Bu gün
akşamüzeri misafirlerimiz okulumuzu
ziyaret edecekti. Neler yapılmış
bakacaklardı. Amaç tabi ki bizlere manevi
destek vermekti. Gelecek bütün
konuklarımızda biliyordu ki nelerin
alınıp, nelerin yapıldığı değil, asıl
önemli olan yaşatılan duygulardı.
Bu düşünceyi her daim yanımızda
hissettirdiler. Böyle düşünülmesi insana
hiç farkında olmadan bir güven veriyordu.
Sabahın erken saatlerinde yine okulun
bahçesinde toplandık. İnanılır gibi
değildi. Bizlere anı olarak kalsın diye
kamera çekimi yapacak ve fotoğraf çekecek
olan Karaçay Ahmet bir anda bütün
grubun ve yanımızdaki köyden
arkadaşlarımızın sevgilisi olmuştu. Ben
eskiden de tanıyordum ama niye yalan
söyleyeyim bu kadar harika biri olduğunu
bilmiyordum. Yapmış olduğu espriler ile
bizlere hayat vermişti. Seni seviyoruz
Ahmet.
Bahçede ki
işlerimiz baya hafiflemişti hatta
Kaymakamlığın ve Belediye’nin çok güzel
jesti ile kapı önüne bir kamyon dolusu
mucurda getirilmişti. Artık çok fazla iş
yoktu. Köyden destek veren arkadaşlarımız
ile mucurun düzenlenmesi yapılıyordu ki
İlçe Milli Eğitim Müdürü sayın Ziya Doğan
Bey ziyaretimize geldi.
Yapılan çalışmalar hakkında bilgi verdik
ve uzunca bir süre sohbet edildi. Oldukça
beğenmişti ve bu gibi çalışmaların,
devamının ne kadar önemli olduğundan
bahsediyordu. Bizleri çok mutlu etmişti.
Birden küreği eline aldı ve “benimde emek
olarak azda olsa katkım olsun” diye
mucurları düzeltmeye yardım etti. Tabi ki
uzun süreli olarak yaptıramazdık ama o
davranışı hepimizin sevgisini kazanmıştı.
Kendilerine şükranlarımızı sunuyoruz.
Öğle
saatlerinde, tüm çalışma boyu bizleri bir
an olsun yalnız bırakmayan Haşeğ Metin
Görür bey’in evine davet edildik.
Oldukça güzel dakikalar yaşadık. Daveti ve
yardımları için Haşeg Metin bey’e
teşekkür ediyoruz.
İlginç olaylar devam ediyordu. Sürekli
olarak köy halkından akşam yapılacak
açılışımız da, gelen misafirlerimize ikram
etmemiz için pastalar börekler geliyordu.
Bu davranışlar insanı inanın çok
etkiliyor. Böylesine ince düşünceler
karşısında mahcup oluyorsunuz.
Hele beni mahcup eden bir olay oldu ki
bunu hiç unutamam. Ben köye gitmek için
yola çıktığımda annem bizim köyden gelin
giden Adeje’ler den Bedia ablayı
mutlaka ziyaret etmemi söylemişti. Fakat
ben o yoğunlukta ziyaret zamanını hep
ertelemiştim. Bir an kafamı çevirdiğimde
açılışımızda ikram edilmek üzere nefis
yapılmış sütlaç kaseleri ile Bedia ablayı
karşımda gördüm.
Daha önce hiç tanışmamıştık fakat her
ikimizde soyumuzu ve ailelerimizi
biliyorduk. Benim ilk olarak kendisini
ziyaret etmem gerekiyordu ama o asil bir
davranışla bizlere ikramı ile gelmişti.
Son gün ayrılmak üzere veda ziyareti için
gittim fakat kendisini bulamadım. En kısa
sürede yanına mutlaka gidip tekrar
teşekkür etmek istiyorum. Saygılarımı
sunuyorum Adeje Bedia abla.
Tüm hafta boyu, dinlenme saatlerinde çay
ile yersiniz diye pastalar vs getirildi.
Tabi kimler gönderdi bilmiyorum ama
hepsine grubum adına şükranlarımı
sunuyorum. Belki yenilen içilen söylenmez
diye söylememiz bazen hoş karşılanmaya
bilir fakat aradaki ince düşünceyi
nezaketi anlatmak lazım. Bu yüzden ben
özellikle söyleme ihtiyacı duyuyorum.
Hepimiz hazırlıklarımızı yaptık ve
Haguare Ertan ve Vurum Eyüp’ü merakla
beklemeye başladık. Hafta başında bizlerle
birlikte çalışmaya katılmışlardı ve bu gün
tekrar bizim yanımızda olacaklardı.
Emekleri çoktu.
Akşam saatlerinde Sivas’tan bizi bu özel
günümüzde yalnız bırakmak istemeyen bir
Gubsege elemanı daha gelmişti. Asetin
Elbegate Murat Duman. Hem kamera ve
fotoğraf çekimleri yapmak istiyordu hem de
bizlere vermiş olduğu değeri yanımıza
gelerek göstermişti. Teşekkürler.
Karaçay Ahmet ve Asetin Murat bir
anda inanılmaz bir sevgi çemberi
oluşturdular. Sanki yıllardır bizlerle
beraberlermişçesine sıcak ve sevgi dolu
kişilerdi. Her ikisi de harika insanlar.
Son gece Engonay Erol bey’in
davetlisi olarak Adana’dan Lezgi Hakan
Demir bey de katılmıştı son gece
süperdi, neden mi?
Bakın lütfen dikkat edin. Çeçen,
Kabardey, Abzeh, Karaçay,Lezgi,Shapsıgh,
Asetin, Abhaz, hepimiz bir aradaydık.
Amaç kaynaşmaktı ve birer ikişer kişide
olsak bunu başarmıştık. Mutluyuz.
Burada özellikle bir aileden bahsetmek
istiyorum. Haguare Ersin ve Ertan
kardeşler ile sevgili annelerinden.
Değerli annemiz okulumuza kitap bağışı,
sevgili Ersin bey de TV ve DVD yardımında
bulunmuşlardı. Her ikisine de sonsuz
şükranlarımızı sunuyoruz.
Haguare Ertan Koyuncu bey’e ve
Şomauho Hakan bey’e gelince, inanılmaz
güzel insanlar. Misafir nasıl ağırlanır,
nasıl değer verilir tek kelime ile bizlere
xhabze dersi verdiler. Akşam
saatlerinde günün yorgunluğunu atmamız
için inanılmaz güzel programlar eşliğinde
bizleri onurlandırdılar.
Hele vermiş olduğu malzeme desteğinden
sonra bir de açılışa özel slayt
gösterisini ve havai fişekler ile yapılan
gösteriyi tamamen Haguare Ertan
bey’e borçluyuz. Dürüst olmak gerekirse
böyle güzel bir jest yapacağı aklımıza
dahi gelmemişti. Resmen bizlere projektör
olmuş, bizleri aydınlatmıştı. Teşekkürler
Haguare Ertan. Seni anlatacak
kelime bulamıyorum.
Şomauha Hakan ise hem memleketin
evladı olarak hem de grup elemanı olarak
iki kat sorumluluk taşıyordu. Bizler
sadece yanımızda olduğu için mutluyduk ama
ona yetmiyordu. İlk günden başlayarak her
konuda ama her konuda inanılmaz desteğini
aldım. Tüm kalbimle söylüyorum ki bu güzel
çalışmayı Sevgili Şomauha Hakan’a
borçluyuz. Teşekkürler Hakan. Senin gibi
bir dost eli olmasa başaramazdım.
Tabi ki Vurum Eyüp bey’de bütün bu
çalışmaların içerisinde gerek malzeme
desteği ile gerekse emek vererek yanımızda
olmuştu. Teşekkürler Vurum Eyüp.
Ayrıca, beni çok duygulandıran bir olay
olmuştu. Zonguldak’tan açılışımıza
katılmak için Mıdıj Enver Aslan bey,
yanına da Gubsege Grubu’na ikram etmeye
Maraş dondurması alarak gelmişti. Bu kadar
yoldan bize destek vermek için gelen
Mıdıj Enver Aslan bey’e
teşekkürlerimizi sunuyoruz.
Son gece, Şogenşawe Necmi Sandıkçı
bey’in muhteşem bahçesinde mısır partisi
verdik. Değerli konukları ile birlikte
bizlerde çok hoş saatler yaşadık. Bu güzel
daveti için Şogenşawe Necmi bey’e
çok teşekkür ediyoruz.
Yine, bir hafta bizleri evlerinde konuk
eden , Wezirmes Bedri Atçı ve Tok
Muharrem Tokuç beyin kendilerine ve
ailerine sonsuz şükranlarımızı sunuyoruz.
Kendimizi evimizde gibi hissettik. Ayrıca
yurtdışında yaşayan ve sırf bu proje
zamanında köyde olabilmek için gelen
Wezirmes Fikret Atçı bey’e de yakın
ilgisi ve desteğinden dolayı
teşekkürlerimizi sunuyoruz.
Herkese tekrar teşekkürler. Unutulan veya
eksik anlatılan varsa lütfen bağışlayın.
Yazarken bile çok yoğun duygular yaşadım.
İnanın tüm kalbimle söylüyorum ki bütün
anlattıklarımı elekten geçirerek anlattım.
Yaşadıklarımız yanında anlatılanlar çok
ama çok basit kalıyor. |