ACTS
АШІЭГЪЭ ІОФХЭР
ELÇİLERİN İŞLERİ
7
 

Stephen’s Speech to the Sanhedrin

1 Then the high priest asked Stephen, “Are these charges true?”

2 To this he replied: “Brothers and fathers, listen to me! The God of glory appeared to our father Abraham while he was still in Mesopotamia, before he lived in Harran.

3 ‘Leave your country and your people,’ God said, ‘and go to the land I will show you.’

4 “So he left the land of the Chaldeans and settled in Harran. After the death of his father, God sent him to this land where you are now living.

5 He gave him no inheritance here, not even enough ground to set his foot on. But God promised him that he and his descendants after him would possess the land, even though at that time Abraham had no child.

6 God spoke to him in this way: ‘For four hundred years your descendants will be strangers in a country not their own, and they will be enslaved and mistreated.

7 But I will punish the nation they serve as slaves,’ God said, ‘and afterward they will come out of that country and worship me in this place.’

8 Then he gave Abraham the covenant of circumcision. And Abraham became the father of Isaac and circumcised him eight days after his birth. Later Isaac became the father of Jacob, and Jacob became the father of the twelve patriarchs.

9 “Because the patriarchs were jealous of Joseph, they sold him as a slave into Egypt. But God was with him

10 and rescued him from all his troubles. He gave Joseph wisdom and enabled him to gain the goodwill of Pharaoh king of Egypt. So Pharaoh made him ruler over Egypt and all his palace.

11 “Then a famine struck all Egypt and Canaan, bringing great suffering, and our ancestors could not find food.

12 When Jacob heard that there was grain in Egypt, he sent our forefathers on their first visit.

13 On their second visit, Joseph told his brothers who he was, and Pharaoh learned about Joseph’s family.

14 After this, Joseph sent for his father Jacob and his whole family, seventy-five in all.

15 Then Jacob went down to Egypt, where he and our ancestors died.

16 Their bodies were brought back to Shechem and placed in the tomb that Abraham had bought from the sons of Hamor at Shechem for a certain sum of money.

17 “As the time drew near for God to fulfill his promise to Abraham, the number of our people in Egypt had greatly increased.

18 Then ‘a new king, to whom Joseph meant nothing, came to power in Egypt.’

19 He dealt treacherously with our people and oppressed our ancestors by forcing them to throw out their newborn babies so that they would die.

20 “At that time Moses was born, and he was no ordinary child. For three months he was cared for by his family.

21 When he was placed outside, Pharaoh’s daughter took him and brought him up as her own son.

22 Moses was educated in all the wisdom of the Egyptians and was powerful in speech and action.

23 “When Moses was forty years old, he decided to visit his own people, the Israelites.

24 He saw one of them being mistreated by an Egyptian, so he went to his defense and avenged him by killing the Egyptian.

25 Moses thought that his own people would realize that God was using him to rescue them, but they did not.

26 The next day Moses came upon two Israelites who were fighting. He tried to reconcile them by saying, ‘Men, you are brothers; why do you want to hurt each other?’

27 “But the man who was mistreating the other pushed Moses aside and said, ‘Who made you ruler and judge over us?

28 Are you thinking of killing me as you killed the Egyptian yesterday?’

29 When Moses heard this, he fled to Midian, where he settled as a foreigner and had two sons.

30 “After forty years had passed, an angel appeared to Moses in the flames of a burning bush in the desert near Mount Sinai.

31 When he saw this, he was amazed at the sight. As he went over to get a closer look, he heard the Lord say:

32 ‘I am the God of your fathers, the God of Abraham, Isaac and Jacob.’ Moses trembled with fear and did not dare to look.

33 “Then the Lord said to him, ‘Take off your sandals, for the place where you are standing is holy ground.

34 I have indeed seen the oppression of my people in Egypt. I have heard their groaning and have come down to set them free. Now come, I will send you back to Egypt.’

35 “This is the same Moses they had rejected with the words, ‘Who made you ruler and judge?’ He was sent to be their ruler and deliverer by God himself, through the angel who appeared to him in the bush.

36 He led them out of Egypt and performed wonders and signs in Egypt, at the Red Sea and for forty years in the wilderness.

37 “This is the Moses who told the Israelites, ‘God will raise up for you a prophet like me from your own people.’

38 He was in the assembly in the wilderness, with the angel who spoke to him on Mount Sinai, and with our ancestors; and he received living words to pass on to us.

39 “But our ancestors refused to obey him. Instead, they rejected him and in their hearts turned back to Egypt.

40 They told Aaron, ‘Make us gods who will go before us. As for this fellow Moses who led us out of Egypt—we don’t know what has happened to him!’

41 That was the time they made an idol in the form of a calf. They brought sacrifices to it and reveled in what their own hands had made.

42 But God turned away from them and gave them over to the worship of the sun, moon and stars. This agrees with what is written in the book of the prophets:

“‘Did you bring me sacrifices and offerings
    forty years in the wilderness, people of Israel?

43 You have taken up the tabernacle of Molek
    and the star of your god Rephan,
    the idols you made to worship.
Therefore I will send you into exile’ beyond Babylon.

44 “Our ancestors had the tabernacle of the covenant law with them in the wilderness. It had been made as God directed Moses, according to the pattern he had seen.

45 After receiving the tabernacle, our ancestors under Joshua brought it with them when they took the land from the nations God drove out before them. It remained in the land until the time of David,

46 who enjoyed God’s favor and asked that he might provide a dwelling place for the God of Jacob.

47 But it was Solomon who built a house for him.

48 “However, the Most High does not live in houses made by human hands. As the prophet says:

49 “‘Heaven is my throne,
    and the earth is my footstool.
What kind of house will you build for me?
says the Lord.
    Or where will my resting place be?

50 Has not my hand made all these things?’

51 “You stiff-necked people! Your hearts and ears are still uncircumcised. You are just like your ancestors: You always resist the Holy Spirit!

52 Was there ever a prophet your ancestors did not persecute? They even killed those who predicted the coming of the Righteous One. And now you have betrayed and murdered him—

53 you who have received the law that was given through angels but have not obeyed it.”

The Stoning of Stephen

54 When the members of the Sanhedrin heard this, they were furious and gnashed their teeth at him.

55 But Stephen, full of the Holy Spirit, looked up to heaven and saw the glory of God, and Jesus standing at the right hand of God.

56 “Look,” he said, “I see heaven open and the Son of Man standing at the right hand of God.”

57 At this they covered their ears and, yelling at the top of their voices, they all rushed at him,

58 dragged him out of the city and began to stone him. Meanwhile, the witnesses laid their coats at the feet of a young man named Saul.

59 While they were stoning him, Stephen prayed, “Lord Jesus, receive my spirit.”

60 Then he fell on his knees and cried out, “Lord, do not hold this sin against them.” When he had said this, he fell asleep. 

Стефан Тхьэмэтэ Хэсэшхом ыпашъхьэ  къызэрэщыгущыІагъэр

1 ЕтІанэ дин пэщэшхор Стефан еупчІыгъ: – Мы лІыхэм къаІохэрэр шъыпкъэха?

2 – Тшыхэри, тятэхэри, шъукъэдаIу! – къыІожьыгъ Стефан. – Тятэжъышхо Ибрахьимэ Хьаран къалэм дэмытІысхьэзэ, щытхъушхо зиІэ Тхьэр Месопотамие хэгъэгум ащ къыщыфэлъэгъуагъ.

3 Тхьэм моущтэу къыриІуагъ*: «О уихэгъэгуи, уиблагъэхэми ахэкІи, сэ озгъэлъэгъущт хэгъэгум кІо!»

4 Аущтэу Ибрахьимэ Халдей хэгъэгум икІи, Хьаран къалэм кІуи, дэтІысхьагъ. Ятэ зэлІэ ужым, мы хэгъэгоу шъо шъузэрысым Тхьэм къыгъэкощи, къэкІуагъ.

5 Мыщ дэжьми Тхьэм Ибрахьимэ мылъку зи къыщыритыгъэп, лъэкъо тегъэуцуапІэ фэдиз чІыгум щыщи къыритыгъэп. Ау Ибрахьимэ а мафэхэм сабыий имыІагъэми, мы хэгъэгур ежьыррэ ежь къытекІыщтхэмрэ хэгъэгу афэхъунэу Тхьэм къыгъэгугъагъ.

6 Ащ ехьылIагъэу Тхьэм моущтэу къыІуагъ*: «О къыптекІыщтхэр илъэс шъиплІэ хымэ хэгъэгум щыпсэущтых, цІыфхэм ахэр агъэпщылІхэзэ, лыехэри къарахыщтых.

7 Ау ахэр зыгъэпщылІырэ лъэпкъым сэ езгъэпщыныжьыщт. Ащ ыуж о къыптекІыщтхэр а хэгъэгум къикІынхэшъ, мы чІыпІэм сыщагъэлъэпІэщт».

8 ЕтІанэ Тхьэм ежьыррэ Ибрахьимэрэ азыфагу зэзэгъыныгъэ зэрэдилъхьагъэм итамыгъэу, Ибрахьимэ сунэтшІыныр къыфигъэнагъ. ЕтІанэ Ибрахьимэ Исхьакъ къыфэхъуи, яенэрэ мафэм сунэт ышІыгъ. Ащ нэужым Исхьакъи къыщи, Якъубэ къыфэхъугъ. Якъуби тэ тятэжъышхоу пшІыкІутІумэ ты афэхъугъ.

9 Ау тятэжъышхохэр ежьхэм аш Юсыф ешъугъухэти, пщылIэу Мысырым ащэнэу лІы куп горэм ращагъ. Ау Тхьэр Юсыф игъусагъ,

10 икъин пстэуми къахищыжьыгъ. Тхьэм Юсыф акъылышIу къырити, Мысырым ипачъыхьэ, Фырхьауным ынэшІу къыщыригъэфагъ. Фырхьауным Мысырыми ежь иунэшхуи Юсыф пащэ афишІыгъ.

11 Ащ нэужым гъэблэшхорэ тхьамыкІэгъэшхорэ зэкІэ Мысыр хэгъэгуми Ханаан хэгъэгуми къащыхъугъ. Тятэжъышхохэми шхын агъотыщтыгъэп.

12 Якъубэ Мысырым гъомлапхъэ щыІэу зызэхехым, апэу тятэжъхэр* ащ ыгъэкІуагъэх.

13 Ахэр Мысырым ятІонэрэу зэкІохэм, Юсыф ышхэм зыкъаригъэшІэжьыгъ. Фырхьаунми Юсыф иунагъо ышІэу хъугъэ.

14 ЕтІанэ Юсыф ышхэр ыгъакІохи, ятэу Якъубэ къэбар фаригъэхьыгъ, зэкІэ иунэкъощхэр, нэбгырэ тІокІищырэ пшІыкІутфырэ, Мысырым къэкІонхэу. 

15 Аущтэу Якъубэ Мысырым кІуагъэ. Ащ ежьыри тятэжъхэри щылІагъэх.

16 Ахэмэ яхьадэхэр Шехем къалэм ахьыжьхи, Ибрахьимэ тыжьын ахъщэкІэ Эмор ыкъохэм къащищэфыгъэ къэунэм чІалъхьажьыгъэх.

17 Тхьэм Ибрахьимэ къызэригъэгугъагъэм игъэшъыпкъэжьыгъо нахь благъэ хъу къэс, тэ тлъэпкъ Мысырым нахьыбэ щыхъущтыгъ,

18 нэмыкІ лІэу Юсыф зымышІэщтыгъэр пачъыхьэ хъуным нэсыфэ.

19 А пачъыхьэр тицІыфхэм тхьагъэпцІыгъэкІэ адэзекІощтыгъ, тицІыфхэм ясабыйхэри ымыгъэпсэунхэм пае, чІаригъэдзыжьхэзэ, тятэжъхэм лые арихыщтыгъ.

20 А мафэхэм пегъымбар Мусэ къэхъугъ, Тхьэм дэжькІи сабый дэхагъ. Мэзищэ ятэ иунэ щаІыгъыгъ, етІанэ губгъом къыранагъ.

21 Губгъом къыранагъэр фырхьауным ыпхъу ыхьи, ыкъом фэдэу ыпІугъ.

22 Аущтэу мысыр цІыфхэм акъылышIуагъэу ахэлъ пстэури Мусэ рагъэшІагъ, Муси игущыІэхэмкІи ышІэгъэ ІофхэмкІи лъэкІ зиІэ лІы хъугъэ.

23 Мусэ ыныбжь илъэс тІокІитІум зынэсым, ышхэу израиль цІыфхэр зэригъэлъэгъунхэу рихъухьагъ.

24 Мысыр лІы горэм израиль лІыхэм ащыщэу зыгорэм лые рихэу зелъэгъум, ІэпыІэгъу фэхъуи, лые къезыхырэм ышІэгъэ Іофым ипэгъокІ ригъэгъотызэ, ыукІыгъ.

25 Мусэ ышхэм зэхашІыкІын шІошІыгъ Тхьэм иIэмыркIэ ежь ахэр къиным къызэрэхищыжьыщтхэр, ау ахэмэ зэхашІыкІыгъэп.

26 ЯтІонэрэ мафэм ышхэм ащыщхэу нэбгыритІу зэзаохэу Мусэ зелъэгъум, зэригъэшІужьынхэм пае ариІуагъ: «Шъо, лІитІум, шъузэкъош, сыд пае лые зэшъухыра?»

27 Ау ыш лые езыхырэр Мусэ еІункІи, риІуагъ: «Хэта о тхьэматэ укъытфэхъунэуи хьыкум къыттепшІыхьанэуи укъэзгъэлъэгъуагъэр?

28 Тыгъуасэ мысыр лІыр зэрэуукІыгъэм фэдэу сыуукІынэу уфая?»

29 А гущыІэхэр Мусэ зызэхехым, хэхьажьи, Мадиам хэгъэгум кІуи, итІысхьагъ. Ащ къуитІу къыщыфэхъугъ.

30 Илъэс тІокІитІу зытешІэм, Синай къушъхьэм дэжь шъоф нэкІым пэнэ куандэу машІо зыхэнагъэм* хэтэу, мэлэІич горэ Мусэ къыщыфэлъэгъуагъ.

31 Мусэ ар зелъэгъум, ыгъэшІэгъуагъ. Нахь тэрэзэу еплъынэу зекІуалІэм, Зиусхьаным ымакъэ къэІугъ:

32 «Уятэжъышхохэм я Тхьэу, Ибрахьимэ, Исхьакъ, Якъубэ я Тхьэр сэры». Мусэ къэкІэзэзи, Iуплъэнэу тегушхуагъэп.

33 ЕтІанэ Зиусхьаным къыриІуагъ: «О уицуакъэхэр зыщых, сыда пІомэ, уздэщытыр чІыпІэ лъапІэшъ ары.

34 Сэ слъэпкъ гузэжъогъу Мысырым зэрэщыхэтыр слъэгъугъэ, ящэІу макъэхэри зэхэсхыгъэ. Ахэр къиным къыхэсщыжьынхэу сыкъехыгъ. КІо, о Мысырым узгъэкІожьыщт».

35 (ЕтІанэ Стефан ипсалъэ джыри къыпидзэжьыгъ:) – Ахэмэ амыдэу, «хэта о тхьэматэ укъытфэхъунэуи хьыкум къыттепшІыхьанэуи укъэзгъэлъэгъуагъэр?» зыфаІогъэгъэ Мусэр ары. А Мусэ дэдэр ары ахэмэ тхьэматэ афэхъунэуи шъхьафит ышІынхэуи Тхьэм къыгъэкІуагъэр, мэлэІичэу пэнэ куандэм хэтэу къыфэлъэгъуагъэм иІэпыІэгъукІэ.

36 Муси ары израиль цІыфхэр Мысырым къизыщыжьыгъэр, Мысырыми, Хы Плъыжьми, илъэс тІокІитІо шъоф нэкІыми Іофышхо гъэшІэгъонхэр ащызышІагъэр, нэшэнэ гъэшІэгъонхэри къащызгъэлъэгъуагъэр.

37 А Мусэр ары израиль цІыфхэм языІуагъэри: «Шъушыхэм ащыщэу сэ сфэдэу пегъымбар Зиусхьанэу Тхьэм къышъуфигъэкІощт».

38 Мусэр ары тятэжъхэу шъоф нэкІым щызэрэугъоигъэхэм ахэтыгъэр. Мусэ мэлэІичэу Синай къушъхьэм къыщыдэгущыІагъэм игъусагъ, мыкІодыжьын гущыІэхэри тэ къытфигъэнэжьынхэу къыІэкІэхьагъэх.

39 Ау тятэжъхэр Мусэ едэІунхэу фаещтыгъэхэп. Мусэ зэрамыпэсэу агухэмкІэ Мысырым зыфагъэзагъ.

40 Ахэмэ Хьарунэ раІуагъ*: «Тапэ итхэу ахьынхэу тхьэ сурэтхэр тфэшІых! Мысырым тыкъизыщыжьыгъэ Мусэ къехъулІагъэр тшІэрэп».

41 А мафэхэм шкІэ теплъэ иІэу тхьэ нэпцІ ашІи, къурмэн ащ фашІыгъ. Ахэмэ ежьхэм аІэкІэ ашІыгъэ тхьэ нэпцІым щыгушІукІхэу, ешхэ-ешъошхо ашІыгъ.

42 Ау Тхьэм ыкІыб ахэмэ къафигъази, ахэмэ уашъом ипкъыгъохэм тхьэ пІалъэу ялъэІунхэу къыгъэнагъэх, пегъымбархэм ятхылъ зэритым фэдэу*: «Шъо, израиль цІыфхэр, илъэс тІокІитІо шъоф нэкІым шъузетым, къурмэныпхъэу шІошъубзыщтыгъэр сэра къызфэшъушІыщтыгъэр?

43 Хьау, къурмэн зыфэшъушІыщтыгъэр сэрэп, ау къэшъухьыщтыгъэр шъуитхьэ нэпцІэу Молох* зыцІэм итхьэлъэІупІэ щэтыр, шъуитхьэ нэпцІэу Ремфан* ижъуагъу, сурэтхэри ары. Мыхэр арых шъуялъэIунхэу тхьэ нэпцІхэу шъушІыгъэхэр. Арышъ, къэлэшхоу Бабилэн нахьи нахь чыжьэу шъуипыйхэм шъуязгъэщэщт».  

44 – Тятэжъхэм шыхьатныгъэм итхьэлъэІупІэу чэтэнгъэІагъэр* шъоф нэкІым щыряІагъ. А чэтэнгъэІагъэр Тхьэм Мусэ унашъо къызэрэфишІыгъагъэм фэдэу ашІыгъагъ, чэтэнгъэІагъэм ишапхъэу Мусэ ылъэгъугъагъэм тетэу.

45 Ащ ыужым тэ тятэжъхэм а чэтэнгъэІагъэр къакІэныгъэу, къыздахьыгъ. Тхьэм ахэмэ апашъхьэ хымэ лъэпкъхэр къырифыхэзэ, Нун ыкъо Ехьошуа тятэжъхэм япащэу а лъэпкъхэм яхэгъэгу къызатырахым, а чэтэнгъэІагъэр къыздахьыгъ. ЕтІанэ пачъыхьэ Даутэ имафэхэм анэсыфэ, чэтэнгъэІагъэр а хэгъэгум къинагъ.

46 Тхьэм ынэшІу къызщифэгъэ Даутэ Тхьэм елъэІугъ: «О Якъубэ ури Тхь, унэшхо къыпфэсшІынэу фит сыкъэшІ».

47 Ау пачъыхьэ Сэлмэн ары Тхьэм унэшхор

48 фэзышІыгъэр. Ау Анахь Лъагэр цІыфхэм аІэкІэ ашІыгъэ унэхэм арысэп. Зиусхьаным къызэриІорэр пегъымбарым итхылъ зэритым фэд*:  

49 «Уашъор ары сипачъыхьэ тІысыпІэ, чІылъэри ары силъэгукІэтыныр. Сыд фэдэ уна къысфэшъушІыщтыр? Тыдэ щыІа зызщызгъэпсэфыщт чІыпІэр?

50 Мыхэр зэкІэ къэзгъэшІыгъэр сэрыба?»  

51 – Шъо, цІыф къаигъэхэр! ШъугухэмкІи шъутхьакІумэхэмкІи Тхьэр зымышІэрэ цІыфхэм шъуафэд. Шъо шъуятэжъхэм шъуафэдэу, Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ шъупэуцу зэпыт.

52 Шъуятэжъхэм къин зэрамыгъэщэчыгъэ пегъымбар горэ щыІагъа? Шъыпкъагъэ ЗиІэр дунаим къызэрэтехьащтымкIэ макъэ къэзгъэІугъэхэри аукІыгъэх. Шъори тетыгъо зиІэхэм ар аІэкІэжъугъахьи, яжъугъэукІыгъ.

53 МэлэІичхэм Тэурат хабзэр къызыІэкІалъхьагъэр шъоры, ау щытми Тэурат хабзэм итхэр жъугъэцакІэхэрэп.  

Стефан мыжъокІэ еохэзэ зэраукІыгъэр 

54 Тхьэмэтэ Хэсэшхом хэтхэм Стефан къыІорэр зызэхахым, къызэкІэплъыхьагъэхэу, ацэхэр зэрагъэшхыщтыгъэх.

55 Ау Тхьэм ы Псэ ЛъапІэ Стефан ыгу инэу илъ хъуи, уашъом дэплъыий, Тхьэм ищытхъушхуи Исус Тхьэм иджабгъукІэ готэуи ылъэгъугъ.

56 – Шъуеплъ, – къыІуагъ Стефан, – уашъохэр зэІухыгъэхэу, ЦІыф Лъэпкъым ы Къо Тхьэм иджабгъукІэ готэу сэлъэгъу.

57 Джащыгъум ахэмэ атхьакІумэхэр акудэхи, мэкъэшхокІэ куохэзэ тезэрэгъэбэнагъэх.

58 ЕтІанэ Стефан къалэм далъэшъуи, мыжъокІэ еохэзэ, аукІэу аублагъ. Шыхьатхэм ящыгъынхэр Шаул* зыцІэу кІалэ горэм ылъакъохэм адэжь щагъэтІылъыгъэх.
...

İstefan'ın konuşması

1 Başkâhin, «Bu iddialar doğru mu?» diye sordu.

2>3 İstefan şöyle karşılık verdi: «Kardeşler ve babalar, beni dinleyin. Atamız İbrahim daha Mezopotamya'dayken, Haran'a yerleşmeden önce, yüce Tanrı ona görünüp şöyle dedi: `Ülkeni ve akrabalarını bırak, sana göstereceğim ülkeye git.'

4 «Bunun üzerine İbrahim Kildanilerin ülkesini bırakıp Haran'a yerleşti. Babasının ölümünden sonra da Tanrı onu oradan alıp şimdi sizin yaşadığınız bu ülkeye getirdi.

5 Burada ona herhangi bir miras, bir karış toprak bile vermemişti. Ama İbrahim'in o sırada hiç çocuğu olmadığı halde, Tanrı bu ülkeyi mülk olarak ona ve ondan sonra gelecek torunlarına vereceğini vaat etti.

6 Tanrı şöyle dedi: `Senin torunların, yabancı bir ülkede, gurbette yaşayacaklar. Dört yüz yıl köle olarak çalıştırılacak, kötü muamele görecekler.

7 Ama ben' dedi Tanrı, `kölelik edecekleri ulusu cezalandıracağım. Bundan sonra oradan çıkacak ve bana bu yerde tapınacaklar.'

8 Sonra Tanrı onunla, sünnete dayalı antlaşmayı yaptı. Böylelikle İbrahim, İshak'ın babası oldu ve onu sekiz günlükken sünnet etti. Ve İshak Yakup'un, Yakup da on iki büyük atamızın babası oldu.

9>10 «Yusuf'u kıskanan atalarımız, onu köle olarak Mısır'a sattılar. Ama Tanrı onunla beraberdi ve onu bütün sıkıntılarından kurtardı. Ona bilgelik vererek Mısır kralı Firavun'un gözüne girmesini sağladı. Firavun da onu Mısır ve tüm saray halkı üzerinde yönetici tayin etti.

11 «Sonra tüm Mısır ve Kenan ülkesini kıtlık vurdu, büyük sıkıntılar başladı. Atalarımız yiyecek bulamadılar.

12 Mısır'da tahıl bulunduğunu duyan Yakup, atalarımızı oraya ilk yolculuklarına gönderdi.

13 Mısır'a ikinci gelişlerinde ise Yusuf, kardeşlerine kimliğini açıkladı. Firavun böylece Yusuf'un ailesini tanımış oldu.

14 Yusuf haber yollayıp babası Yakup'u ve tüm akrabalarını, toplam yetmiş beş kişiyi çağırttı.

15 Böylece Yakup Mısır'a gitti. Kendisi de atalarımız da orada öldüler.

16 Kemikleri sonra Şekem'e getirilerek İbrahim'in Şekem'de Hamor oğullarından bir miktar gümüş karşılığında satın almış olduğu mezara konuldu.

17 «Tanrı'nın İbrahim'e vermiş olduğu sözün gerçekleşeceği zaman yaklaştığında, Mısır'daki halkımızın nüfusu bir hayli çoğalmıştı.

18 Sonunda Yusuf'u hiç tanımamış başka bir kral Mısır'da tahta çıktı.

19 Bu adam, halkımıza karşı haince davrandı, atalarımıza kötülük etti. Onları, yeni doğan çocuklarını açıkta bırakıp ölüme terk etmeye zorladı.

20>21 «O sırada, son derece güzel bir çocuk olan Musa doğdu. Musa, üç ay babasının evinde beslendikten sonra açıkta bırakıldı. Firavun'un kızı onu bulup evlat edindi ve kendi oğlu olarak yetiştirdi.

22 Musa, Mısırlıların tüm bilim dallarında eğitildi. Gerek sözde, gerek eylemde güçlü biri oldu.

23 «Kırk yaşını doldurunca Musa'nın yüreğinde öz kardeşleri olan İsrail oğullarının durumunu yakından görme arzusu doğdu.

24 Onlardan birine haksızlık edildiğini gören Musa, onu savundu. Haksızlığı yapan Mısırlıyı öldürerek ezilenin öcünü aldı.

25 `Kardeşlerim Tanrı'nın benim aracılığımla kendilerini kurtaracağını anlarlar' diye düşünüyordu. Ama onlar bunu anlamadılar.

26 Ertesi gün Musa, kavga eden iki İbraniyle karşılaşınca onları barıştırmak istedi. `Efendiler' dedi, `siz kardeşsiniz. Niye birbirinize haksızlık ediyorsunuz?'

27 «Ne var ki, soydaşına haksızlık eden kişi Musa'yı yana iterek,`Kim seni başımıza yönetici ve yargıç yaptı?' dedi.

28 `Yoksa dün Mısırlıyı öldürdüğün gibi beni de mi öldürmek istiyorsun?'

29 Bu söz üzerine Musa Midyan ülkesine kaçtı. Orada gurbette yaşadı ve iki oğul babası oldu.

30 «Kırk yıl geçtikten sonra Musa'ya, Sina dağının yakınlarındaki çölde, yanan bir çalının alevleri içinde bir melek göründü.

31>32 Musa gördüklerine şaştı. Daha yakından bakmak için yaklaştığında, Rab ona şöyle seslendi: `Senin atalarının Tanrısı, İbrahim'in, İshak'ın ve Yakup'un Tanrısı ben'im.' Korkuyla titreyen Musa bakmaya cesaret edemedi.

33 «Sonra Rab ona, `Çarıklarını çıkart ayaklarından! Çünkü üzerinde durduğun yer kutsal topraktır' dedi.

34 `Mısır'da halkıma yapılan kötü muameleyi gözlerimle gördüm, iniltilerini işittim ve onları kurtarmaya geldim. Şimdi gel, seni Mısır'a göndereceğim.'

35 «Bu Musa, `kim seni yönetici ve yargıç yaptı?' diye reddettikleri Musa'ydı. Tanrı onu, çalıda kendisine görünen meleğin aracılığıyla yönetici ve kurtarıcı olarak gönderdi.

36 Halkı Mısır diyarından çıkaran, orada, Kızıldeniz'de ve kırk yıl boyunca çölde harikalar ve mucizeler yaratan oydu.

37 İsrail oğullarına, `Tanrı size kendi kardeşlerinizin arasından benim gibi bir peygamber çıkaracak' diyen Musa odur.

38 Çöldeki topluluğun arasında yaşamış, Sina dağında kendisiyle konuşan melekle ve atalarımızla birlikte bulunmuş olan odur. Bize iletmek üzere kendisine yaşam dolu sözler verildi.

39 «Ne var ki, atalarımız onun sözünü dinlemek istemediler. Onu reddettiler, Mısır'a dönmeyi özler oldular.

40 Harun'a, `Bize öncülük edecek ilahlar yap' dediler. `Çünkü bizi Mısır diyarından çıkaran o Musa'ya ne olduğunu bilmiyoruz!'

41 Ve o günlerde buzağı biçiminde bir put yapıp ona kurbanlar sundular. Kendi elleriyle yaptıkları bu put için bir şenlik düzenlediler.

42 Bu yüzden Tanrı onlardan yüz çevirip onları göksel cisimlere kulluk etmeye terk etti. Peygamberlerin kitabında yazılmış olduğu gibi:

`Ey İsrail halkı,
çölde kırk yıl boyunca
bana mı adaklar ve kurbanlar sundunuz?

43 Siz Molok'un çadırını
ve ilahınız Refan'ın yıldızını taşıdınız.
Tapınmak için yaptığınız putlardı bunlar.
Bu yüzden sizi Babil'in ötesine süreceğim.'

44 «Çölde atalarımızın Tanıklık çadırı vardı. Musa bunu, kendisiyle konuşan Tanrı'nın buyurduğu gibi, gördüğü örneğe göre yapmıştı.

45 Tanıklık çadırını önceki kuşaktan teslim alan atalarımız, Yeşu'nun önderliğinde diğer ulusların topraklarını ele geçirdikleri zaman, çadırı beraberlerinde getirdiler. Ulusları atalarımızın önünden kovan Tanrı'nın kendisiydi. Çadır, Davut'un zamanına dek kaldı.

46 Tanrı'nın beğenisini kazanmış olan Davut, Yakup'un Tanrısı için bir barınak yapmaya izin istedi.

47 Oysa Tanrı için bir ev yapan Süleyman oldu.

48>50 «Ne var ki, en yüce Olan, elle yapılmış konutlarda oturmaz. Peygamberin belirttiği gibi,

`Gök benim tahtım,
yeryüzü ayaklarımın basamağıdır.
Bana nasıl bir ev yapacaksınız?
Ya da, dinleneceğim yer neresidir?
Bütün bunlar benim elimin eseri değil mi?
diyor Rab.'

51 «Ey dik kafalılar, yürekleri ve kulakları sünnet edilmemiş olanlar! Siz tıpkı atalarınıza benziyorsunuz, her zaman Kutsal Ruh'a karşı direniyorsunuz.

52>53 Atalarınız peygamberlerin hangisine zulmetmediler ki? Adil Olan'ın geleceğini önceden bildirenleri de öldürdüler. Melekler aracılığıyla buyrulan Yasa'yı alıp da buna uymayan sizler, şimdi de adil Olan'a ihanet edip O'nu katlettiniz!»

İstefan'ın taşlanıp öldürülmesi

54 Kurul üyeleri bu sözleri duyunca küplere bindiler, İstefan'a karşı dişlerini gıcırdattılar.

55 Kutsal Ruh'la dolu olan İstefan ise, gözlerini göğe dikip Tanrı'nın görkemini ve Tanrı'nın sağında duran İsa'yı gördü.

56 «Bakın» dedi, «göklerin açıldığını ve İnsanoğlu'nun Tanrı'nın sağında durmakta olduğunu görüyorum.»

57 Bunun üzerine kulaklarını tıkayıp çığlıklar atarak hep birlikte İstefan'a saldırdılar.

58 Onu kentten dışarı atıp taşa tuttular. İstefan'a karşı tanıklık etmiş olanlar, kaftanlarını Saul adlı bir gencin ayaklarının dibine bıraktılar.

59 İstefan taş yağmuru altında, «Rab İsa, ruhumu al!» diye yakarıyordu.

60 Sonra diz çökerek yüksek sesle şöyle dedi: «Ya Rab, bu günahı onlara yükleme!» Bunu söyledikten sonra gözlerini yaşama kapadı.

 
7
 
 
 
 
 

Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil,