...................
...................

TANRILARIN SAVAŞI

KEÇ-I Süleyman Yavuz

                         
...................
 
...................
Yer küre oluşumunu tamamlayıp, bil cümle nebat ve canlıların ilkleri oluşmaya başladığı zamandı, her ilkin kendini Tanrı ilan etmesi.
     
Dünya üzerinde o kadar çok Tanrı oluşmuştu ki, artık ne bölgeleri yeter, ne hakimiyet alanları biter olmuştu.
     
Bir zaman sonra aralarında öyle savaşlar başladı ki, kainat böyle bir kanlı savaşı bir daha hiç görmedi. Artık tanrıların sayısı azaldığı gibi savaşa dayanacak güçleri de kalmamıştı.
     
Tanrılar kandan bıkıp taa ki, yeni bir ırk, yeni bir soy türetene kadar, vazgeçmişlerdi savaşmaktan.
     
Tanrıların savaşı esnasında, bir adım önde olan THA (Gök Tanrı) çekilmişti yerkürenin en güzel mekanına, Kaf Dağı'nın ardına. Çok düşündü ne
yapmalı, nasıl yapmalı diye.
      
Sonra bir gün karar verdi Gök Tanrı. Ben çıkmalıyım semalara, bu topraklara da, öyle bir miras bırakmalıyım ki, dokunmasınlar kimsenin bir karış toprağına, incitmesinler hiçbir nebatı, canlıyı. Güzelliklerin timsali olmalı yarattığım ve döktü yer yüzüne ilk kendinden olanı, Nartları.
      
Çok kıskandılar diğer Tanrılar bu yeni türü, bizde Tha gibi yaparız dediler, onlarda döktü bölgelerine yaptıklarını.
      
İşte o gün bu gündür Tanrıların bu gizli savaşıdır, Nartların çektikleri sıkıntı ve acılara sebep.