|
|
................... |
|
................... |
YEWVEYYY THAMIŞGE |
Semra Ademey |
|
|
................... |
|
................... |
Uzunyayla'da eskiden ulaşımın zor olduğu atlar ile
seyahat edildiği dönemlerde, kasabaya en yakın köylerde
uzaklardan gelen insanlarımız
misafir edilirdi.
Tabi bu durum ev sahiplerinde sıkıntıda yaratıyordu.
Sonuçta misafirin
atından tutunda kendisine kendisine kadar itina ile
bakmak gerekiyordu.
Zaten kıt olan özellikle gıda maddeleri yüzüne misafir
etmek insanları
bezdirmişti.
Yine eski adı Aziziye yeni adı Pınarbaşı (Çerkesler Azey
derdi) olan
kasabaya gelen misafirin biri gece köyüne dönemeden
yakın bir köyde
konaklamak istemiş. Ev sahibi erkek başka bir yere
gittiği için onu evin
ninesi ve gelini buyur etmişler.
Misafir soğuk, karanlık bir odaya girmiş, giriş o giriş
kimse gelip de "aç mısın, üşüyor musun, ne istersin''
dememiş. Sabahın erken saatlerinde
misafir gitmek üzere kalkmış. Tam o sırada evin erkeği
gelmiş.
- Yahu nereye gideceksin? Dur hele köyde bir cenaze var
ona katıl sonra
git" demiş.
Misafirde tamam demiş ve cenaze evine gitmişler.
Kadınlar ağlıyormuş. "Aydınlık dünyayı bırakıp karanlığa
giden, aç susuz
yerlere giden, soğuklarda kalacak olan" diye.
Misafir dayanamamış ev sahibine sormuş.
- Yewweyy tıhamışge, (vah zavallı) bu ölüyü sizin
misafir odasına mı götürüyorlar? |
|
|
|
|
|
|
|