.. |
|
................. |
............ |
............ |
............ |
PŞİNE ve ÖLÜM |
KANBİ Cemal Apaydın |
........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................ |
............ |
............ |
Asimilasyon uygulamalarının ilk yılları.Bir Çerkes
kızı günlerce
uzaklıkta, Türk köylerden birine gelin gider. Köyden
gelin çıkarken Çerkes
geleneklerine göre uğurlanır. Annesi bir pşineyi sarıp
sarmalayıp konvoyun
sonundaki eşya yüklü at arabasına koyar. Kızına da
derki, köyümüzden ilk
kez bir yabancıya gelin giden sensin. Eşya arabasına
pşine koydum. Eğer
sıkıntıya düşersen onu al ve hiç kimsenin olmadığı
yere git ve pşineyle
bana wored söyle. Emin ol ben seni duyacağım. Yıllar
geçer. Genç kız artık
anne olmuş, çoluk çocuğa karışmıştır ama bir türlü
türk adetlerine ayak
uyduramaz ve zaman buldukça gidip annesinin duyması
umuduyla pşine çalar,
wored söyler.
Annesi, kızının pşine çalışını duymak için yıllarca
bekler. Bir gün genç
kadın amansız hastalığa yakalanır ve ölüm döşeğinde
pşinesini ister. Uzun
zaman vermezler. 14 yaşlarındaki oğlu dayanamaz ve
getirir annesine
pşineyi. Zorlukla doğrulan kadın pşıneyi alır ve wored
söyler:
Annemi göremeden gidiyorum ben
Babamı göremeden gidiyorum ben
Köyümü göremeden gidiyorum ben
Bu arada günlerce uzaktaki annesi evde maksıma
yaparken pşine ile wored
söyleyen bir ses duyar. Kulak kesilir. Evet bu kızının
sesidir. Hemen
koşar eşinin yanına. Ata binerler yola düşerler. Anne
günlerce yol
almalarına karşın hala kızının sesini duymaktadır.
Köye yaklaştıklarında
bir anda kızının sesi de pşinenin sesi de kesilir.
Evden çığlıklar
yükselir.
Musa Amcamın Kızı ,Ablamız Fatma ablaya ithaf olunur.
Ablamız Şereflikoçhisar'ın Damlacık köyüne gelin
gitmişti.
NOT: Değerli Akçakentli hemşehrilerim, köyümüzün
geçmişte yaşadığı bir öyküyü kardeş bir sitede görünce
sizinle paylaşmak istedim.
Sevgilerimle.
KANBİ Cemal Apaydın
DİPNOTLAR:
1) Pşine (akordeon-Çerkes müzik aleti)
2) Asimilasyon (Bulunduğu topluma uymak, ayak
uydurmak, kendi değerlerini
unutmak)
3) Wored ( Çerkesce sözlü müzik-şarkı-türkü)
4) Maksıma (Mısırdan yapılan içecek) |
............ |
............ |
|
............ |
|
................. |