...................
...................
ŞAGUÇ GELİNLERİNİN AĞITI

K'UBE Şaban
Çeviri: HAPİ Cevdet Yıldız

                         
...................
...................
Ant içmesi gereksiz soylardan
Biridir Şaguç.
Pşıha ırmağı yamacına
Yayılmıştır “Şaguç-hable” * köyü.
Tanrı'nın rahmeti yağmış bu yamaçta
Uzanır gider elma armut bahçeleri.
Sığınan konuklar
Korunur Şaguçlarca
Komşu olanlar Şaguçlara
Çekmez sıkıntı.
Şaguç gelinlerinin yemekleri
Seçkindir ordunun yiyecekleri arasında.
Askerlere kumanyaları dağıtılırken
Eklenir onlar tatlı yerine.
Dağıtıcıların erişmediği askerler
Üzgün durur bütün gün boyunca.
Gelini Avıtl** ailesinden olan aile
Belli olur Şaguç-hable köyünde.
Pşıha yamaçlarını güzelleştiren bu köye
Vuruluyor her gören.
Ektikleri beklenenden çok çoğalan
Ürünlerini devşiriyorlar hep birlikte.
Savaşa katılan Şaguç atlıları
Sözleri gereği bilmezler durup dinlenmeyi.
Savaşın kötü sonuçlanması üzerine,
Sözbirliği ediyor genç gelinler.
Kararlaştırdıkları gibi gittiler cepheye
Can verdiler hep birlikte Şaguç-gelinleri.
Ruhları göğe yükselen bu kişilere
Gıpta ile bakıyoruz bizler bugün.
Pşıha Irmağının gürüldeyişini
Duyanlar anımsasın dökülen gözyaşlarını.


Abadzehçe olarak okuyan: Şapsığe Ahmed.
Derleyen: Şaban K’ube, Amman, 1955. Adıghe Folklor II-III,New York,1963.
* Şaguç (Şagudjıhable), Çerkesya’daki Şaguç köyü yok olmuştur,halen Düzce’deki bir köyün eski adıdır, Adigelerce halen “Şagudjhable” olarak söylenen köyün adı, Türkleştirme politikaları gereği “Aydınpınar” biçiminde değiştirilmiştir.
** Avıtl, bir aile (lvaqo) adı olup,bu aileden müteveffa Veleğey Avıtl (Autle Ueleğey), Adigey’in en ünlü akordiyonistlerinden (pşınaue) biri idi. -HCY