...................
...................
ANNELER GÜNÜNÜ KUTLAYALIM!

15.12.2009

WORDIM Müzeyyen
...................
...................
Canımız sıkıldığında, bunaldığımızda, bir teselli umduğumuzda ağzımızdan çıkan ilk söz daima anne, anam oluyor.

Yine Uzunyayla diyeceğim… Hababam sınıfındaki tarihçi ne zaman yazılı sınavı yapacak olsa öğrenciler hocayı tarih bilgileriyle coşturup sınavı unutturuyorlar.

Hoca; ne zaman tarih sınavı yapacak olsam öğrencilerin omuzlarında buluyorum kendimi, diyor filmde. Onun gibi ben de ne zaman kültürümüzle ilgili bir şeyler yazacak olsam kendimi Uzunyayla’da buluyorum.

Bizde eski zamanlarda çocuktuk! Bizim de annemiz, babamız vardı. Evde Anneler Günü'nün mutluluğunu çocukluğumuzda yaşamadık. Yoktu öyle bizim çocukluğumuzda anneler günü de özel bir anlamı da. Belki vardı ama biz farkında değildik. Biz ne zaman  şehir yaşantısına adapte olduk o zaman bir anlamı olmuştur. Hele de insanın kendi çocuğu olunca daha da bir anlam kazanıyor. 

Ben de böyle günlerde herkes gibi annemi anıyorum. Elimden gelen bir  fatiha okumak. Andıkça da nasıl da özlemiş olduğumu anlıyorum! Annem gözümün önünden bir film şeridi gibi  geçiyor. Yaşadıkları telefondaki sesini duyar gibi oluyorum "serde Adiyağa da var içinden geçenleri de istediği gibi dillendiremezdi sesimizi duyması da yetiyordu ona".  Onu andığım her anımda kendimi hala çocukluğumda olduğum gibi hissediyorum, hayatın hiçbir yaşında anne özlemi bitmiyor. Onun sevgisi, şefkati, fedakarlığı, sıkıntılara düştüğümüzde annemizin çırpınışları,  duaları, yakarışları. Sevgilerin en köklü ve karşılıksız olanı!

Hayatın hangi iyiliği, hangi güzelliği, hangi yüce değeri vardır ki, onu ilk annemizden hissetmiş, annemizden almış, annemizden öğrenmiş olmayalım!

Anneler  günü  dahil  bütün özel günler beni duygulandırsa da özel günleri seviyorum, çok değerli buluyorum.

Tüketim tuzağıymış, geleneğimiz de var mıymış? Her gün unutup da yılda bir gün mü hatırlayacakmışız dense de.

Hayatın her zamanında var olması gereken güzel duyguları yılın belli günlerinde daha bir yoğunlukla yaşamak, anmak, sözlerini söylemek, hediyelerle ifade etmek. İnsan olmamızın ve insanlık vasıflarımızı geliştirmenin güzel ritüelleridir bunlar!

İnsanoğlunun ruhu ihtiyaç hissettiği için ortaya çıkmış, ruhlarca benimsendiği için evrensel kabul görmüştür.

İster gittikçe evrenselleşen böyle günler olsun ister kendi hayatımızda özel bir anlamı olan  özel günler olsun...

Kutlayalım!

Hele de anneler gününü, annelerimizi...