1973-74
yıllar...Köyümüzde ortaokul öğretmeni olarak atanan ve bir
kaç yıl evimizde kalan Güneş isminde İzmirli saygıdeğer bir
öğretmenimiz vardı.Kibar ve nazik ruh hali tüm
davranışlarına yansıyordu.Onun içindir ki ilk geldiği
zamandan başlayarak kaldığı yıllar içerisinde nezaketsiz hiç
bir davranışı olmadı.
Aynı avluda
farklı bir evde oturan guaşe ANDUVAP Selver Akgün sabahları
evinin önünde günlük işlerini yaparken, okula gitmek için
evinden çıkan Güneş öğretmen ile her sabah
karşılaşmalarında, Güneş öğretmen guaşeye hitaben,
"günaydın teyzeciğim" dermiş. Günlerce her sabah bu
şekilde hitap etmeye devam etmiş. Guaşede her defasında
umursamaz bir eda ile, "olur kızım olur" der, kafa
sallarmış. Güneş hoca bu umursamaz ve alakasız
cevaplara içerlemiş ve konuyu bizim büyüklere açmış.
Böylelikle guaşenin "günaydın" kelimesinin ne
anlama geldiğini bilmediğinden dolayı, böyle cevap verdiği
ortaya çıkmış.
Şimdi biz, birbirimize aynı apartman ortamında selam vermez
olduk!
Guaşemize
Allah'tan rahmet diliyoruz...
|