7. GÜN

Bu gün akşamüzeri misafirlerimiz okulumuzu ziyaret edecekti. Neler yapılmış bakacaklardı. Amaç tabi ki bizlere manevi destek vermekti. Gelecek bütün konuklarımızda biliyordu ki nelerin alınıp, nelerin yapıldığı değil, asıl önemli olan yaşatılan duygulardı.

Bu düşünceyi her daim yanımızda hissettirdiler. Böyle düşünülmesi insana hiç farkında olmadan bir güven veriyordu.

Sabahın erken saatlerinde yine okulun bahçesinde toplandık. İnanılır gibi değildi. Bizlere anı olarak kalsın diye kamera çekimi yapacak ve fotoğraf çekecek olan Karaçay Ahmet bir anda bütün grubun ve yanımızdaki köyden arkadaşlarımızın sevgilisi olmuştu. Ben eskiden de tanıyordum ama niye yalan söyleyeyim bu kadar harika biri olduğunu bilmiyordum. Yapmış olduğu espriler ile bizlere hayat vermişti. Seni seviyoruz Ahmet….

Bahçede ki işlerimiz baya hafiflemişti hatta Kaymakamlığın ve Belediye’nin çok güzel jesti ile kapı önüne bir kamyon dolusu mucurda getirilmişti. Artık çok fazla iş yoktu. Köyden destek veren arkadaşlarımız ile mucurun düzenlenmesi yapılıyordu ki İlçe Milli Eğitim Müdürü sayın Ziya Doğan Bey ziyaretimize geldi.

Yapılan çalışmalar hakkında bilgi verdik ve uzunca bir süre sohbet edildi. Oldukça beğenmişti ve bu gibi çalışmaların, devamının ne kadar önemli olduğundan bahsediyordu. Bizleri çok mutlu etmişti.

Birden küreği eline aldı ve “benimde emek olarak azda olsa katkım olsun” diye mucurları düzeltmeye yardım etti. Tabi ki uzun süreli olarak yaptıramazdık ama o davranışı hepimizin sevgisini kazanmıştı. Kendilerine şükranlarımızı sunuyoruz.

Öğle saatlerinde, tüm çalışma boyu bizleri bir an olsun yalnız bırakmayan Haşeğ Metin Görür bey’in evine davet edildik. Oldukça güzel dakikalar yaşadık. Daveti ve yardımları için Haşeg Metin bey’e teşekkür ediyoruz.

İlginç olaylar devam ediyordu. Sürekli olarak köy halkından akşam yapılacak açılışımız da, gelen misafirlerimize ikram etmemiz için pastalar börekler geliyordu. Bu davranışlar insanı inanın çok etkiliyor. Böylesine ince düşünceler karşısında mahcup oluyorsunuz.

Hele beni mahcup eden bir olay oldu ki bunu hiç unutamam. Ben köye gitmek için yola çıktığımda annem bizim köyden gelin giden Adeje’ler den Bedia ablayı mutlaka ziyaret etmemi söylemişti. Fakat ben o yoğunlukta ziyaret zamanını hep ertelemiştim. Bir an kafamı çevirdiğimde açılışımızda ikram edilmek üzere nefis yapılmış sütlaç kaseleri ile Bedia ablayı karşımda gördüm.

Daha önce hiç tanışmamıştık fakat her ikimizde soyumuzu ve ailelerimizi biliyorduk. Benim ilk olarak kendisini ziyaret etmem gerekiyordu ama o asil bir davranışla bizlere ikramı ile gelmişti. Son gün ayrılmak üzere veda ziyareti için gittim fakat kendisini bulamadım. En kısa sürede yanına mutlaka gidip tekrar teşekkür etmek istiyorum. Saygılarımı sunuyorum Adeje Bedia abla.

Tüm hafta boyu, dinlenme saatlerinde çay ile yersiniz diye pastalar vs getirildi. Tabi kimler gönderdi bilmiyorum ama hepsine grubum adına şükranlarımı sunuyorum. Belki yenilen içilen söylenmez diye söylememiz bazen hoş karşılanmaya bilir fakat aradaki ince düşünceyi nezaketi anlatmak lazım. Bu yüzden ben özellikle söyleme ihtiyacı duyuyorum.

Hepimiz hazırlıklarımızı yaptık ve Haguare Ertan ve Vurum Eyüp’ü merakla beklemeye başladık. Hafta başında bizlerle birlikte çalışmaya katılmışlardı ve bu gün tekrar bizim yanımızda olacaklardı. Emekleri çoktu.

Akşam saatlerinde Sivas’tan bizi bu özel günümüzde yalnız bırakmak istemeyen bir Gubsege elemanı daha gelmişti. Asetin Elbegate Murat Duman. Hem kamera ve fotoğraf çekimleri yapmak istiyordu hem de bizlere vermiş olduğu değeri yanımıza gelerek göstermişti. Teşekkürler.

Karaçay Ahmet ve Asetin Murat bir anda inanılmaz bir sevgi çemberi oluşturdular. Sanki yıllardır bizlerle beraberlermişçesine sıcak ve sevgi dolu kişilerdi. Her ikisi de harika insanlar.

Son gece Engonay Erol bey’in davetlisi olarak Adana’dan Lezgi Hakan Demir bey de katılmıştı son gece süperdi, neden mi?

Bakın lütfen dikkat edin. Çeçen, Kabardey, Abzeh, Karaçay,Lezgi,Shapsıgh, Asetin, Abhaz, hepimiz bir aradaydık. Amaç kaynaşmaktı ve birer ikişer kişide olsak bunu başarmıştık. Mutluyuz.

Burada özellikle bir aileden bahsetmek istiyorum. Haguare Ersin ve Ertan kardeşler ile sevgili annelerinden. Değerli annemiz okulumuza kitap bağışı, sevgili Ersin bey de TV ve DVD yardımında bulunmuşlardı. Her ikisine de sonsuz şükranlarımızı sunuyoruz.

Haguare Ertan Koyuncu bey’e ve Şomauho Hakan bey’e gelince, inanılmaz güzel insanlar. Misafir nasıl ağırlanır, nasıl değer verilir tek kelime ile bizlere xhabze dersi verdiler. Akşam saatlerinde günün yorgunluğunu atmamız için inanılmaz güzel programlar eşliğinde bizleri onurlandırdılar.

Hele vermiş olduğu malzeme desteğinden sonra bir de açılışa özel slayt gösterisini ve havai fişekler ile yapılan gösteriyi tamamen Haguare Ertan bey’e borçluyuz. Dürüst olmak gerekirse böyle güzel bir jest yapacağı aklımıza dahi gelmemişti. Resmen bizlere projektör olmuş, bizleri aydınlatmıştı. Teşekkürler Haguare Ertan. Seni anlatacak kelime bulamıyorum.

Şomauha Hakan ise hem memleketin evladı olarak hem de grup elemanı olarak iki kat sorumluluk taşıyordu. Bizler sadece yanımızda olduğu için mutluyduk ama ona yetmiyordu. İlk günden başlayarak her konuda ama her konuda inanılmaz desteğini aldım. Tüm kalbimle söylüyorum ki bu güzel çalışmayı Sevgili Şomauha Hakan’a borçluyuz. Teşekkürler Hakan. Senin gibi bir dost eli olmasa başaramazdım.

Tabi ki Vurum Eyüp bey’de bütün bu çalışmaların içerisinde gerek malzeme desteği ile gerekse emek vererek yanımızda olmuştu. Teşekkürler Vurum Eyüp.

Ayrıca, beni çok duygulandıran bir olay olmuştu. Zonguldak’tan açılışımıza katılmak için Mıdıj Enver Aslan bey, yanına da Gubsege Grubu’na ikram etmeye Maraş dondurması alarak gelmişti. Bu kadar yoldan bize destek vermek için gelen Mıdıj Enver Aslan bey’e teşekkürlerimizi sunuyoruz.

Son gece, Şogenşawe Necmi Sandıkçı bey’in muhteşem bahçesinde mısır partisi verdik. Değerli konukları ile birlikte bizlerde çok hoş saatler yaşadık. Bu güzel daveti için Şogenşawe Necmi bey’e çok teşekkür ediyoruz.

Yine, bir hafta bizleri evlerinde konuk eden , Wezirmes Bedri Atçı ve Tok Muharrem Tokuç beyin kendilerine ve ailerine sonsuz şükranlarımızı sunuyoruz. Kendimizi evimizde gibi hissettik. Ayrıca yurtdışında yaşayan ve sırf bu proje zamanında köyde olabilmek için gelen Wezirmes Fikret Atçı bey’e de yakın ilgisi ve desteğinden dolayı teşekkürlerimizi sunuyoruz.

Herkese tekrar teşekkürler. Unutulan veya eksik anlatılan varsa lütfen bağışlayın. Yazarken bile çok yoğun duygular yaşadım. İnanın tüm kalbimle söylüyorum ki bütün anlattıklarımı elekten geçirerek anlattım. Yaşadıklarımız yanında anlatılanlar çok ama çok basit kalıyor.