............

............

Köyümüzden bir thamademizin erkek çocuğu dünyaya gelir, ismini de Hacı Ahmet koyar. Bebeğin yatması için gerekli olan beşiği almak için thamademiz ilk fırsatta şehre gider. Beşik almak için mağazaya gittiğinde, Türkçe'yi iyi bilmediğinden dolayı meramını anlatamaz. Bozuk bir Türkçe ile konuşmasına devam etse de, bir türlü beşiğin Türkçe'sini söyleyemez. En sonunda  el hareketleri yordamıyla beşiği tarif ederek, " tıngııır mıngııır, içinde Hacı Ahmet yatar" demiş ve nihayet derdini yarımda olsa anlatarak beşiği almayı başarmış...

Şimdi biz popüler kültürün yapı taşlarına uygun olarak, dilimizi kaybetmiş bir nesil olma yolunda gururla ilerliyoruz!


































 

............

............

............