Esra Makare

İstanbul…
Çığlıklarla bezeli sessiz kentim
Haykırışlarımı içine saklamaktan usandın, bilirim.
Oysa hayatımın boyutsuzlukları içinde
Ruhumla geçmişimin içinde
Yaptığım yolculuklardaki
Senli ya da sensiz dakikalar…
Maviye gömülü bir martı çığlığı,
Söküp almak zor…
Öylesine zor ki,
Duyulmuyor artık yakarışlar.

İstanbul…
Çığlıklarla bezeli sessiz kentim.
Çocuksu yalnızlığım sana ağır gelir, bilirim.
Oysa düşlerimin imkânsızlıkları içinde,
Duygularımın içinde
Yaptığım yolculuklardaki
Yağmurlu ya da yağmursuz geçirilen dakikalar…
Mavinin içinde bir balık uzaklarda gezinen
Ulaşmak zor…
Öylesine zor ki,
Alışkanlık oluyor artık çocuksu yalnızlıklar.

İstanbul…
Terk etmeli seni
Aniden ve sessizce ama olmuyor.
Çocuksu yalnızlıklar, yakarışlar sensiz hiç çekilmiyor.
Bu kalp seni anlatamadığı kadar çok seviyor.