GHUNEKHO Savsır Özbay
DAYAKÇI THAMADE
Anlatan: TSEY(JHINT) Selvar
Derleyen: GHUNEKHO K. Özbay
Pşıjh Habl, 1978
Vaktiyle Adigey’de bir thamade yaşarmış. Kendisi dürüst, karakterli ve değerli bir şahsiyetmiş. Herkes tarafından tanınır, sevilir ama bir o kadarda kızılırmış. Çünkü, evine gelen misafirleri ağırlayıp, yolcu ettikten sonra köy çıkışında adamlarına bir güzel dövdürürmüş.
Olay tüm Adigey’de bilinir ama hiç kimsede thamadeye cesaret edip sebebini soramazmış.
Bir gün bu olayı gençlerden biri merak etmiş ve arkadaşını da yanına alarak thamadeye misafirliğe gitmiş. Ailenin fertlerince kendisi çok güzel karşılamış, ağırlamış. Genç, gecede misafir olarak kamış.
Gün ağarınca arkadaşıyla birlikte müsaade isteyip evden ayrılıp köylerinin yoluna koyulmuşlar. Thamadenin adamları nerde karşımıza çıkacaklar diye dikkatli olarak yola devam etmişler ama hiç kimsede yollarını kesmemiş.
Genç köyüne dönmüş dönmesine ama daha da meraklanmış.
Bunun üzerine yeniden atına atlayıp thamadenin evine gitmiş. Kendisi yine aynı nezaket kuralları içerisinde karşılanmış. Thamade eve gelince misafirine hoş geldin demiş. Genç thamadeden müsaade isteyip ziyaretinin nedenini açıklamış.
– Thamader, ben sizlerle ilgili çok şeyler duydum. Duyduklarım genelde güzel şeyler. Yalnız merak ettiğim evinize gelenleri ağırladıktan sonra köy çıkışında dövdürüyormuşsunuz. Benim başıma böyle bir şey gelmedi. Merakımı giderirseniz sevinirim. Tekrar sizleri ziyaretimin nedeni budur.
Thamade yerinde biraz doğrulmuş;
– Bakın bana bir çok misafir gelir. Gelenleri dövdürdüğümde doğru. Gelenlere olanaklarım ölçüsünde ikramda bulunurum. Gelenlerde aman zahmet etmeseydiniz, yorulmasaydınız gibi yaklaşımlarda bulunurlar. Bana gelen Tanrı misafiridir. Ben ne ikram edersem ona yetinecek. Ben ve ailem senin için yapmak istediklerimize karşı gelmedin, aileden biriymiş gibi davrandın, gölümüzü hoş tuttun. Ben senin gibilerini niye dövdüreyim. Benim dövdürdüklerim işgüzarca hareket edenlerdir.
Genç, thamadeye yeniden teşekkür edip gönül rahatlığıyla evine dönmüş.