...................
...................
ANNE ŞİİRLERİ

Derleyen:
GHUNEKHO Savsır Özbay

                         
...................
...................
ANNE
Jane KIRMIZ
Çeviri: GHUNEKHO K. Özbay

Söyle annenin adı nedir?
Annedir annemin adı.
Diye yanıtlar küçük kız.
Bak, beni Mahmut diye çağırırlar,
Farz etki, anneni soruyorlar,
Annenin ismi nedir diye?
- Bu nasıl bir sözdür ki,
Diye kalbinden geçirir küçük kız.
"Annemin ismi anne değil midir ki."


ANNE
Jane KIRMIZ
Çeviri: GHUNEKHO K. Özbay

Anne, ne güzel bir sözdür o,
Sıcaklığıyla güneşten üstün,
Annemizin bakışı bizi ısıtır.
- Ah, oğlum diye okşar,
- Ah, kızım diye yalvarır.
Zorluk bilmeden bizi büyütür,
İnsan olmamız için çalışır,
İnsanlık için bizi yetiştirir,
Anneyi dünyada bir kez buluruz,
Sevgileri bize cesaret verir,
Anneden yakınını nereden buluruz,
İşte,anne onun için en üstündür.


ANNE
Jane KIRMIZ
Çeviri: GHUNEKHO K. Özbay

Evlenme çağına çoktan girdim,
İsteyenlerimde çoktur,
Annem ise uzun sopasıyla,
Gelenleri kızgınca,
- Size verecek kızım yok, diye kovalar.
Ne yapayım şimdilik katlanıyorum,
Bir yolunu bulur evlenirim diye,
Beni isteyen gençlere,
Annem bir kulp takar.
Birine topal,
Birine sakat.
Beni seven sarışın için,
O, hiçte olmaz diyor.
Beni isteyenleri ürkütüp,
Yanında oturmamı istiyor.
Ben bir yolunu bulup,
Sevdiğim gençle,
Gizliden anlaşıp,
Bende, kaçarım sevdiğime.


ANNE
MEŞBEŞE Yishakh
Çeviri: GHUNEKHO K. Özbay

Bilirim her gün yoluma bakarsın,
Annem, yine yanına gelemedim.
Yola çıkmamış olsam da,
Güzel anne, seni hiç unutmadım.
Görürsen, küçük çocuğu koşarken,
Arasın cebinde, onu sevindirecek şeyler.
Mektubum biraz gecikse de,
Düşünürsün, benim için acı şeyler,
Hayırsız evladım yine yok,yok derken,
Suya bakar gibi durursun.
Evin içinde dolaşırken,
Dersin, seni iki elimle ateşe attım.
Yoktur, yoktur onun suçu,
Gelemezsem gelinini suçlama.
Bugün, yarın diye oturan benim,
Ne olursun onun günahını alma.
Çok şeyler söylenir,
Bizleri çekiştirdikleri de olur.
Olmayacak şeylerde söylenir,
Bilirim anne, bilirim sıkıntını.
Yoktur annemizden çok işimiz,
Unutmamalıyız, unutanı kınamalıyız.
Annemizin yanına, köye gidene dek,
Asıktır annelerimizin yüzü.