Muhtarı olduğu köyüne hizmet için çok çalıştı ve bu köyün önce nahiye sonra da ilçe olması onun en büyük arzusuydu. Ölmeden önce, thamademiz NACHQO Abdullah Türkay’ın kendisinden naklettiği üzere, şöyle vasiyet etmiş, “eğer ben öldükten sonra nahiyem ilçe olursa, mezarıma gelip seslenin ben duyarım” demiş.

Köy muhtarlığı yapmakta iken nahiye için uğraştı, bunun için Ankara’yı mesken tuttu. Yanında yardımcısı olarak bulunan thamademiz BELÇETUQUE İhsan Yalçınkaya ile parasız kaldılar, maceralı bir şekilde ulaştıkları Haymana’da bulunan akrabalardan borç alarak köylerine döndüler.

Kırşehir yolunun yapımında büyük fedakarlık gösterdi, öylesine bir fedakarlık ki bu yolun devletin öngördüğü süreden önce bitirilmesi için iş makinaları için gerekli olan yakıtı, Kırşehir ilinde bireysel gayretleri ile tanıdığı insanlardan temin etti ve yolun bitimini sağladı.

Kendisi aynı zamanda nahiyemizin un değirmencisi idi. Bu değirmen ona evlat acısını gösterdi, yaşanan elim bir kaza neticesi çocuğunu kaybetti.

Kendisinin ölümünden sonra ölüm onun beş evladını daha genç yaşında aldı.

O bir toplum adamıydı, ölüme gittiğinde arkasından EYÜPKA lakabı ile insanların kalbinde taht kurmasını bilmiş bir büyük toplum ve hizmet adamıydı…

Allah mekanını Cennet etsin…