Değerli dedem BELCETUQE
İhsan Yalçınkaya, torunun olarak bu sayfada seni
yazmak benim için zor bir duygu dede. Seni daha ziyade bir torunun
olarak değil de, Akçakentli birisi olarak yazmak gerekir, çünkü sen
ailenden önce yaşadığın toplumun insanı oldun ve dur durak bilmeden
köyün için çalıştın. Doğruluğa ve dürüstlüğe, şartlara göre bir
kılıf geçirmeden, öylesine yalın ve temiz duygularla hizmet ettin.
1968-1982 yılları arasında yapmış olduğun muhtarlık döneminde birlik
beraberlik içerisinde
hareket eden bir toplumun, iyi yöneticisi olarak hizmet ettin ve
bununla etrafta saygı gördün.
Apansız gittin ölüme, bir zamanlar misafir ağırlamaktan ve toplum
sorunlarını konuştuğun evin odaları ve avlusu şimdi ıssız...
Avlusunda keçilerin bulunduğu ev, GOLAGE’de bulunan bahçe, artık
hatıralarımızda kaldı, tıpkı senin gibi dede.
Mekanın Cennet olsun.
|