KAFASI KARIŞIK ÇERKESLER

Kuban Paul Seauhmann
07.02.2006

Dünya üzerinde bizim kadar reaksiyonları karmaşık ikinci bir toplum yoktur. Bizi 40 parçaya bölseler, her parçadan bir 40 parça daha üretebilirsiniz. Bu denli karmaşık bir yapımız oluştu.

Türkiye’de yaşayan Çerkeslerin yüzde 99’unun Çerkesce bilmediği malum. Bu nedenle sık sık; dilimiz ölürse, kültürümüz de ölür diye tasalanıyoruz. Bu nedenle gencimiz, yaşlımız kolları sıvadı dil öğrenmek için çabalıyor. Okul yok, araç gereç yok, resmi izin yok…

İşte işin ilginç noktası burada başlıyor.

Kendi dilini öğrenmek için mücadeleyi en önemli çalışma olarak değerlendiren bir insan, Adigey’de ”Kürtçe eğitime nasıl izin verilir” diye kıyameti koparıyor. Minicik bir ülkeyiz ama insan hakları konusunda örnek bir vatanımız var, diye sevineceğine, dövünüyor.

Haber konusu kısaca şöyle; Adige Özerk Cumhuriyeti Prabrajensk Köyü İlköğretim Okulu’nda Kürtçe derslerinin 2002 eğitim-öğretim yılında verilmeye başlanmış. 6 yıl boyunca haftada 2 ders Kürtçe dil eğitimi veriliyor.

Peki Türkiye’de yaşayan bazı Çerkeslerin reaksiyonu ne olmuştur sizce?

Bir Çerkes sitesinde bu habere verilen reaksiyonlara bakalım:
– Olamaz!!! Arkadaşlar maalesef bugünleri de gördük!!!
– Yazık oluyor
– Bunlar Kafkasya’ya da gitti ya… Memlekette dil kalmamış gibi o dili öğretiyorlar. Yazık.
– Yuh dan öteye alıyorum bende!
– Yahu halimize bakın arkadaşlar. Türkiye’de birlik olamıyoruz da bu kadar mı düştük be! Yazık vallaha yazık. Bir şeyler yapmamız lazım. Ben istemiyorum kardeşim anavatanımda böyle şeyleri. Biri bunu durdursun!!!
– Sadece yuh diyorum. Bu da fazla artık…

Bir tek ama bir tek kişi; bu bizim adımıza gurur verici bir şeydir. Çağdaşlığımızın en önemli göstergesidir demiyor.

Şimdi bu diyalogları haberi değiştirerek yapalım.

Türkiye Cumhuriyeti Karapürçek Köyü İlköğretim Okulu’nda Çerkesce derslerinin 2002 eğitim-öğretim yılında verilmeye başlanmış. 6 yıl boyunca haftada 2 ders Çerkesce dil eğitimi veriliyor.

– Olamaz!!! Arkadaşlar maalesef bugünleri de gördük!!!
– Yazık oluyor
– Bunlar Türkiye’ye da geldi ya… Memlekette dil kalmamış gibi o dili öğretiyorlar. Yazık.
– Yuh dan öteye alıyorum bende!
– Yahu halimize bakın arkadaşlar. Türkiye’de birlik olamıyoruz da bu kadar mı düştük be! Yazık vallaha yazık. Bir şeyler yapmamız lazım. Ben istemiyorum kardeşim anavatanımda böyle şeyleri. Biri bunu durdursun!!!
– Sadece yuh diyorum. Bu da fazla artık…

Yorum sizin.