|
|
................... |
|
................... |
ANNELER GÜNÜNÜ KUTLAYALIM! |
15.12.2009 |
|
WORDIM Müzeyyen |
................... |
................... |
Canımız sıkıldığında, bunaldığımızda,
bir teselli umduğumuzda ağzımızdan çıkan ilk söz daima anne, anam
oluyor.
Yine Uzunyayla diyeceğim… Hababam sınıfındaki tarihçi ne zaman
yazılı sınavı yapacak olsa öğrenciler hocayı tarih bilgileriyle
coşturup sınavı unutturuyorlar.
Hoca;
ne zaman tarih sınavı yapacak olsam öğrencilerin omuzlarında
buluyorum kendimi, diyor filmde. Onun gibi ben de ne zaman
kültürümüzle ilgili bir şeyler yazacak olsam kendimi Uzunyayla’da
buluyorum.
Bizde eski zamanlarda çocuktuk! Bizim de annemiz, babamız vardı.
Evde Anneler Günü'nün mutluluğunu çocukluğumuzda yaşamadık. Yoktu
öyle bizim çocukluğumuzda anneler günü de özel bir anlamı da.
Belki vardı ama biz farkında değildik. Biz ne zaman şehir
yaşantısına adapte olduk o zaman bir anlamı olmuştur. Hele de
insanın kendi çocuğu olunca daha da bir anlam kazanıyor.
Ben de böyle günlerde herkes gibi annemi anıyorum. Elimden gelen
bir fatiha okumak. Andıkça da nasıl da özlemiş olduğumu
anlıyorum! Annem gözümün önünden bir film şeridi gibi geçiyor.
Yaşadıkları telefondaki sesini duyar gibi oluyorum "serde Adiyağa
da var içinden geçenleri de istediği gibi dillendiremezdi sesimizi
duyması da yetiyordu ona". Onu andığım her anımda kendimi hala
çocukluğumda olduğum gibi hissediyorum, hayatın hiçbir yaşında
anne özlemi bitmiyor. Onun sevgisi, şefkati, fedakarlığı,
sıkıntılara düştüğümüzde annemizin çırpınışları, duaları,
yakarışları. Sevgilerin en köklü ve karşılıksız olanı!
Hayatın hangi iyiliği, hangi güzelliği, hangi yüce değeri vardır
ki, onu ilk annemizden hissetmiş, annemizden almış, annemizden
öğrenmiş olmayalım!
Anneler günü dahil bütün özel günler beni duygulandırsa da özel
günleri seviyorum, çok değerli buluyorum.
Tüketim tuzağıymış, geleneğimiz de var mıymış? Her gün unutup da
yılda bir gün mü hatırlayacakmışız dense de.
Hayatın her zamanında var olması gereken güzel duyguları yılın
belli günlerinde daha bir yoğunlukla yaşamak, anmak, sözlerini
söylemek, hediyelerle ifade etmek. İnsan olmamızın ve insanlık
vasıflarımızı geliştirmenin güzel ritüelleridir bunlar!
İnsanoğlunun ruhu ihtiyaç hissettiği için ortaya çıkmış, ruhlarca
benimsendiği için evrensel kabul görmüştür.
İster gittikçe evrenselleşen böyle günler olsun ister kendi
hayatımızda özel bir anlamı olan özel günler olsun...
Kutlayalım!
Hele de anneler gününü, annelerimizi... |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|