GENÇLER BU YAZIYI YETİŞKİNLERE OKUTMAYIN

YEMUZ Nevzat Tarakçı

Gençler, güncelliğini hiç yitirmeyen bir konuda sizlerle dertleşmek isterim.
Siz, bir Çerkes genci olarak kendinizi, kültürünüzün neresinde görüyorsunuz?
Tarihinize, kimliğinizle hangi mesafedesiniz?

Gençliğin gidişatını, yetişkinlerin duruşunu nasıl değerlendiriyorsunuz?
Açıkça söyleyin, siz, anne babaları, yetişkinleri, dernek yöneticilerini, yazar ve çizerleri, kültür insanlarımızı, ruh ve kültür dünyanızda kendinize ne kadar yakın buluyorsunuz?

YETİŞKİNLER GENÇLERİ NE KADAR ÖNEMSİYOR?
Toplumların, kültürlerin geleceği olan sevgili gençler.
Hep konuşulan ama ne kadar önemsendiği tartışılan gençler.
Siz, yetişkinleri ne kadar anlıyorsunuz, yetişkinler sizi ne kadar anlıyor?
Her şeye rağmen güzel bir gençlik yetişiyor, önümüzde güzel günler var, endişeye gerek yok, mu diyorsunuz?

Yoksa gençlik, savruldu, savruluyor. Gençliğe gereği gibi destek sağlanmıyor. Çağın geldiği nokta yeteri kadar anlaşılmıyor.
Dünya çok değişti, değişime adım uyduramıyoruz. Gençler, bu değişim rüzgârında savruluyor, kültürümüz yok oluyor, mu diyorsunuz?

Yetişkinler, yani anne babalar, yetkililer, yöneticiler, bizim kimlik ve kültür mücadelemizde bize ne kadar model olabiliyorlar ki bizden kültürel duyarlılık beklesinler, mi diyorsunuz?

RENGARENK ÇERKES GENÇLERİ
Gençler, rengarenk Çerkes gençleri.
Güler yüzlü, zarif, anlayışlı, kimlik ve kültürüyle barışık, okuluyla mesleğiyle tanışık, ufuklu, donanımlı, hoşgörülü, pırıl pırıl gençler.
“Ben Çerkesim!” söyleminin dışında hayatının hiçbir karesinde kültür izi bulunmayan gençler.

Kültürü için koşan, kültürel her toplantıya katılmak isteyen, kime ne katabilirim coşkusuyla yaşayan kültür sevdalısı gençler.
Hep eleştiren, hep kırıp döken, tarih ve kültür konularını es geçen, kültürü, tarihi konuşmaya, yorumlamaya tahammülü olmayan gençler.
Şişkin egolu, okulsuz, tahsilsiz, mesleksiz, idealsiz, özgüvensiz gençler…
Günümüzün zorlu hayat şartlarında kültür ve kimlik bilinciyle yaşama mücadelesi veren yürekli gençler…
Kültürel değerlerini tanımayan, bu değerlerle yolu kesişmeyen, hayatın farklı alanlarında, farklı renklerinde tutunmaya çalışan gençler…
Bizim gençlerimiz, bizim çocuklarımız…

YETİŞKİNLER ve YÖNETİCİLER
Ya yetişkinler ya yetkililer?
Gençleri anlayan gençlere model olmak için çırpınan anne, babalar.
Bu kültürü ancak donanımlı bir gençlikle yaşatabiliriz, diyen yetkililer, sorumlular, toplum adına söz söyleme hakkına sahip olanlar.
Gündemlerinin birinci maddesi “gençliğin duyarlı, donanımlı yetişmesi için yapılacak etkin çalışmalar” maddesini koyan, gün geçtikçe bu uğurda gayret ve çabalarını katlayan dernek yetkilileri.
Derneğinde, demli çay ve tatlı sohbetlerden gençliği düşünecek zamanı ve enerjisi kalmayan dernek yöneticileri.
Yıl içinde yaptıkları birkaç cılız etkinlikle vatanı kurtardığını sanan dernek başkanları…
Liste uzayıp gider.

BU YAZIYI YETİŞKİNLER OKUMASIN
Gençler, bu yazıyı lütfen yetişkinlere okutmayın. Zira biz yetişkinlerin büyük çoğunluğu, size yeteri kadar model olduğumuzu, bu kültürü yaşatmak adına sizlerle kol kola, omuz omuza olduğumuzu sanıyoruz.
Sizleri çok iyi anladığımızı, sizlerle yürüdüğümüzü, sizlerin duyarlı ve donanımlı yetişmesi için büyük fedakârlıklar içinde olduğumuzu kabul ediyoruz,

Haksız mıyız?
Biz yetişkinler, en hızlı ulaşım aracının at olduğu dönemde cenaze haberi vermek için atıyla komşu köye giden habercinin uyguladığı cenaze protokolünü hep anlatmadık mı size?
Gelin almaya geldikleri köyde kış kıyamette mahsur kalan gelin alayının köyde günlerce nasıl misafir edildiğini, nasıl ağırlandığını anlatmadık m?

Misafir kızlarla, yakışıklı gençlerle nasıl kaşen olunduğunu defalarca vurgulamadık mı?
Peki her yaptığınız büyük yanlışta “HEYNAPE!” demedik mi, size kızmadık mı, sizi azarlamadık mı?
Başka ne deseydik ne yapsaydık ki?

SİZ, NASIL BİR ÇERKES GENCİSİNİZ?
Gençler, siz, yukarıda anlatılan hangi genç grubundasınız?
Haydi söyleyin, yetişkinlerin yüzde kaçı sizi anlıyor, sizinle yürüyor?
Derneklerimizin yüzde kaçında duyarlı ve donanımlı gençlerimiz söz sahibi?
Anne baba, yetişkin ve yetkililerin ne kadarı kültürel anlamda model olabiliyor?
Gençler bu yazıyı yetişkinlere okutmayın?Okuyan yetişkinlerin büyük çoğunluğu üzülür.

ÇÖZÜM İÇİN ACELE EDİLMELİ
Temennimiz; kendi kendine yeten, hayalden gerçeğe geçen,Diliyle barışık, kültürüyle bütünleşen idealist gençler ile gençlere inanan, dinamik bir gençlik için her kapıyı açma çabasını ertelemeyen yetişkinler ve yetkililer buluşmalı.
Bu buluşmayla büyük sinerji oluşmalı.
Biz bu büyük buluşmada yokuz, diyen yetkililer yoldan çekilmeli.
Bu toplum, bu kültür, bu gençlik için son derece önemli konumda bulunan dernek başkanlarımız, yöneticilerimiz çıkmazlarımızdan kurtulabilmemiz için mutlaka:
Ya bir yol bulmalı!
Ya bir yol açmalı!
Ya da yoldan çekilmeli!

Gençler, bu yazıyı, anne babalarınıza, diğer yetişkinlere, yöneticilere okutmayın!                                                                              Okuyan yetkililer, yetişkinler üzülür.