.
ZEYK'OĞU Bayzet'in yaşamı yaşıtlarının hayatından çok farklı değil. Küçük bir Çerkes köyü olan Kazenıkoyaçe'de çiftçi bir ailenin çocuğu olarak doğdu. Anne ve babası kolhozlar kurulduğunda ilk katılanlardandı. Diğer kolhoz çalışanları gibi samimiyetle çalıştılar, övgü kazandılar.
Bayzet'in babası İndris yaşamı boyu hayvan yetiştiriciliği ile ilgilendi, çobanlıkta yaptı. Annesi Goşefıj ise kolhoz süt sağımcısı olarak çalıştı. İndris'in ailesi kalabalıktı, yedi kişi oluyorlardı- dört kız ve üç erkek kardeş.Onların yetiştirilmesi eğitilmesi kolay değildi. Buna rağmen yetiştirdiler, çalışmayı sevdirdiler, işle yaşamlarını ikame ettirebileceklerini kavrattılar. Ailede yetişen herkes çalışmayı seviyordu.

Üzerinde benim durmak istediğim bu ailede yetişmiş olan adını güzellikle andıran çalışkan işçi ZEYK'OĞU Bayzet. Altıncı sınıftan sonra okumadı. Bunun sebebi de sır değil. İkinci Dünya Savaşı başladığında Bayzet sadece dört yaşındaydı. Ailenin en küçüğüydü. Büyükler evden ayrıldıklarında, anne ve babasının yanında o kaldı. Yaşı gelip askere götürüldüğünde inşaat birliğine düştü, askerliği bitene kadar övgü kazandı. Tümende çıkan gazetede defalarca onun övüldüğü yazılar çıktı.

Askerliğini bitirip geri geldiğinde çok oturmadan 'Sovyet Adigey' kolhozuna katıldı. Beyzet'in arkadaşlarından farklı olduğu konu yaşamda seçtiği yol ve mesleği kolay kararlaştırmasıydı. Okulda okurken kararını vermişti, meslek olarak Traktörcü olacaktı.

Okulda birlikte okuduğu arkadaşları Beyzat'ın niyetini öğrendiklerinde açık açık şöyle söylemişlerdi;

- Gençken köyde kalınır mı? Şehirde çalışmak çok daha iyi.

Bayzet'in tekniği sevdiğini farkeden traktörcü grubu başkanı mekanikerlik mesleğini öğrenmesi için Penejıkuaye'de açılan kursa gönderdi. Bu kursu iyi derece ile bitirip geri geldiğinde büyük ve güçlü traktör olan 'DT 54' kullanmaya başlar.
 

Zeyk'oğu Bayzet, eşi Rabiğat ve kızı Zarime

ZEYK'OĞU Bayzet'in yaşamını toprağa bağlamasının sebebi açık. Çiftçi bir ailenin evladı olarak doğmuş olması. Sadece anne ve babası değil dede ve ninesi de elleri ile, toprağa bağlı yaşadılar. Onlar toprağa olan sevgilerini ailelerinde yetişen çocuklara aktarabildiler.

Bayzet tam 42 yıl mesleğinde samimi, mekaniker olarak çalıştı. Bu güçlü traktörü kullanana alışana kadar ilk günler zorluk çekti. İş arkadaşı tecrübeli mekanikerlerin kendisine yaptıkları yardımlardan dolayı onlara müteşekkir. Ardından hangi konuya, işe yönelik görev verilse bu işi-vazifeyi iyi bir şekilde çözdüğü-yaptığı için güven duyulan bir çalışan olageldi. 'Bayzet'i görevlendirdiysen, çekinme' denir oldu.

ZEYK'OĞU Bayzet mesleğini pek çok yerde icra etti. Sonradan sovhoz yapılan ''Lenin'in Yolu'' kolhozunda, 'Tevçej'de, Adıgekale'deki balık yetiştirme zavodunda hep övgü ile anılarak çalıştı. Uzun yıllar mesleğini severek ve hakkıyla yerine getirdiği için pek çok takdirname aldı. Rayonda düzenlenen ''Tarla Sürücüleri Günü''nde yapılan müsabakalarda defalarca birincilikler, büyük ödüller aldı.

Bayzet iyi bir aile ve çocuklara sahip. Eşi Rebiğat ile dört çocuk yetiştirdiler. Onları da kendileri gibi çalışkan yetiştirdiler. Çalıştıkları iş arkadaşları tarafından övgü ile anılıyorlar.

Büyük kızları Fatime, Kranodar sağlık okulu mezunu, Adıgekale Hastahanesi'nde hemşire olarak 26 yıldır çalışıyor. Oğlu Asker şoför kursu mezunu ve şoför olarak çalışıyor. Daha önceleri de uzun yıllar Tevçej'de mekaniker olarak iş yaptı. Diğer oğulları Adam'da şoför olarak çalışıyor. Diğer kızları Zarime ise Paşkovske Teknik Ziraat Okulu mezunu, uzun yıllar Adıgekale Eczahanesi'nde baş muhasebeci olarak çalıştı, günümüzde ise Krasnodar'da özel bir firmada genel müdür yardımcısı olarak çalışıyor.

ZEYK'OĞU Bayzet yaşlılığında bu güzel ailesinden dolayı memnuniyet içerisinde yaşıyor. Günümüzde en çok kendisini sevindiren şey ise torunları.

20 Ağustos'ta 75 yaşına giren bu büyük emekçinin yeni yaşını kutluyoruz. Sağlık içerisinde, esen bir dünyaya sahip olarak, çocuklarının ve onlardan türeyen yeni nesillerin mutluluklarını görerek, uzun ömürlü insanlardan olmasını temenni ediyoruz.