Dünya bir semboller ülkesi
Dünya bir Orman, Orman neyin sembolü (?)
İnsan bir sembol
İnsan bir Ağaç, Ağaç neyin sembolü (?)
İnsanın, içinde capcanlı yaşamakta olan temel kayıtlarına ve
derin anılarına
İnsanlık Ailesinin Birliğine Bütünlüğüne…
Unutulmuş Düşlerimize…
Tohumdan büyür bir dünya ağaç gibi evrene gövdesi ile salkım
saçak yayılır gökyüzüne,
Tohum, toplanmadır ağacın birliğinde, tüm mana ve alemlerinle
gerçektir ve Hakikattir her şeyiyle.
Karanlığa düşünce ağaçtan bir tohum, potansiyeller
yeşerecektir tüm gücüyle kendinde, alabildiğine gövdesi
sapasağlam omuriliği yaşamın ve üstünde sonsuzca yollar her
biri başka Bir Ol’uşmakta olan “geleceğin tohumuna”…
Ağaç her şeyiyle ŞİMDİ’dedir. Geçmişi başlangıcıdır
köklerinde, gövdesi dalları ve yaprakları ve meyveleri sonsuz
şimdide bir ağaç her şeyiyle var oluştan yaradılışa ve
geleceği uzanmakta dalların üzerinde açan çiçeklerin arasında.
Bir tohumda yaşayacak, tüm şimdide gerçekliğini toplayacak
saracak ve toplayacak evrenin bohçasını bir sonraki potansiyel
hazineye
Her ne kadar, ağacın varoluşu, eylemekte olduğu tohumdan
bağımsızsa da sonsuzlukta muhtaçtır tohumun, kendini kendinde
muhteşem eylemesine…
Ve her ne kadar Şimdide olan ağaç için tohum bir hayal de
olsa, ağacın tüm potansiyelini taşımakla onurlandırılmıştır...
Ağaç şimdi de bağımsızdır, ama bir
yerde hakikati de bağlıdır kendinden kaynaklanacağı hayale, ki
tohumda gerçekleştiğinde anlayabilecektir, kendinin de sonsuz
Şimdide gerçekleştiğini. Sonsuz Şimdide
tohum
da, bir yerde ağacın hakikati ile bağlıdır, her ne kadar
özgürde olsa yaprakların ucunda, başında kavak yelleri eser
yere bir tohum olarak düşene kadar, hakikatini eylemeye. Bilir
hakikatin mutlaklığını ve gerçekliğin göreceliliğini,
Tohum mu…?
Ağaç mı…?
Bilmem!
Bu aynı vücudun başlangıcını ve sonunu aramaya benziyor..!
Var mıdır ki, arayalım? Zihin aramakla beslenir,
Bir çember nerede başlar, nerede biter?
Bir daire tam ve bütündür, başlangıcı ve sonu olmayan, ne ise
öyle olan.
Kalp devreye
girdiği
zaman ne ise öyle olanı anlayabiliriz…
bir çember nerede başlar nerede biter?
bir daire tam ve bütündür, başlangıcı ve sonu olmayan.
Ağaç ve tohum Birlikte ne ise O’dur
İnsan bir ağaçtır ve yine Kendiliğinin tohumudur
İnsan asla tamamlanamayacak bir projedir.
Tamamlanamaması O’nun sonsuz potansiyelleri ile ilgilidir.
Bu nedenle insan her daim
O’na yol’dadır…
Bütünlüğünü eksikliğinden almakta,
Tamlığı, eksikliğinden kaynaklanmakta.
Tamlığın ve Bütünlüğün sonsuz yansımaları!!!
Biz sisiz, siz de bizsiniz !!!
Yukarıdaki de aşağıda ki gibidir !!!
Her demde bir başka !!!
Her an yeni ve taze !!!
biz insanlar ağacız
ve dünya bir orman yeri
gezegenler ve güneş sistemleri birer ağaç
galaksi bir orman yeri
İnsan, ağaçlığını bildiğinde ve eylediğinde
bir ağaç gibi tam ve bütün
orman NEFES alacak ağaçlarda
engin ve derin
bir ATMOSFER doğacak
Bir Torus
sanki gökkubbede…
ki
Dünya
gezegeni olmuş,
Tek ve Bütün bir ağaç
ve Galakside bir yerde ve bir An’da
kucaklaşacağız Kardeşlerimizle
ve eyleyeceğiz Orman’ı Birliğinde
Galaksimin kubbesi nerede ?
İnsan, Galaktik İnsanlık Ailesine kavuştuğunda…
Uzun soluklu bir yürüyüş başlayacak yine -yeniden-
Ve sonsuz potansiyeller ile
can bulacak canan
ormanın Nefes’inde…”nn
|