|
.. |
|
................. |
|
............ |
|
............ |
|
............ |
|
SHHACUKHA Rıza Arslan |
|
Onur Dulkadiroğlu |
|
........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................ |
|
............ |
|
............ |
Babaannemden duymuştum.
Büyük dedem SHHACUKHA Rıza Arslan, yol yapımı için atıyla yola
çıkmak istemiş. Babası da ''niçin atla gidiyorsun da yürüyerek
gitmiyorsun'' demiş. Büyük dedem başını öne eğmiş. Babası üzülmüş,
peki hadi atınla git demiş ve eve girmiş. Büyük dedemde ata binip
yola çıkmış.
Yol yapımından sorumlu kişi (o dönemde Çavuş denirmiş) büyük dedemi
atlı görünce; ''iyi ki atınla geldin. Yol çalışmasına gelecek diğer
işçilere tebligatları sen götür. Mesain bu kadar demiş'' demiş.
Büyük dedem çok iyi at binermiş. Hızla köy köy dolaşıp tebligatları
yapmış; işini erkenden bitirip köye dönmüş.
Avluya gelmeden atından inip, yürüyerek evin kapısına gelmiş. Babası
avluda tırpanını biliyormuş.
Büyük dedem babasına dönmüş; ''Niçin atla gidiyorsun, demiştin. Bak
işimi daha çabuk bitirdim eve erken geldim'' demiş.
Babası kafasını kaldırmış, sakince; ''Keşke atı köyün büyüklerinden
birine
verip, sen yol yapımı işi için geç kalsaydın'' demiş.
Bu asil davranış beni çok etkiledi. İşte o iyi insanlar, iyi atlara
binip gittiler ama arkalarından iz bırakarak.
Toplumlarda salt yazılı kurallar olmaz. Toplumsal kurallarda
önemlidir. Bizlere de bunlardan ders almak düşer.
|
|
............ |
|
............ |
|
|
|
............ |
|
................. |
