Picasso bir dahi olarak kabul ediliyor. Mavi ve pembe dönemleri ise 19. yüzyılın Sembolist akımının yansımaları olarak kabul ediliyor. Modern dünyada yaşamanın tecrübesi ile Modern Sanatı yaratan Picasso, hayatının çoğunu Paris'te geçirdi. Modern dünyanın bir parçası olan gazeteler, afişler, posterler, ve işaretler; hep Kübizm akımının esin kaynakları idi.

Picasso ne bir felsefeci ne de bir matematikçi idi. Ancak Braque'la birlikte 1911 ve 1918 yılları arasında yapmış olduğu çalışmalar herkesin kafasını karıştırdı. Henüz Pop Art sanatçılarının hiç biri doğmamışken Picasso, Pop Art'ın dinamiklerinden istifade ediyordu bile.

Kübizm; anlaşılması zor, karmaşık bir üslup olmasına rağmen 20. yüzyılın en etkin sanat akımı olarak kabul görüyor. Picasso kendini başkalarından soyutlamak istermişçesine gidip geçmişteki klâsik akıma kendini kaptırdı. Picasso'nun o dönemdeki eserlerinde Corot ve Ingres gibi klasik sanatçıların etkilerini gözleyebilirsiniz.

Picasso'nun klasik dönemi aynı zamanda özgürlük hareketi olarak da değerlendiriliyor. Braque'den sonra, hayatının geri kalan kısmında Picasso hep yalnız çalıştı. Bir başka ünlü ressam olan Matisse ile hayatının sonuna doğru dostluk kurdu. Picasso'nun yakın çevresi yazarlar ve şairlerden oluşuyordu.


Modern Sanattan Kopuş

Halk, Picasso'yu Modern Sanatçı olarak değerlendirmiş olsa da Picasso Modern Sanattan kopmuştu. Dünyanın önde gelen modern ressamlarından Kandinsky ve Mondrian kendi eserlerini insanlığın evrimi ve gelişimi olarak görüyorlardı. Ancak Picasso kendini ütopik bir ressam olarak görüyordu.
Bir amaç için yapılan sanatı gülünç diye nitelendiren Picasso, "Yaptığım her şeyi bugün çerçevesinde kalması dileğiyle yapıyorum" diyerek, "Söylenmesi gereken bir şey olduğunu düşündüğümde ne geçmişi ne de geleceği düşünürüm, sadece o anı göz önünde bulundururum" diye de devam ediyor.
Sanatı kendini ifade etmenin en özgür şekli olarak gören Picasso, "Resimlerim beni sürükler" demiş. Ne Matisse, ne Mondrian, ne de Braque gibi modern sanatın önde gelen isimleri Picasso'nun bu son sözünü onun kadar hissederek yaşayabilmişlerdir.
Sanatında her şey hisler ve arzular üzerine kurulmuştur Picasso'nun. Amacı bir tutarlılık portresi çıkarmaktan ziyade his ve duyguların doruk noktasını yakalamaktı. Yarattığı şekillerle ve bu şekillerin birbirleri ile bağlantısı ile bu anlatmak istediği doruktaki duyguları ifade etmeye çalışıyordu Picasso. Matisse ve Pierre Bonnard gibi renk ustası olmadığı bir gerçek. Ancak Picasso sanatında metaforlar kullanarak adeta Vahi gibi bir ifade katmayı başarıyordu. Bu özelliği ile modern sanat akımına baş kaldırıyordu. Zira modern sanatta hikaye anlatımı yoktur. Ancak Picasso metaforlar kullanarak gizlenmiş bir şekilde hikaye anlatıyordu eserlerinde.


Kübizm ve Kadınlar

Picasso'nun hayatında Kübizmin dışında önemli bir yer teşkil eden şey kadınlar idi. Picasso'nun kadınlarla olan ilişkisini detaylı bir biçimde görebileceğiniz bir film, geçtiğimiz senelerde sinemada işlendi. Surviving Picasso adlı filmde Picasso rolünü üstlenen Anthony Hopkins, karmaşık duygular içerisinde yaşayan eksantrik bir ressamın iç dünyasını sinemaya aktarmış.

Çıplak kadın figürü, Picasso'nun vazgeçemediklerindendi. Picasso'nun özelikle 1920'li yıllardan sonra görsel dünyasındaki her şey çıplak kadınlarla alâkalı idi. Picasso'nun çıplak kadın figürlerinde, mesela 1930'lu yıllarda metresi Marie-Therese Walter'in resimlerinde gözlendiği gibi güçlü bir erotizm ve duygu yüklü olduğunu görüyoruz. Bu resimler, Picasso'nun fantastik iç dünyasının yansımaları olarak tarihe geçtiler.
Picasso'nun en güzel yılları Les Demoiselles d'Avignon (1907) ile Guernica'nin (1937) arasındaki o otuz yıllık süreçtir. Bir süreklilik içerisinde savaş yıllarında ellilerde, altmışlarda ve yetmişlerde Picasso ressim ve baskılarını yapmayı aralıksız bir şekilde sürdürdü.


19. yüzyıldan Esintiler

Bazen 19. yüzyılın ressamlarından esinlenerek yani Velazquez , Goya, Poussin, Delacroix, Manet ve Courbet gibi isimlerin etkileriyle seriler halinde eserler meydana getirdi. Hayatının son yıllarında manik ve obsessif bir ruh haline giren Picasso kendi ölümüne ruhen hazırlanır gibiydi. Picasso'nun ölümü, toplumda büyük bir boşluk yarattı ve halen bugün kimse Picasso gibi bir dehanın yerini doldurabilecek potansiyelde değil dersek yanlış olmaz.

Picasso'nun eserlerine baktığımızda cambazlar, çingeneler, Akdeniz'in sembolleri olarak kullandığı boğalar, koyunlar ve çobanlar, Yunan Mitolojisi'nden Minotor gibi karakterler ve kadınlar en sık rastlanan karakterlerdir. Hayatı boyunca üslubunu devamlı değiştiren Picasso, resimden heykele, poster tasarımından tiyatro dekoruna her türlü çalışmaya el attı. 20. yüzyıl sanatçıları arasında en renkli isim olarak hiç şüphesiz aklımıza Picasso geliyor. Picasso yaşadığı Yüzyıl'ın tartışmalı sanatçılarının başında yerini alıyor. Dünyanın en büyük sanat müzayedelerinde fiyat rekorları kıran Picasso imzalı tablolar, Guiness Rekorlar Kitabında da yerini koruyor. Bugün Picasso'nun eserlerini dünyanın en önemli müzelerinde görmek mümkün.


Avenonlu Kızlar

40 yıllık bir sürede yapılmış el dokuması bir halidir; şu an Sabancı Müzesi'ndeki Picasso'nun sergisinde asılıdır. Gerçekten muhteşem ve büyük bir tasarım örneği. Görmenizi tavsiye ederim.