”ARAYA HAYAT GİRDİ”

BABUG Ergun Yıldız
11.02.2006

Tarihin birinde, bir edebiyat dergisi yayınına ara vermek zorunda kalmıştı.

Ana sayfada şöyle bir cümle ile  duyurmuşlardı haberi :  “Araya hayat girdi.

Gün boyu  bakıp bakıp düşünmüştüm bu cümle üzerine.

Sanırım doğru tanımlama değildi bu.

Fakat o dergiyi çıkartanlar araya giren insanı, riyakarlıkları, küçük hesapları, çirkinlikleri uzun uzadıya yazmaktan tiksindikleri için olsa gerek, az ve öz ifade etmişlerdi durumu.

Araya hayat girdi.

Bu gün aynı başlığı kullanmak zamanıdır.

Zaman zaman sıkılırsınız aynı şeyleri tekrar etmekten.

Bu aynı şeyleri tekrar, bir süre sonra kendini tekrara dönüşür siz istemeseniz bile.

Bilirsiniz ki; yürüyüp gitseniz dünyanın yolunu katedeceksiniz, fakat tek başına koşmaktansa birlikte emeklemeyi tercih edersiniz.

Birlikteliği bir zaruret olarak görmenizin nedeni, halkınızın el ele tutuşmaya olan ihtiyacındandır.

Birlikte yürümek, engelleri birbirinden güç alarak aşmak, birlikte düşüp kalkmak, birlikte gelişmek, üretmek yaratmak, yaşatmak…

Siz hayallerinizi bile “birlikte” kurgularken, başka yerlerde başka birilerinin sizin gibi düşünmediğini; bırakın sizin gibi düşünmelerini, sizin düşünmenize bile tahammül edemediklerini farkedersiniz.

Farkedersiniz ki; onların birliktelikleri kendi içten pazarlıklarına “asker” aramak babındadır.

Her şeyi bildiğini, her şeyin üstünde olduğunu zannedenlerin, aslında kendi vahim durumlarının bile farkında olmadıklarını anladığınızda en çok ta onlar adına üzülürsünüz.

Farkedersiniz ki; büyük adamlar da küçük düşler görebiliyorlar, küçük hesaplar yapabiliyorlar.

Biraz zaman yitirmiş olsanız bile; üzülüp dertlenmeye, durup düşünmeye bile değmeyeceğini anlamış olarak adımlarınızı hızlandırır yürür gidersiniz yolunuza.

Farklı yol ve yöntemler kullanarak da olsa eğer gerçekten aynı hedefe yürüyorsanız, bir gün bir yerlerde yine karşılaşacağınız ihtimali gelir aklınıza.

Sonsuz bir üzüntüye kapılırsınız.