Ppalhe qeşcqe dzem sıxashat. Zerıppalhe qeşcım şhe sere ser xuede nıbjjeğu pşıqutxu-ttoşc xuedizır dze xetxem zışaxue tıkuenım dırağelejjenıwe dağequexuert. Aenattew dıuwenuxer khıdjaew abı dıxetu, astsubayır keywupşcaş. “Şığınre sheqım xezışcıq khıfxet?” Dşcert abı nexh psınşce aenatte zerışımıaer abı şhe zı nıbjjeğu zakhuet abı xezışcıqır. Ari zıyşcıwre yi pe zıkhıxiyğeşaş. Zdılejjaxer, zerılejjar şexuw pıguffıqıwre khıtxuiy’uetaş.Astsubayım piydzejari mıpxuedet “ Yequatle tte arame  xadexeqxemqe”

Askerliğimi kısa dönem olarak yaptım. Kısa dönem olduğumuz için ben ve benim gibi 15-20 arkadaşımı ordu pazarında görevlendireceklerdi. Görev yerleri belirleme esnasında bir astsubay sordu: “İçinizde tuhafiye ve tekstil işinden anlayan var mı?” diye. En rahat reyon olmasına rağmen aramızda sadece bir kişinin daha önce bu işte tecrübesi olmuş. O arkadaş da kasıla kasıla öne çıkmıştı. Tecrübesini kısaca ama gizli bir sevinç ile anlattı. Astsubayın cevabı: “İyi o zaman, sen manav reyonuna geç.”

Dzem dıxashağaşcet. Dze pashexem şış zır khıtpeğueqri “Mersedes zıxuf  khıfxet” jiaew gupım kheywupşcaş, apxuediz tzıxum nerıbgitxu-nerıbgix khıxeqaş. Abı qelhıquew “BMW xuqe zışce khıfxet”  jiaew kheywupşcati, abı şığui şcalit-şcaliş yi pe zağeşaş. Yiwujj dıdem, zi ader ye zi blağer Mersedes yiaexer khışıriycem, wutıkum khiyhaş zıptlı-zıtxu. Dze pasher a psor khriyhetleri yejjejaş. De khıdenaxer yashaxem yi guğu tşcıre zem dıthewusıxewre zem dığumettımewre dızdıxetım, pşıheşher şcaş,yejjejaxeri khağezejaxeş. Dızemıguewudıpeqe dışcewupşcaş “tlo khevğexhar, sıt fızıxetar “ jıt’aewre. De di guğet mıxer zıguerxer yirağeşcenu,yağesenu yashaxewe awe maxue yenum ffamışc khrağeheqıw uexu helhem zerıxağetar khışıdjaam xuabjjıw tffeğeşceğuat.

Askere ilk gittiğimiz günlerden biriydi. Komutanlardan biri bizim bölüğün önüne gelip, “Mercedes kullanmasını bilen var mı?” diye sordu, koca bölükten 5-6 kişi çıktı.
Daha sonra “BMW kullanmasını bilen var mı?'' diye de sordu. 2-3 kişi daha çıktı. Son olarak “Babasının ya da yakın bir akrabasının Mercedes’i olan var mı?” diye sordu. 4-5 kişi daha çıktı. Bu arkadaşların hepsini alıp götürdüler. Biz bütün gün kendi aramızda söylenip durduk. Keşke biz de gitseydik, diye. Akşamleyin gidenler döndü. Merakla sorduk nasıldı günleri diye. Biz makam aracı eğitimindeydik cevabı beklerken, onlardan gelen cevap üzerine şok olduk. ''Bütün gün lojmanda kömür taşıdık!''