İmza Tarihi: 15.12.1997
Resmi Gazete'de Yayım Tarihi: 17.12.1999
Resmi Gazete No: 23909
Yürürlüğe Giriş Tarih: 31.12.1999
Uygulama Tarihi: 01.01.2000
Madde 1 (Kapsanan Kişiler)
Bu Anlaşma, vergilendirme bakımından, Akit Devletlerden birinin
veya her ikisinin mukimi olan kişilere uygulanacaktır.
Madde 2 (Kavranan Vergiler)
1)
Bu Anlaşma, ne şekilde alındığına bakılmaksızın, bir Akit Devlette
gelir üzerinden alınan vergilere uygulanacaktır.
2)
Menkul veya gayrimenkul varlıkların devrinden doğan kazançlara
uygulanan vergiler dahil olmak üzere, toplam gelir veya gelir
unsurları üzerinden alınan tüm vergiler, gelirden alınan vergiler
olarak kabul edilecektir.
3)
Bu anlaşmanın uygulanacağı şu anda geçerli olan vergiler
özellikle:
a) Rusya Federasyonu yönünden Rusya Federasyonu Kanunlarına
göre gelir ve kazançlar üzerinden alınan aşağıdaki vergiler;
i) “Teşebbüs ve kurumların kazançları üzerinden alınan
vergiler”; ve
ii) “Gerçek kişilerden alınan gelir vergisi”;
(Bundan böyle “Rus Vergisi” olarak bahsedilecektir);
b) Türkiye Cumhuriyeti yönünden;
i) Gelir Vergisi,
ii) Kurumlar Vergisi ve
iii) Gelir Vergisi ve Kurumlar Vergisi üzerinden alınan fon
payları,
(Bundan böyle “Türk Vergisi” olarak bahsedilecektir).
4)
Bu Anlaşma aynı zamanda, Anlaşmanın imza tarihinden sonra mevcut
vergilere ilave olarak veya onların yerine alınan ve mevcut
vergilerle aynı nitelikte olan veya onlara önemli ölçüde benzeyen
gelir üzerinden alınan vergilere de uygulanacaktır. Akit
Devletlerin yetkili makamları, bu Anlaşmanın uygulanması
bakımından gerekli olan, ilgili vergi mevzuatlarında yapılan
önemli değişiklikleri birbirlerine bildireceklerdir.
Madde 3 (Genel Tanımlar)
1)
Bu Anlaşmanın amaçları yönünden metin aksini öngörmedikçe:
a) “Bir Akit Devlet” ve “diğer Akit Devlet” terimleri,
metne bağlı olarak, Rusya Federasyonu (Rusya) veya Türkiye
Cumhuriyeti (Türkiye) anlamına gelir;
b) “Rusya Federasyonu” ve “Türkiye Cumhuriyeti” terimleri,
ülke topraklarını, karasularını, aynı zamanda uluslararası hukuka
uygun olarak bu Devletlerin kıta sahanlıkları ile münhasır
ekonomik alanlarını ifade eder;
c) “Vergi” terimi, bu Anlaşmanın 2 nci maddesinde kavranan
vergiler anlamına gelir;
d) “Kişi” terimi, bir gerçek kişi, bir şirket ve kişilerin
oluşturduğu diğer herhangi bir kuruluş anlamına gelir;
e) “Şirket” terimi, herhangi bir kurum veya vergileme
yönünden kurum olarak muamele gören herhangi bir kuruluş anlamına
gelir;
f) “Kayıtlı merkez” terimi, Türkiye yönünden, Türk Ticaret
Kanununa göre tescil edilen kanuni merkez anlamına gelir;
g) “Bir Akit Devletin teşebbüsü” ve “diğer Akit Devletin
teşebbüsü” terimleri sırasıyla, bir Akit Devlet mukimi tarafından
işletilen bir teşebbüs ve diğer Akit Devlet mukimi tarafından
işletilen bir teşebbüs anlamına gelir;
h) “Uluslararası trafik” terimi, yalnızca aynı Akit
Devletin sınırları içinde gerçekleştirilen gemi, vapur, uçak veya
kara nakil vasıtası işletmeciliği hariç, gemi, vapur, uçak veya
kara nakil vasıtası işletilerek yapılan taşımacılığı ifade eder.
i) “Yetkili makam” terimi:
ii)Rusya Federasyonu yönünden - Maliye Bakanlığını veya
onun yetkili temsilcisini;
iii)Türkiye Cumhuriyeti yönünden - Maliye Bakanlığını veya
onun yetkili temsilcisini; ifade eder;
j) “Gerçek lehdar” terimi, bir üçüncü ülke mukiminin Rusya
veya Türkiye’den elde ettiği temettü, faiz ve gayrimaddi hak
bedelleri açısından bu vergi Anlaşmasından yararlanmasına izin
verilmeyeceği şeklinde yorumlanacak; ancak bu sınırlama, hiçbir
şekilde Akit Devletlerin mukimlerine uygulanmayacaktır.
2)
Bu Anlaşmanın bir Akit Devlet tarafından herhangi bir tarihte
uygulanmasına ilişkin olarak, Anlaşmada tanımlanmamış bir terim
metin aksini öngörmedikçe, Anlaşmanın uygulanacağı vergilerin
amaçları bakımından o tarihte bu Devletin mevzuatında sahip olduğu
anlamı taşıyacak ve bu Devletin yürürlükteki vergi mevzuatında yer
alan bir anlam, bu Devletin diğer mevzuatında bu terime verilen
anlama göre üstünlük taşıyacaktır.
Madde 4 (Mukim)
1) Bu Anlaşmanın amaçları bakımından, “bir Akit Devletin
mukimi” terimi, o Devletin mevzuatı gereğince ev, ikametgah,
yönetim yeri (kayıtlı merkez) veya benzer yapıda diğer herhangi
bir kriter nedeniyle vergi mükellefi olan kişi anlamına gelir.
2)
1 inci fıkra hükümleri dolayısıyla bir gerçek kişi her iki Akit
Devlette de mukim olduğunda, bu kişinin durumu aşağıdaki şekilde
belirlenecektir:
a) Bu kişi, yalnızca daimi olarak kalabileceği bir meskenin
bulunduğu Devletin mukimi kabul edilecektir. Eğer bu kişinin her
iki Devlette de daimi olarak kalabileceği bir meskeni varsa, bu
kişi, kişisel ve ekonomik ilişkilerinin daha yakın olduğu Devletin
bir mukimi olarak kabul edilecektir (hayati menfaatlerin merkezi);
b) Eğer kişinin hayati menfaatlerinin merkezinin yer aldığı
Devlet saptanamazsa veya her iki Akit Devlette de daimi olarak
kalabileceği bir meskeni yoksa, bu kişi yalnızca kalmayı adet
edindiği evin bulunduğu Devletin bir mukimi kabul edilecektir;
c) Eğer kişinin her iki Devlette de kalmayı adet edindiği
bir ev varsa veya her iki Devlette de böyle bir ev söz konusu
değilse, bu kişi yalnızca vatandaşı olduğu Devletin mukimi kabul
edilecektir;
d) Eğer kişi her iki Devletin de vatandaşıysa veya her iki
Devletin de vatandaşı değilse, Akit Devletlerin yetkili makamları
sorunu karşılıklı anlaşmayla çözeceklerdir.
3)
1 inci fıkra hükümleri dolayısıyla gerçek kişi dışındaki bir kişi
her iki Akit Devletin de mukimi olduğunda, bu kişi kanuni
merkezinin bulunduğu Devletin bir mukimi olarak kabul edilecektir.
Madde 5 (İşyeri)
1)
Bu Anlaşmanın amaçları bakımından “işyeri” terimi, bir Akit Devlet
teşebbüsünün, diğer Akit Devlette işlerini tamamen veya kısmen
yürüttüğü işe ilişkin sabit bir yer anlamına gelir.
2)
“İşyeri” terimi özellikle şunları kapsamına alır:
a) Yönetim yeri;
b) Şube;
c) Büro;
d) Fabrika;
e) Atölye, ve
f) Maden ocağı, petrol veya doğal gaz kuyusu, taş ocağı
veya doğal kaynakların çıkarıldığı diğer herhangi bir yer;
3)
Bu Anlaşmanın amaçları bakımından:
a) On sekiz ayı aşan bir süre devam eden bir inşaat
şantiyesi, yapım, montaj veya kurma projesi veya bunlarla ilgili
gözetim faaliyetleri bir işyeri oluşturur. Bir şantiye, hazırlık
çalışmaları da dahil olmak üzere, müteahhidin inşaatta
çalışmalarına başladığı tarihten itibaren oluşur. 18 aylık sürenin
hesaplanmasında, bu tür şantiye veya projenin geçici kabul tarihi,
inşaat şantiyesi veya projesinin bitim tarihi olarak dikkate
alınır. Geçici kabul tarihi ile bitim tarihi arasındaki süre, 18
aylık sürenin hesaplanmasında dikkate alınmayacaktır.
b) Bu Anlaşmanın yürürlüğe girmesinden sonra, Akit
Devletlerden her birinin, diğer bir Devlet veya Devletlerle (a)
bendinde bahsedilen faaliyetler için daha uzun bir süre üzerinde
anlaşmaya varmaları ve bu anlaşmaların yürürlüğe girmesi halinde,
Akit Devletlerin yetkili makamları, (a)bendinde belirtilen sürenin
uzatılmasını kararlaştıracaklardır.
4)
Bu maddenin daha önceki hükümleri ile bağlı kalınmaksızın,
“işyeri” teriminin aşağıdaki hususları kapsamadığı kabul
edilecektir:
a) Teşebbüs olanaklarının, yalnızca teşebbüse ait malların
veya ticari eşyanın depolanması, teşhiri veya teslimi amacıyla
kullanılması;
b) Teşebbüse ait mal veya ticari eşya stoklarının yalnızca
depolama, teşhir veya teslim amacıyla elde tutulması;
c) Teşebbüse ait mal veya ticari eşya stoklarının yalnızca
bir başka teşebbüse işlettirilmesi amacıyla elde tutulması;
d) İşe ilişkin sabit bir yerin yalnızca teşebbüse mal veya
ticari eşya satın alma veya bilgi toplama amacıyla elde tutulması;
e) İşe ilişkin sabit bir yerin teşebbüs için yalnızca
hazırlayıcı veya yardımcı karakter taşıyan diğer herhangi bir işin
yürütülmesi amacıyla elde tutulması;
f) İşe ilişkin sabit bir yerin yalnızca, a) ile e)
bentlerinde bahsedilen faaliyetlerin bir veya birkaçını bir arada
icra etmek için elde tutulması; ancak bu faaliyetlerin bir arada
icra edilmesi sonucunda kendini gösteren toplu faaliyetin
hazırlayıcı veya yardımcı karakterde olması şarttır.
5)
1 inci ve 2 nci fıkra hükümleriyle bağlı kalınmaksızın, bir kişi
-6 ncı fıkranın uygulanacağı bağımsız nitelikteki acente dışında-
bir Akit Devlette, diğer Akit Devletin bir teşebbüsü adına hareket
ederse ve bu Devlette teşebbüs adına mukavele akdetme yetkisine
sahip olup, bu yetkisini mutaden kullanırsa, sözkonusu kişinin
faaliyetleri 4 üncü fıkrada belirtilenlerle sınırlı olmadıkça, bu
teşebbüs, bu kişinin teşebbüs adına gerçekleştirdiği her türlü
faaliyet dolayısıyla ilk bahsedilen devlette bir işyerine sahip
kabul edilecektir. Ancak, anılan fıkra hükmü çerçevesinde işe
ilişkin sabit bir yerden yürütülen faaliyetler bu yeri bir işyeri
haline getirmeyecektir.
6)
Bir teşebbüs, bir Devlette işlerini yalnızca, kendi işlerine
olağan şekilde devam eden bir simsar, genel komisyon acentesi veya
bağımsız statüde diğer herhangi bir acente vasıtasıyla yürüttüğü
için bu Devlette bir işyerine sahip kabul olunmayacaktır.
7)
Bir Akit Devletin mukimi olan bir şirket, diğer Akit Devletin
mukimi olan veya bu diğer Devlette ticari faaliyette bulunan bir
şirketi (bir işyeri vasıtasıyla veya diğer bir şekilde) kontrol
eder ya da onun tarafından kontrol edilirse, bu şirketlerden
herhangi bir diğeri için bir işyeri oluşturmayacaktır.
Madde 6 (Gayrimenkul Varlıklardan Elde Edilen Gelir)
1)
Bir Akit Devlet mukiminin diğer Akit Devlette bulunan gayrimenkul
varlıklardan elde ettiği gelir (tarım veya ormancılıktan elde
edilen gelir dahil), bu diğer Devlette vergilendirilebilir.
2)
“Gayrimenkul varlık” terimi, söz konusu varlığın bulunduğu Akit
Devletin mevzuatına göre tanımlanacaktır. “Gayrimenkul varlık”
terimi, her halükarda, gayrimenkul varlığa müteferri varlıkları,
tarım ve ormancılıkta kullanılan araçları ve hayvanları, her çeşit
dalyanları, iç mevzuat hükümlerinin uygulanacağı gayrimenkul
mülkiyetine ilişkin hakları, gayrimenkul intifa haklarını ve maden
ocaklarının, kaynakların ve diğer doğal kaynakların işletilmesi
veya işletme hakkı karşılığında doğan sabit ya da değişken
ödemeler üzerindeki hakları kapsayacaktır. Gemiler, vapurlar,
uçaklar ve kara nakil vasıtaları gayrimenkul varlık
sayılmayacaktır.
3)
1 inci fıkra hükümleri, gayrimenkul varlığın doğrudan
kullanımından, kiralanmasından veya diğer herhangi bir şekilde
kullanımından elde edilen gelire uygulanacaktır.
4)
1 inci ve 3 üncü fıkra hükümleri aynı zamanda bir teşebbüsün
gayrimenkul varlıklardan elde ettiği gelir ile serbest meslek
faaliyetlerinin icrasında kullanılan gayrimenkul varlıklardan elde
edilen gelire de uygulanacaktır.
Madde 7 (Ticari Kazançlar)
1)
Bir Akit Devlette, diğer Akit Devletin bir teşebbüsünce elde
edilen kazançlar, kazancın bu Devlette yer alan bir işyeri
vasıtasıyla elde edilmesi halinde ve sadece işyerinin
faaliyetlerine atfedilebilen miktarla sınırlı olmak üzere ilk
bahsedilen Devlette vergilendirilebilir.
2)
3 üncü fıkra hükümleri saklı kalmak üzere, bir Akit Devlet
teşebbüsü diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla
ticari faaliyette bulunduğunda, bu işyerine her iki Akit Devlette
de, eğer bu işyeri, aynı veya benzer koşullar altında, aynı veya
benzer faaliyetlerde bulunan, tamamen ayrı ve bağımsız bir
teşebbüs olsaydı ve işyerini oluşturduğu teşebbüsten tamamen
bağımsız nitelik kazansaydı, ne kazanç elde edecek ise, aynı
miktarda bir kazanç atfedilecektir.
3)
Bir işyerinin kazancı belirlenirken, işyerinin bulunduğu Devlette
veya başka herhangi bir yerde yapılan, yönetim ve genel idare
giderlerini de kapsamına alan, işyerinin amaçlarına uygun düşen
giderlerin indirilmesine müsaade edilecektir.
4)
İşyerine, bu işyeri tarafından teşebbüs adına yalnızca mal veya
ticari eşya alınması dolayısıyla hiçbir kazanç atfedilmeyecektir.
5)
Kazanç, bu Anlaşmanın diğer maddelerinde ayrı olarak düzenlenen
gelir unsurlarını kapsamına aldığında, o maddelerin hükümleri bu
madde hükümlerinden etkilenmeyecektir.
Madde 8 (Deniz, Hava ve Kara Taşımacılığından Sağlanan
Kazançlar)
1)
Bir Akit Devlet teşebbüsünün uluslararası trafikte gemi
işletmeciliğinden diğer Akit Devlette elde ettiği kazanç, ilk
bahsedilen Devlette vergilendirilecektir. Bununla birlikte, söz
konusu kazanç diğer Akit Devlette ve bu Devletin mevzuatına göre
de vergilendirilebilir; ancak, söz konusu kazançlar üzerinde bu
diğer Devlette alınacak vergi, yüzde ellisine eşit bir miktarda
indirilecektir.
2)
Bir Akit Devlet teşebbüsünün uluslararası trafikte uçak veya kara
nakil vasıtası işletmeciliğinden diğer Akit Devlette elde ettiği
kazançlar, yalnızca ilk bahsedilen Devlette
vergilendirilebilecektir.
3)
6 ncı madde ile bu maddenin önceki fıkra hükümlerine
bakılmaksızın, bir Akit Devlet mukimince, diğer Akit Devletin bir
mukimine bir gemi veya uçağın kiralanması dolayısıyla yapılan
ödemeler, ilk bahsedilen Devlette vergi tevkifatına tabi
tutulabilir.
4)
1 inci ve 2 nci fıkra hükümleri aynı zamanda bir ortaklığa, bir
bağlı işletmeye veya uluslararası işletilen bir acenteye iştirak
dolayısıyla elde edilen kazançlara da uygulanacaktır.
Madde 9 (Muhtemel Gelir Düzeltmeleri)
1) a) Bir Akit Devlet teşebbüsü
doğrudan veya dolaylı olarak diğer Akit Devlet teşebbüsünün
yönetim, kontrol veya sermayesine katıldığında, veya
b) Aynı kişiler doğrudan veya dolaylı olarak bir Akit
Devlet teşebbüsünün ve diğer Akit Devlet teşebbüsünün yönetim,
kontrol veya sermayesine katıldığında,
ve her iki halde de, iki teşebbüs arasındaki ticari ve mali
ilişkilerde oluşan veya empoze edilen koşullar, bağımsız
teşebbüsler arasında oluşması gereken koşullardan
farklılaştığında, bu teşebbüslerden birisinde olması gereken,
fakat bu koşullar dolayısıyla kendini göstermeyen kazanç, o
teşebbüsün kazancına eklenir ve buna göre vergilendirilebilir.
2)
Bir Akit Devletin kendi teşebbüslerinden birinin kazancına dahil
ettiği ve vergilediği kazanç, diğer Akit Devlette vergilendirilen
bu diğer Devlet teşebbüslerinden birinin de kazancını içerebilir.
Aynı zamanda, bu ilk bahsedilen Devletin teşebbüsünün dahil ettiği
kazanç, bildirilen kazanç olmayıp, bağımsız teşebbüsler arasında
oluşacak ilişkiler gözönünde tutularak, sonradan bu ilk bahsedilen
Devletçe yürütülen hesaplamalar sonucunda belirlenen kazanç
olabilir. Böyle bir durum kendini gösterdiğinde, eğer diğer Devlet
bu düzenlemenin haklı olduğu kanaatine varırsa, söz konusu kazanç
üzerinden alınan verginin miktarında gerekli düzeltmeleri yapmak
durumundadır. Bu düzeltme yapılırken, bu Anlaşmanın diğer
hükümleri gözönünde tutulacak ve gerektiğinde Akit Devletlerin
yetkili makamları birbirlerine danışacaklardır.
Madde 10 (Temettüler)
1)
Bir Akit Devletin mukimi olan bir şirket tarafından diğer Akit
Devletin bir mukimine ödenen temettüler, bu diğer Devlette
vergilendirilebilir.
2)
Bununla beraber söz konusu temettüler, aynı zamanda temettü
ödemesini yapan şirketin mukim olduğu Akit Devlette ve bu Devletin
mevzuatına göre de vergilendirilebilir; ancak, temettü elde eden,
temettünün gerçek lehdarı ise, bu şekilde alınacak vergi gayrisafi
temettü tutarının yüzde 10’unu aşmayacaktır.
3)
Bu maddede kullanılan “temettü” terimi , hisse senetlerinden veya
alacak niteliğinde olmayıp kazanca katılmayı sağlayan diğer
haklardan elde edilen gelirler ile dağıtımı yapan şirketin mukim
olduğu Devletin mevzuatına göre, vergileme yönünden hisse
senetlerinden elde edilen gelirle aynı muameleyi gören diğer
şirket haklarından elde edilen gelirleri ifade eder.
4)
Diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari
faaliyette bulunan bir Akit Devlet mukimi olan bir şirketin
kazancı, bu işyerinin bulunduğu Akit Devlette ve bu Devletin
mevzuatı uyarınca 7 nci maddeye göre vergilendirildikten sonra,
kalan kısım üzerinden 2 nci fıkrada belirtilen oranı aşmamak üzere
vergilendirilebilir.
5)
Bir Akit Devlet mukimi olan temettünün gerçek lehdarı, temettüyü
ödeyen şirketin mukim olduğu diğer Akit Devlette yer alan bir
işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunursa veya bulunmuşsa
veya bir Türkiye mukimi, Rusya’da yer alan bir sabit yer
vasıtasıyla serbest meslek faaliyetinde bulunursa ve söz konusu
temettüler bu işyerine veya sabit yere atfedilebilir ise, 1 inci
ve 2 nci fıkra hükümleri uygulanmayacaktır. Bu durumda, olayına
göre, bu Anlaşmanın 7 nci veya 14 üncü maddesi hükümleri
uygulanacaktır.
Madde 11 (Faiz)
1)
Bir Akit Devlette doğan ve diğer Devletin bir mukimine ödenen faiz
bu diğer Devlette verilendirilebilir.
2)
Bununla beraber bu faiz, elde edildiği Akit Devlette ve o Devletin
mevzuatına göre de vergilendirilebilir; ancak faiz elde eden kişi
faizin gerçek lehdarı ise, bu şekilde alınacak vergi, faizin
gayrisafi tutarının yüzde 10’unu aşmayacaktır.
3)
2 nci fıkra hükümlerine bakılmaksızın:
a) Rusya’da doğan ve Türkiye Hükümetine veya Türkiye
Cumhuriyet Merkez Bankası’na veya Türk Eximbank’a ödenen faizler
Rus vergisinden muaf tutulacaktır;
b) Türkiye’de doğan ve Rusya Hükümetine veya Rusya Merkez
Bankası’na veya Rusya Dış Ticaret Bankası’na ödenen faizler Türk
vergisinden muaf tutulacaktır.
4)
Bu maddede kullanılan “faiz” terimi, her nevi alacaktan doğan
gelirleri ve özellikle kamu menkul kıymetleri ile tahvil ve borç
senetlerinden elde edilen gelirler ile söz konusu menkul
kıymetler, tahviller ve borç senetlerine bağlı prim ve ikramiyeler
dahil olmak üzere, gelirin elde edildiği Devletin vergi mevzuatına
göre ikrazat geliri sayılan diğer gelirleri ifade eder.
5)
Bir Akit Devlet mukimi olan faizin gerçek lehdarı, faizin elde
edildiği diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla
ticari faaliyette bulunursa veya bulunmuşsa veya bir Türkiye
mukimi, Rusya’da bulunan bir sabit yer vasıtasıyla serbest meslek
faaliyetinde bulunursa ve sözkonusu faizin ödendiği alacak ile bu
işyeri veya sabit yer arasında etkin bir bağ bulunmaktaysa, 1 inci
ve 2 nci fıkra hükümleri uygulanmayacaktır. Bu durumda, olayına
göre bu Anlaşmanın 7 nci veya 14 üncü maddesi hükümleri
uygulanacaktır.
6)
Bir Akit Devletin Hükümeti, bölgesel veya mahalli idaresi veya bu
Devletin bir mukimi tarafından ödenen faizin, o Akit Devlette elde
edildiği kabul olunacaktır. Bununla beraber, faiz ödeyen kişi, bir
Akit Devletin mukimi olsun veya olmasın, bir Akit Devlette faiz
ödemeye neden olan borç-alacak ilişkisiyle bağlantılı bir işyerine
veya sabit yere sahip olduğunda ve faiz bu işyeri veya sabit yer
tarafından yüklenildiğinde, sözkonusu faizin, işyerinin veya sabit
yerin bulunduğu Akit Devlette elde edildiği kabul olunacaktır.
7)
Alacak karşılığında ödenen faizin miktarı, ödeyici ile faizin
gerçek lehdarı arasında veya her ikisi ile bir başka kişi arasında
var olan özel ilişki nedeniyle, böyle bir ilişkinin olmadığı
durumlarda ödeyici ve lehdar arasında kararlaştırılacak miktarı
aştığında, bu madde hükümleri yalnızca en son bahsedilen miktara
uygulanacaktır. Bu durumda ilave ödeme, bu Anlaşmanın diğer
hükümleri de dikkate alınarak, her bir Akit Devletin mevzuatına
göre vergilendirilecektir.
Madde 12 (Gayrimaddi Hak Bedelleri)
1)
Bir Akit Devlette doğan ve diğer Akit Devletin bir mukimine ödenen
gayrimaddi hak bedelleri bu diğer Devlette vergilendirilebilir.
2)
Bununla beraber, söz konusu gayrimaddi hak bedelleri elde
edildikleri Akit Devlette ve o Devletin mevzuatına göre de
vergilendirilebilir; ancak, gayrimaddi hak bedeli elde eden kişi
gayrimaddi hak bedelinin gerçek lehdarı ise, bu şekilde alınacak
vergi, gayrimaddi hak bedelinin gayrisafi tutarının yüzde 10’unu
aşmayacaktır.
3)
Bu maddede kullanılan “gayrimaddi hak bedelleri” terimi, sinema
filmleri ile radyo ve televizyon yayınlarında kullanılan bantlar
dahil olmak üzere edebi, sanatsal veya bilimsel her nevi telif
hakkının, her nevi patentin, alameti farikanın, desen veya
modelin, planın, gizli formül veya üretim yönteminin veya sınai,
ticari veya bilimsel tecrübeye dayalı bilgi birikiminin kullanımı,
kullanım hakkı veya satışı veya sınai, ticari veya bilimsel
teçhizatın kullanımı veya kullanım hakkı karşılığında yapılan her
türlü ödemeleri kapsar.
4)
Bir Akit Devlet mukimi olan gayrimaddi hak bedelinin gerçek
lehdarı, söz konusu bedelin elde edildiği diğer Akit Devlette yer
alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette veya bir Türkiye
mukimi Rusya’da bulunan bir sabit yer vasıtasıyla serbest meslek
faaliyetinde bulunursa ve söz konusu bedelin ödendiği hak veya
varlık ile bu işyeri veya sabit yer arasında etkin bir bağ
bulunmaktaysa, 1 inci ve 2 nci fıkra hükümleri uygulanmayacaktır.
Bu durumda, olayına göre, bu Anlaşmanın 7 nci veya 14 üncü maddesi
hükümleri uygulanacaktır.
5)
Bir Akit Devletin Hükümeti, bölgesel veya mahalli idaresi veya bu
Akit Devletin bir mukimi tarafından ödenen gayrimaddi hak
bedelinin, o Akit Devlette elde edildiği kabul olunacaktır.
Bununla beraber, gayrimaddi hak bedelini ödeyen kişi, bir Akit
Devletin mukimi olsun veya olmasın, bir Akit Devlette gayrimaddi
hak bedelini ödemeye neden olan hak veya varlık ile bağlantılı bir
işyerine veya sabit yere sahip olduğunda ve gayrimaddi hak bedeli
bu işyeri veya sabit yer tarafından yüklenildiğinde, söz konusu
gayrimaddi hak bedelinin, işyerinin veya sabit yerin bulunduğu
Akit Devlette elde edildiği kabul olunacaktır.
6)
Kullanım, hak veya bilgi karşılığında ödenen gayrimaddi hak
bedelinin miktarı, ödeyici ile gerçek lehdar arasında veya her
ikisi ile bir başka kişi arasında var olan özel ilişki nedeniyle,
böyle bir ilişkinin olmadığı durumlarda ödeyici ile gerçek lehdar
arasında kararlaştırılacak miktarı aştığında, bu madde hükümleri
yalnızca en son bahsedilen miktara uygulanacaktır. Bu durumda
ilave ödeme, bu Anlaşmanın diğer hükümleri de dikkate alınarak,
her bir Akit Devletin mevzuatına göre vergilendirilecektir.
Madde 13 (Sermaye Değer Artış Kazançları)
1)
Bir Akit Devlet mukimince, diğer Akit Devlette yer alan ve 6 ncı
maddede belirtilen gayrimenkul varlıkların elden çıkarılmasından
sağlanan kazançlar, bu diğer Devlette vergilendirilebilir.
2)
Bir Akit Devlet teşebbüsünün diğer Akit Devlette sahip olduğu bir
işyerine ait menkul varlıkların veya bir Devlet mukiminin diğer
Devlette serbest meslek faaliyeti icra etmek üzere kullandığı
sabit bir yere ait menkul varlıkların elden çıkarılmasından doğan
kazançlar, bu işyerinin veya sabit yerin elden çıkarılmasından
doğan kazanç da dahil olmak üzere, bu diğer Devlette
vergilendirilebilir. “Menkul varlık” terimi, söz konusu varlığın
bulunduğu Akit Devletin mevzuatında tanımı yapılan varlıkları
ifade eder.
3)
Bir Akit Devlet mukimince uluslararası trafikte işletilen gemi,
uçak veya kara nakil vasıtalarının veya söz konusu faaliyetler ile
ilgili menkul varlıkların elden çıkarılmasından sağlanan
kazançlar, yalnızca elden çıkaranın mukim olduğu Akit Devlette
vergilendirilecektir.
4)
Bir şirketteki hisselerin veya menkul kıymetlerin, tahvillerin,
bonoların ve benzeri varlıkların elden çıkarılmasından doğan
kazançlar, yalnızca elden çıkaranın mukim olduğu Akit Devlette
vergilendirilecektir. Bununla birlikte, yukarıdaki cümlede
bahsedilen ve diğer Akit Devlette elde edilen sermaye değer artış
kazançları, iktisap ve elden çıkarma arasındaki süre 1 yılı
aşmadığı takdirde diğer Devlette vergilendirilebilecektir.
Madde 14 (Serbest Meslek Faaliyetlerinden Elde Edilen Gelir)
1)
Bir Akit Devletin mukimi olan bir gerçek kişinin serbest meslek
faaliyeti veya bağımsız nitelikteki diğer faaliyetleri dolayısıyla
elde ettiği gelir, söz konusu hizmetler diğer Akit Devlette icra
edilmiyorsa veya edilmemişse ve bu kişinin diğer Devlette sahip
olduğu ve sürekli kullanılabilir sabit bir yere atfedilemiyorsa,
yalnızca bu Devlette vergilendirilecektir.
2)
“Serbest meslek faaliyetleri” terimi, özellikle bağımsız olarak
yürütülen bilimsel, edebi, sanatsal, eğitici veya öğretici
faaliyetleri, bunun yanı sıra, doktorların, avukatların,
mühendislerin, mimarların, dişçilerin ve muhasebecilerin bağımsız
faaliyetlerini kapsamına alır.
Madde 15 (Hizmetlerden Elde Edilen Gelir)
1)
16, 18, 19 ve 20 nci maddelerin hükümleri saklı kalmak üzere, bir
Akit Devlet mukiminin bir hizmet dolayısıyla elde ettiği ücret,
maaş ve diğer benzeri gelirler, bu hizmet diğer Akit Devlette ifa
edilmedikçe, yalnızca ilk bahsedilen Devlette
vergilendirilecektir. Hizmet diğer Devlette ifa edilirse, buradan
elde edilen söz konusu gelir bu diğer Devlette
vergilendirilebilir.
2)
1 inci fıkra hükümlerine bakılmaksızın, bir Akit Devlet mukiminin
diğer Akit Devlette ifa ettiği bir hizmet dolayısıyla elde ettiği
gelir, eğer:
a) Gelir elde eden kişi, diğer Akit Devlette ilgili takvim
yılı içinde bir veya bir kaç seferde toplam 183 günü aşmamak üzere
kalırsa, ve
b) Ödeme, diğer Akit Devletin mukimi olmayan bir işveren
tarafından veya böyle bir işveren adına yapılırsa, ve
c) Ödeme, işverenin diğer Akit Devlette sahip olduğu bir
işyerinden veya sabit yerden yapılmazsa yalnızca ilk bahsedilen
Devlette vergilendirilecektir.
3)
1 inci ve 2 nci fıkra hükümlerine bakılmaksızın, bir Akit Devlet
mukimince diğer Akit Devlette icra edilen bir çalışma karşılığında
elde edilen ücret ve diğer gelirler, ifa edilen bu hizmet eğer:
a) Bu Anlaşmanın 5 inci maddesinin 3 üncü fıkrasının (a)bendine
ilişkin bir inşaat şantiyesi, yapım, montaj veya kurma projesi ile
ilgili, ve
b) Bir Akit Devlet mukimi olan bir teşebbüs tarafından
uluslararası trafikte işletilen bir gemi, uçak veya kara nakil
vasıtasında icra edilen işlere ilgili ise bu diğer Devlette
vergilendirilmez.
4)
1 inci ve 2 nci fıkra hükümlerine bakılmaksızın, bir Akit Devleti
ziyareti sırasında veya ziyaretinden hemen önce diğer Akit
Devletin mukimi durumunda olan bir gazeteci veya muhabire bu diğer
Devletin kaynaklarından yapılan ödemeler, 2 yıllık bir süre için,
ilk bahsedilen Devlette vergiden muaf tutulacaktır.
Madde 16 (Müdürlere Yapılan Ödemeler)
Bir Akit Devlet mukiminin, diğer Akit Devlet mukimi olan bir
şirketin veya diğer herhangi bir tüzel kişiliğin yönetim kurulu
veya benzeri bir organın üyesi olması dolayısıyla elde ettiği
ücret ve diğer benzeri ödemeler, bu diğer Devlette
vergilendirilebilir.
Madde 17 (Sanatçı ve Sporcuların Gelirleri)
1)
14 ve 15 inci madde hükümlerine bakılmaksızın, bir Akit Devlet
mukimi olan tiyatro, sinema, radyo veya televizyon sanatçısının,
bir müzisyenin veya bir sporcunun diğer Akit Devlette icra ettiği
bu nitelikteki şahsi faaliyetleri dolayısıyla elde ettiği gelir,
bu diğer Devlette vergilendirilebilir.
2)
Bir sanatçının ya da sporcunun icra ettiği bu nitelikteki
faaliyetlerden doğan gelir, sanatçının veya sporcunun kendisine
değil de bir başkasına yönelirse, bu gelir 7, 14 ve 15 inci
maddelerin hükümleriyle bağlı kalınmaksızın, sanatçı ya da
sporcunun faaliyetlerinin icra edildiği Akit Devlette
vergilendirilebilir.
3)
Bir Akit Devletin mukimi olan sanatçı veya sporcuların diğer Akit
Devlette icra ettikleri faaliyetlerden elde ettikleri gelir, bu
Devlete yapılan söz konusu ziyaretin diğer Devlete, bölgesel veya
mahalli idarelerine ait kamusal fonlardan desteklenmesi halinde,
diğer Devlette vergiden istisna edilecektir.
Madde 18 (Kamu Görevlerinden Elde Edilen Gelirler)
1)
a) Bir Akit Devletin Hükümetine, bölgesel veya mahalli
idaresine bir kamu görevi dolayısıyla bir gerçek kişi tarafından
verilen hizmetler karşılığında, bu Devlet, bölgesel veya mahalli
idare tarafından yapılan ve emekli maaşı dışında kalan ödemeler,
yalnızca bu Devlette vergilendirilecektir.
b) Bununla birlikte, söz konusu hizmet diğer Akit Devlette
verildiğinde ve kendisine ödeme yapılan kişi bu Devletin bir
mukimi olduğunda, söz konusu ödemeler, yalnızca bu diğer Akit
Devlette vergilendirilecektir. Ancak bu kişinin;
i) ilk bahsedilen Devletin vatandaşı olmayıp, bu Devletin
bir vatandaşı olması; veya
ii) ilk bahsedilen Devletin vatandaşı olmayıp, yalnızca bu
hizmeti ifa etmek için bu Devletin bir mukimi durumuna geçmemiş
olması zorunludur.
2)
a) Bir Akit Devlete, bölgesel veya mahalli idaresine bir
gerçek kişi tarafından verilen hizmetler karşılığında bu Devlet,
bölgesel veya mahalli idare tarafından veya bunlarca oluşturulan
fonlardan ödenen emekli maaşları yalnızca bu Devlette
vergilendirilebilecektir.
b) Bununla birlikte, gerçek kişinin diğer Akit Devletin bir
mukimi ve vatandaşı olması halinde, söz konusu emekli maaşları
yalnızca diğer Akit Devlette vergilendirilecektir.
3)
Bir Akit Devletin kendisi, bölgesel veya mahalli idaresi
tarafından, diğer Akit Devlette yürütülen ticari faaliyetlerle
bağlantılı olarak verilen hizmetler karşılığında yapılan ödemeler
ile emekli maaşlarına, bu maddenin 1 ve 2 nci fıkra hükümleri
değil, 15, 16 ve 19 uncu madde hükümleri uygulanacaktır.
Madde 19 (Emekli Maaşları)
18 inci maddenin 2 nci fıkrası hükümleri saklı kalmak üzere, bir
Akit Devlet mukimine geçmiş çalışmalarının karşılığında ödenen
emekli maaşları ve benzeri diğer ödemeler yalnızca bu Devlette
vergilendirilebilir.
Madde 20 (Öğrenciler, Stajyerler, Öğretmenler ve
Araştırmacılara Yapılan Ödemeler)
1)
Bir Akit Devleti ziyareti sırasında veya hemen öncesinde diğer
Akit Devletin mukimi durumunda olan ve ilk bahsedilen Devlette
yalnızca öğrenim veya mesleki eğitim amacıyla bulunan bir öğrenci
veya stajyere geçim, öğrenim veya mesleki eğitimlerini
sağlayabilmeleri için ilk bahsedilen Devletin dışındaki
kaynaklardan yapılan ödemeler, ilk bahsedilen Devlette
vergilendirilmeyecektir.
2)
Aynı şekilde, bir Akit Devleti ziyareti sırasında veya hemen
öncesinde diğer Akit Devletin mukimi durumunda olan ve ilk
bahsedilen Devlette esas itibariyle öğretim veya araştırma yapmak
amacıyla bulunan bir öğretmen veya araştırmacının iki yıllık bir
süre için söz konusu öğretim ve araştırma karşılığında elde ettiği
gelirler, söz konusu ödemelerin bu diğer Devletin dışındaki
kaynaklardan yapılması halinde bu Devlette vergiden istisna
edilecektir.
Madde 21 (Diğer Gelirler)
Bir Akit Devlet mukiminin, nerede doğarsa doğsun, bu Anlaşmanın
daha önceki maddelerinde belirtilmeyen gelir unsurları, yalnızca
bu Devlette vergilendirilecektir.
Madde 22 (Çifte Vergilendirmenin Önlenmesi)
Bir Akit Devlet mukimi, bu Anlaşma hükümlerine uygun olarak diğer
Akit Devlette vergilendirilebilen bir gelir elde ettiğinde, bu
diğer Devlette ödenen gelire ilişkin vergi tutarı, ilk bahsedilen
Devlette alınacak vergiden mahsup edilebilir. Bununla beraber söz
konusu mahsup tutarı, bu gelir için ilk bahsedilen Devletin vergi
kanunları ile düzenlemelerine uygun olarak hesaplanan vergi
tutarını aşmayacaktır.
Madde 23 (Ayrım Yapılmaması)
1)
Bir Akit Devletin vatandaşları, diğer Akit Devlette, bu diğer
Devletin vatandaşlarının aynı koşullarda karşı karşıya kaldıkları
veya kalabilecekleri vergilemeden ve buna bağlı
mükellefiyetlerden, özellikle mukimlik yönünden, değişik veya daha
ağır bir vergilemeye ve buna bağlı mükellefiyetlere tabi
tutulmayacaklardır. Bu hüküm aynı zamanda, 1 inci madde hükümleri
ile bağlı kalmaksızın, Akit Devletlerden birinin veya her ikisinin
mukimi olmayan kişilere de uygulanacaktır.
2)
10 uncu maddenin 4 üncü fıkra hükümleri saklı kalmak üzere, diğer
Akit Devlette bir işyerine sahip olan bir Akit Devlet mukimi, bu
diğer Devlette, söz konusu işyerine atfedilebilen gelirle ilgili
olarak, bu diğer Devletin aynı faaliyetleri yürüten mukimlerine
veya üçüncü Devlet mukimlerine göre daha ağır bir vergilemeye tabi
tutulmayacaklardır.
3)
Bu maddenin hiçbir hükmü, bir Akit Devletin kendi mukimlerine
şahsi veya ailevi durumları dolayısıyla uyguladığı şahsi
indirimleri, vergi ve matrah indirimlerini diğer Akit Devlet
mukimlerine de uygulama zorunda olduğu yönünde anlaşılmayacaktır.
4)
9 uncu maddenin 1 inci fıkrası, 11 inci maddenin 7 nci fıkrası
veya 12 nci maddenin 6 ncı fıkrası hükümlerinin uygulanacağı
haller hariç olmak üzere, bir Akit Devlet teşebbüsünce diğer Akit
Devletin bir mukimine ödenen faiz, gayrimaddi hak bedeli ve diğer
ödemeler, bu teşebbüsün vergilendirilebilir kazancının
belirlenmesinde, bu ödemeler aynı koşullarda ilk bahsedilen
Devletin bir mukimine yapılmış gibi indirilebilir.
5)
Bir Akit Devletin, diğer Akit Devletin bir veya bir kaç mukimi
tarafından, doğrudan veya dolaylı olarak, kısmen veya tamamen
sermayesine sahip olunan veya kontrol edilen teşebbüsleri, ilk
bahsedilen Devlette, bu Devletin benzeri teşebbüslerinin tabi
oldukları veya olabilecekleri vergilemeden veya buna bağlı
mükellefiyetlerden değişik veya daha ağır vergilemeye ve buna
bağlı mükellefiyetlere tabi tutulmayacaklardır.
Madde 24 (Karşılıklı Anlaşma Usulü)
1)
Bir Akit Devlet mukimi, Akit Devletlerden birinin veya her
ikisinin işlemlerinin kendisi için bu Anlaşmanın hükümlerine uygun
düşmeyen bir vergileme yarattığı veya yaratacağı kanaatine
vardığında, bu Devletlerin iç mevzuatlarında öngörülen müracaat
usulleriyle bağlı kalmaksızın, durumu mukimi olduğu Devletin
yetkili makamına arz edebilir. Söz konusu müracaat, Anlaşma
hükümlerine uygun düşmeyen vergilemenin ilk bildiriminden itibaren
üç yıllık bir süre içinde yapılmalıdır. Türkiye yönünden ise, bu
Anlaşma hükümlerine uygun düşmeyen vergilemenin ilk bildiriminden
itibaren bir yıl içinde yetkili makama başvurulması gerekmektedir.
Bununla beraber, bu süre sona erdiğinde, mükellef her halûkarda
durumu, ilgili vergilendirme dönemini takip eden takvim yılının
Ocak ayının birinci gününden itibaren beş yıllık bir süre içinde
Türkiye’deki yetkili makama arz edilebilecektir. İlgili
vergilendirme yılı, bu Anlaşma hükümlerine uygun düşmeyen olaya
konu teşkil eden gelirin elde edildiği yıldır.
2)
Söz konusu yetkili makam, itirazı haklı bulmakla beraber kendisi
tatminkar bir çözüme ulaşamadığı takdirde, bu Anlaşmaya ters düşen
bir vergilemeyi önlemek amacıyla, diğer Akit Devletin yetkili
makamıyla karşılıklı anlaşmaya gayret sarf edecektir.
3)
Akit Devletlerin yetkili makamları, Anlaşmanın yorumundan veya
uygulanmasından kaynaklanan her türlü güçlüğü veya tereddüdü
karşılıklı anlaşmayla çözmek için gayret göstereceklerdir. Yetkili
makamlar aynı zamanda, Anlaşmada ele alınmayan durumlardan
kaynaklanan çifte vergilendirmenin ortadan kaldırılması için de
birbirlerine danışabilirler.
4)
Akit Devletlerin yetkili makamları, bundan önceki fıkralarda
belirtilen hususlarda anlaşmaya varabilmek için birbirleriyle
doğrudan haberleşebilirler. Anlaşmaya varabilmek için sözlü görüş
alış-verişi gerekli görüldüğünde, bu görüşme, Akit Devletlerin
yetkili makamlarının temsilcilerinden oluşan bir Komisyon
kanalıyla yürütülebilir.
Madde 25 (Bilgi Değişimi)
1)
Akit Devletlerin yetkili makamları, bu Anlaşma hükümlerinin
uygulanması için gerekli olan bilgileri veya Anlaşma ile
uyumsuzluk göstermediği sürece, Anlaşma kapsamına giren vergiler
ile ilgili iç mevzuat hükümlerinin uygulanması için gerekli olan
bilgileri değişime tabi tutacaklardır. Bir Akit Devlet tarafından
alınan her türlü bilgi, o Devletin kendi iç mevzuatı çerçevesinde
elde ettiği bilgiler gibi gizli tutulacak ve yalnızca bu Anlaşmada
belirtilen vergilerin tahakkuk veya tahsilleri veya cebri icra ya
da cezasıyla ve bu hususlardaki şikayet ve itirazlara bakmakla
görevli kişi veya makamlara (adli makamlar ve idari kuruluşlar da
dahil) verilebilecektir. Bu kişi veya makamlar söz konusu
bilgileri yalnızca bu amaçlar doğrultusunda kullanacaklardır. Bu
kişi veya makamlar söz konusu bilgileri mahkeme duruşmalarında
veya adli kararlar alınırken açıklayabilirler.
2)
1 inci fıkra hükümleri, hiçbir surette bir Akit Devleti:
a) Kendisinin veya diğer Akit Devletin mevzuatına veya
idari uygulamalarına uymayacak idari önlemler alma;
b)Kendisinin veya diğer Akit Devletin mevzuatı veya normal
idari işlemleri çerçevesinde elde edilemeyen bilgileri sunma;
c) Herhangi bir ticari, sınai, mesleki sırrı veya ticari
işlemi aleni hale getiren bilgileri veya aleniyeti kamu düzenine
aykırı düşen bilgileri verme yükümlülüğü altına sokacak şekilde
yorumlanamaz.
Madde 26 (Diplomat Hüviyetindeki Memurlar ve Konsolosluk
Memurları)
Bu Anlaşma hükümleri, diplomat hüviyetindeki memurlar veya
konsolosluk memurlarının uluslararası hukukun genel kuralları veya
özel anlaşma hükümleri uyarınca yararlandıkları mali ayrıcalıkları
etkilemeyecektir.
Madde 27 (Yürürlüğe Girme)
Her bir Akit Devlet, bu Anlaşmanın yürürlüğe girmesi için kendi iç
mevzuatında öngörülen işlemlerin tamamlandığını diplomatik
yollardan yazılı olarak diğerine bildirecektir. Bu Anlaşma, bu
bildirimlerden sonuncusunun alındığı tarihte yürürlüğe girecek ve
a) Kaynakta tevkif edilen vergiler yönünden, Anlaşmanın
yürürlüğe girdiği tarihi izleyen Ocak ayının birinci günü veya
daha sonra ödenen veya mahsup edilen miktarlar için; ve
b) Gelir üzerinden alınan diğer vergiler yönünden,
Anlaşmanın yürürlüğe girdiği tarihi izleyen Ocak ayının birinci
günü veya daha sonra başlayan vergilendirme dönemleri için hüküm
ifade edecektir.
Madde 28 (Yürürlükten Kalkma)
Bu Anlaşma sürekli olarak yürürlükte kalacak, ancak, Akit
Devletlerden biri onay belgelerinin teatisini takip eden beşinci
yıldan itibaren herhangi bir takvim yılının Haziran ayının
otuzuncu günü veya öncesinde diğer Akit Devlete diplomatik
yollardan yazılı fesih ihbarnamesi verebilecektir. Bu durumda
Anlaşma:
a)
Kaynakta tevkif edilen vergiler yönünden, söz konusu ihbarnamenin
verildiği yılı izleyen takvim yılının Ocak ayının birinci günü
veya daha sonra ödenen veya mahsup edilen miktarlar için; ve
b)
Gelir üzerinden alınan diğer vergiler yönünden, söz konusu
ihbarnamenin verildiği yılı izleyen takvim yılının Ocak ayının
birinci günü veya daha sonra başlayan vergilendirme yılları için
hüküm ifade etmeyecektir.
Türk, Rus ve İngiliz dillerinde, her üç metin de aynı derecede
geçerli olmak üzere 15.12.1997 tarihinde Ankara’da düzenlenmiştir.
Metinler arasında farklılık olması halinde, İngilizce metin
geçerli olacaktır.
|