...................
...................
ÖVÜN ÇERKES, ÖVÜN!
04.09.2014
YEMUZ Nevzat Tarakçı
...................
...................

Bu kupkuru övünme hastalığı nereden bulaştı bize, bileniniz var mı?

Ulu orta övünmek adeta milli hasletimiz(!) oluvermiş.

Sen aldırma, övün yiğit Çerkes övün, övünme anı bu an.

Her daim bilmediğin tarihini, tanımadığın soylu ecdadını an!

Bakıyorum da durmadan, yorulmadan övünüyorsun.

“Ben” diyorsun, “babam, sülalem, soyum…”

“Çerkesler, Kafkasya…”

“Babam harikaydı, dedem efsaneydi…”

“Şu yeniliği getiren, şu köyleri kuran benim sülalem…”

Atam, dedem, tarihim, dilim, xabze’m…”

Övünmekten yorulmuyorsun.

 

NE GARİPSİN SEN!

Sen, kimliğinle, kültürünle, özünle ilgili hiçbir şey bilmiyorsun.

Sen, toplumunla, kültürünle, tarihinle ilgili, tek bir kitap, tek bir yazı okumadın, okumayı da düşünmüyorsun.

Okumadığın gibi, bilenleri de dinlemiyorsun.

Yaşantında olumlu tek bir davranışınla kültürünü yansıtmadın.

Hep bilmediğin konularda konuştun, hep övündün, hep övündün.

Ne garipsin sen!

Her sözün övgü, her ifaden abartı, yalan.

 

Sadece konuşuyorsun sen, bilmediğini de bilmediğin için her daim kendini haklı sanıyorsun.

Sen, dev aynası içinde gerçekle hayal arasında yaşıyorsun.

Yazık sana!

 

SANA NE!

Öyle ya, sana ne, gerçekten, sana ne hakikatten.

Sana ne, dil yok olmuş, xabze unutulmuş.

Gençlik eğitimsiz, modelsiz kalmış, ilgisizlik girdabında boğulmuş sana ne!

Samimiyetsizlik, vurdumduymazlık, umursamazlık diz boyu olmuş, sana ne!

Senin neyine, ana dili, neyine senin Ana vatan hatta olan biten.

 

PARDON!

Pardon, unuttum, affet beni!

Arabanda birkaç Cerkes müzikleri CD’si

Evinin duvarında bir bayrak, bir de kama.

Daha ne yapacaksın ki…

Sen harika bir Çerkes’sin!

Yaşasın!

Mükemmelsin!

Çerkes toplum seninle gurur duyuyor!

 

BİR ÇERKES VAR…

Evet, bir Çerkes var kültür derdiyle yanıp tutuşan.

Birkaç Çerkes var her ifadesi samimiyet olan.

Bin Çerkes var samimiyetten uzak kalan.

Yüz bin Çerkes var her daim tribüne oynayan.

Gerisi gerinen, kupkuru övünen!