|
|
|
| ................... |
|
|
| ................... |
|
ANNECİĞİM |
|
MIKUAJ Anatole
Çeviri: Atalık Rafet |
|
|
 |
| ................... |
 |
|
................... |
Anneciğim
Altın kalpli güzel annem,
Genç yaşımda çok üzülüyorum.
Beni yoran derin düşüncelerden,
Uzaklaştırıp, gönlümü dinlendiren,
O türkülerden; ne olur biraz mırıldan.
Soyum, ırkım, benim azıcık
milletim,
Acılarla dolu, geçmiş yılların.
Çok savaştılar seninle düşmanların,
Mertliğinden hiçbir şey kaybetmedin,
En kötü şartlarda kılıcınla dimdiktin.
Çok zalim, acımasızdı geçen zaman,
O durumu, hiç hazmedemiyorum:
Küçükler, yetişkinlere sarılarak,
Yetişkinler birleriyle bağrışarak,
Nasıl da koparıldı Yurtlarından.
Benden uzaklarda yaşayan soydaşlarım,
Hiç çıkmıyor rüyalarımdan onlar.
Yurt olmadığını yabancı toprakların,
Gösteriyor gözlerinden akan yaşlar,
Biliyorum bu günde, zor durumda onlar.
Yurdumun güneşi; ısıtıyor insanın içini,
Karşılaştıramam kimseyle güzelliklerini,
Gönlüm rahat değil yinede, üzgünüm:
Parçalanmış, dağıtılmış Adige milletim,
Kalbimi onlar gibi, parçalanmış hissediyorum.
Her şeyin ötesinde vatanımın-
Kucağındadır ana dilim,
Kaybolursa benim dilim,
Çıkar Adige canım,
Ömrü az olur dili olmayan milletlerin.
Anneciğim; altın kalpli annem benim,
Kucağında geçti bebekliğim,
Bir türkü bitince diğerini eklerdin,
Türkülerinde iyilerle, kötüleri ezerdin,
Hatırlıyorum seninle birlikte sabahlardım.
Çok güzeldir benim anadilim
Bu günde bir şeyler söyle mırıldanarak,
Uzaklaştır kötülükleri benden,
Tutamayıp; akan göz yaşlarımı silerek,
Yine başımı kucağına yaslayayım.
Türküye başladığın zaman anneciğim,
Tüm iyiliklerin doğacağına inanıyordum.
Milletimin kendine geleceğine,
Kıymetli değerlerini koruyacağına,
İnandır, o güzel duyguları hissettir bana.
Си нанэ
Си нанэу си нанэ дыщэ,
СыщIалэу си фэр мэкIуэд.
Гупсысэу сыхэзыгъащIэр
Сщхьэщихрэ псэм къедэхащIэу,
КъызжеIэт, кхъыIэ, уэрэд.
Си лъэпкъыу сэ си лъэпкъ мащIэм
И блэкIа гъащIэр гуузт.
Бий куэдым куэдрэ яфыщIми,
И лIыгъэм яхухэмыщIу,
И джатэ Iэпщэр ихузт.
Залымыгъэу залымыгъэ бзаджэт.
Схуегъэхкъым тэмакъым ар:
Сабийхэр балигъхэм еджэу,
Балигъхэр макъкIэ зэщыджэу
Я лъахэм зэрырашар.
СпэIэщIэу псэу си лъэпкъэгъухэр
ХэмыкIыу сохьыр си пщIыхь.
ХамэщIыр хэку зэрымыхъур
КъиIуатэу я нэпс шыугъэм,
Хэтщ ноби ахэр бэлыхь.
Си Хэку и дыгъэр гуапащэщ,
ЩымыIэ фIыгъуэу зыпэсщI,
ИтIани сехьыр гухэщIым:
Адыгэр щIым щыхэпхъащи,
Хэпхъауэ шэпхъ си гум сфIощI.
А псом ищIыIукIэ си лъахэм
Анэдэлъхубзэр щокIуэщI.
КIуэдыжмэ си адыгэбзэр,
ХэкIынущ си адыгэпсэр -
Лъэпкъ бзэншэм и гъащIэр кIэщIщ.
Си нанэу си нанэ дыщэ,
Си сабиигъуэр зи куэщI,
Уэрэдым уэрэд схупыпщэу,
ФIыр текIуэу ем хьэкъ къысщыпщIу
СощIэжыр, нэхухэр здэбгъэщт.
Дахащэу си адыгэбзэр
Макъ щэхукIэ ноби схуэшэщI.
Щхьэщыпхыу бэлыхьхэр си псэм,
ПлъэщIыжу къысфIекIуэ нэпсхэр,
Уи куэщIым щхьэр езгъэгъэщI.
Уэрэд къыхэбдзэм, си нанэ,
Хъурт фIыуэ щыIэр си фIэщ.
Си лъэпкъым зыкъищIэжыну,
И щIыхьыр иIыгъыжыну
Гугъэ IэфIыщэ сыгъэщI.
Мыкъуэжь Анатолэ
Налчик – Къабэрд |
 |
|
|
|
|
|
|
 |
