|
|
|
|
ACTS |
АШІЭГЪЭ ІОФХЭР |
ELÇİLERİN İŞLERİ |
|
|
7 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Stephen’s
Speech to
the
Sanhedrin
1
Then the
high
priest
asked
Stephen,
“Are these
charges
true?”
2 To this
he
replied:
“Brothers
and
fathers,
listen to
me! The
God of
glory
appeared
to our
father
Abraham
while he
was still
in
Mesopotamia,
before he
lived in
Harran.
3 ‘Leave
your
country
and your
people,’
God said,
‘and go to
the land I
will show
you.’
4 “So he
left the
land of
the
Chaldeans
and
settled in
Harran.
After the
death of
his
father,
God sent
him to
this land
where you
are now
living.
5 He gave
him no
inheritance
here, not
even
enough
ground to
set his
foot on.
But God
promised
him that
he and his
descendants
after him
would
possess
the land,
even
though at
that time
Abraham
had no
child.
6 God
spoke to
him in
this way:
‘For four
hundred
years your
descendants
will be
strangers
in a
country
not their
own, and
they will
be
enslaved
and
mistreated.
7 But I
will
punish the
nation
they serve
as
slaves,’
God said,
‘and
afterward
they will
come out
of that
country
and
worship me
in this
place.’
8 Then he
gave
Abraham
the
covenant
of
circumcision.
And
Abraham
became the
father of
Isaac and
circumcised
him eight
days after
his birth.
Later
Isaac
became the
father of
Jacob, and
Jacob
became the
father of
the twelve
patriarchs.
9 “Because
the
patriarchs
were
jealous of
Joseph,
they sold
him as a
slave into
Egypt. But
God was
with him
10 and
rescued
him from
all his
troubles.
He gave
Joseph
wisdom and
enabled
him to
gain the
goodwill
of Pharaoh
king of
Egypt. So
Pharaoh
made him
ruler over
Egypt and
all his
palace.
11 “Then a
famine
struck all
Egypt and
Canaan,
bringing
great
suffering,
and our
ancestors
could not
find food.
12 When
Jacob
heard that
there was
grain in
Egypt, he
sent our
forefathers
on their
first
visit.
13 On
their
second
visit,
Joseph
told his
brothers
who he
was, and
Pharaoh
learned
about
Joseph’s
family.
14 After
this,
Joseph
sent for
his father
Jacob and
his whole
family,
seventy-five
in all.
15 Then
Jacob went
down to
Egypt,
where he
and our
ancestors
died.
16 Their
bodies
were
brought
back to
Shechem
and placed
in the
tomb that
Abraham
had bought
from the
sons of
Hamor at
Shechem
for a
certain
sum of
money.
17 “As the
time drew
near for
God to
fulfill
his
promise to
Abraham,
the number
of our
people in
Egypt had
greatly
increased.
18 Then ‘a
new king,
to whom
Joseph
meant
nothing,
came to
power in
Egypt.’
19 He
dealt
treacherously
with our
people and
oppressed
our
ancestors
by forcing
them to
throw out
their
newborn
babies so
that they
would die.
20 “At
that time
Moses was
born, and
he was no
ordinary
child. For
three
months he
was cared
for by his
family.
21 When he
was placed
outside,
Pharaoh’s
daughter
took him
and
brought
him up as
her own
son.
22 Moses
was
educated
in all the
wisdom of
the
Egyptians
and was
powerful
in speech
and
action.
23 “When
Moses was
forty
years old,
he decided
to visit
his own
people,
the
Israelites.
24 He saw
one of
them being
mistreated
by an
Egyptian,
so he went
to his
defense
and
avenged
him by
killing
the
Egyptian.
25 Moses
thought
that his
own people
would
realize
that God
was using
him to
rescue
them, but
they did
not.
26 The
next day
Moses came
upon two
Israelites
who were
fighting.
He tried
to
reconcile
them by
saying,
‘Men, you
are
brothers;
why do you
want to
hurt each
other?’
27 “But
the man
who was
mistreating
the other
pushed
Moses
aside and
said, ‘Who
made you
ruler and
judge over
us?
28 Are you
thinking
of killing
me as you
killed the
Egyptian
yesterday?’
29 When
Moses
heard
this, he
fled to
Midian,
where he
settled as
a
foreigner
and had
two sons.
30 “After
forty
years had
passed, an
angel
appeared
to Moses
in the
flames of
a burning
bush in
the desert
near Mount
Sinai.
31 When he
saw this,
he was
amazed at
the sight.
As he went
over to
get a
closer
look, he
heard the
Lord say:
32 ‘I am
the God of
your
fathers,
the God of
Abraham,
Isaac and
Jacob.’
Moses
trembled
with fear
and did
not dare
to look.
33 “Then
the Lord
said to
him, ‘Take
off your
sandals,
for the
place
where you
are
standing
is holy
ground.
34 I have
indeed
seen the
oppression
of my
people in
Egypt. I
have heard
their
groaning
and have
come down
to set
them free.
Now come,
I will
send you
back to
Egypt.’
35 “This
is the
same Moses
they had
rejected
with the
words,
‘Who made
you ruler
and
judge?’ He
was sent
to be
their
ruler and
deliverer
by God
himself,
through
the angel
who
appeared
to him in
the bush.
36 He led
them out
of Egypt
and
performed
wonders
and signs
in Egypt,
at the Red
Sea and
for forty
years in
the
wilderness.
37 “This
is the
Moses who
told the
Israelites,
‘God will
raise up
for you a
prophet
like me
from your
own
people.’
38 He was
in the
assembly
in the
wilderness,
with the
angel who
spoke to
him on
Mount
Sinai, and
with our
ancestors;
and he
received
living
words to
pass on to
us.
39 “But
our
ancestors
refused to
obey him.
Instead,
they
rejected
him and in
their
hearts
turned
back to
Egypt.
40 They
told
Aaron,
‘Make us
gods who
will go
before us.
As for
this
fellow
Moses who
led us out
of
Egypt—we
don’t know
what has
happened
to him!’
41 That
was the
time they
made an
idol in
the form
of a calf.
They
brought
sacrifices
to it and
reveled in
what their
own hands
had made.
42 But God
turned
away from
them and
gave them
over to
the
worship of
the sun,
moon and
stars.
This
agrees
with what
is written
in the
book of
the
prophets:
“‘Did you
bring me
sacrifices
and
offerings
forty
years in
the
wilderness,
people of
Israel?
43 You
have taken
up the
tabernacle
of Molek
and
the star
of your
god
Rephan,
the
idols you
made to
worship.
Therefore
I will
send you
into
exile’
beyond
Babylon.
44 “Our
ancestors
had the
tabernacle
of the
covenant
law with
them in
the
wilderness.
It had
been made
as God
directed
Moses,
according
to the
pattern he
had seen.
45 After
receiving
the
tabernacle,
our
ancestors
under
Joshua
brought it
with them
when they
took the
land from
the
nations
God drove
out before
them. It
remained
in the
land until
the time
of David,
46 who
enjoyed
God’s
favor and
asked that
he might
provide a
dwelling
place for
the God of
Jacob.
47 But it
was
Solomon
who built
a house
for him.
48 “However,
the Most
High does
not live
in houses
made by
human
hands. As
the
prophet
says:
49 “‘Heaven
is my
throne,
and
the earth
is my
footstool.
What kind
of house
will you
build for
me?
says the
Lord.
Or
where will
my resting
place be?
50 Has not
my hand
made all
these
things?’
51 “You
stiff-necked
people!
Your
hearts and
ears are
still
uncircumcised.
You are
just like
your
ancestors:
You always
resist the
Holy
Spirit!
52 Was
there ever
a prophet
your
ancestors
did not
persecute?
They even
killed
those who
predicted
the coming
of the
Righteous
One. And
now you
have
betrayed
and
murdered
him—
53 you who
have
received
the law
that was
given
through
angels but
have not
obeyed
it.”
The
Stoning of
Stephen
54 When
the
members of
the
Sanhedrin
heard
this, they
were
furious
and
gnashed
their
teeth at
him.
55 But
Stephen,
full of
the Holy
Spirit,
looked up
to heaven
and saw
the glory
of God,
and Jesus
standing
at the
right hand
of God.
56 “Look,”
he said,
“I see
heaven
open and
the Son of
Man
standing
at the
right hand
of God.”
57 At this
they
covered
their ears
and,
yelling at
the top of
their
voices,
they all
rushed at
him,
58 dragged
him out of
the city
and began
to stone
him.
Meanwhile,
the
witnesses
laid their
coats at
the feet
of a young
man named
Saul.
59 While
they were
stoning
him,
Stephen
prayed,
“Lord
Jesus,
receive my
spirit.”
60 Then he
fell on
his knees
and cried
out,
“Lord, do
not hold
this sin
against
them.”
When he
had said
this, he
fell
asleep.
|
|
|
Стефан
Тхьэмэтэ
Хэсэшхом
ыпашъхьэ
къызэрэщыгущыІагъэр
1 ЕтІанэ
дин
пэщэшхор
Стефан
еупчІыгъ:
– Мы
лІыхэм
къаІохэрэр
шъыпкъэха?
2 –
Тшыхэри,
тятэхэри,
шъукъэдаIу!
–
къыІожьыгъ
Стефан. –
Тятэжъышхо
Ибрахьимэ
Хьаран
къалэм
дэмытІысхьэзэ,
щытхъушхо
зиІэ Тхьэр
Месопотамие
хэгъэгум
ащ
къыщыфэлъэгъуагъ.
3 Тхьэм
моущтэу
къыриІуагъ*:
«О
уихэгъэгуи,
уиблагъэхэми
ахэкІи, сэ
озгъэлъэгъущт
хэгъэгум
кІо!»
4 Аущтэу
Ибрахьимэ
Халдей
хэгъэгум
икІи,
Хьаран
къалэм
кІуи,
дэтІысхьагъ.
Ятэ зэлІэ
ужым, мы
хэгъэгоу
шъо
шъузэрысым
Тхьэм
къыгъэкощи,
къэкІуагъ.
5 Мыщ
дэжьми
Тхьэм
Ибрахьимэ
мылъку зи
къыщыритыгъэп,
лъэкъо
тегъэуцуапІэ
фэдиз
чІыгум
щыщи
къыритыгъэп.
Ау
Ибрахьимэ
а мафэхэм
сабыий
имыІагъэми,
мы
хэгъэгур
ежьыррэ
ежь
къытекІыщтхэмрэ
хэгъэгу
афэхъунэу
Тхьэм
къыгъэгугъагъ.
6 Ащ
ехьылIагъэу
Тхьэм
моущтэу
къыІуагъ*:
«О
къыптекІыщтхэр
илъэс
шъиплІэ
хымэ
хэгъэгум
щыпсэущтых,
цІыфхэм
ахэр
агъэпщылІхэзэ,
лыехэри
къарахыщтых.
7 Ау ахэр
зыгъэпщылІырэ
лъэпкъым
сэ
езгъэпщыныжьыщт.
Ащ ыуж о
къыптекІыщтхэр
а хэгъэгум
къикІынхэшъ,
мы чІыпІэм
сыщагъэлъэпІэщт».
8 ЕтІанэ
Тхьэм
ежьыррэ
Ибрахьимэрэ
азыфагу
зэзэгъыныгъэ
зэрэдилъхьагъэм
итамыгъэу,
Ибрахьимэ
сунэтшІыныр
къыфигъэнагъ.
ЕтІанэ
Ибрахьимэ
Исхьакъ
къыфэхъуи,
яенэрэ
мафэм
сунэт
ышІыгъ. Ащ
нэужым
Исхьакъи
къыщи,
Якъубэ
къыфэхъугъ.
Якъуби тэ
тятэжъышхоу
пшІыкІутІумэ
ты
афэхъугъ.
9 Ау
тятэжъышхохэр
ежьхэм аш
Юсыф
ешъугъухэти,
пщылIэу
Мысырым
ащэнэу лІы
куп горэм
ращагъ. Ау
Тхьэр Юсыф
игъусагъ,
10 икъин
пстэуми
къахищыжьыгъ.
Тхьэм Юсыф
акъылышIу
къырити,
Мысырым
ипачъыхьэ,
Фырхьауным
ынэшІу
къыщыригъэфагъ.
Фырхьауным
Мысырыми
ежь
иунэшхуи
Юсыф пащэ
афишІыгъ.
11 Ащ
нэужым
гъэблэшхорэ
тхьамыкІэгъэшхорэ
зэкІэ
Мысыр
хэгъэгуми
Ханаан
хэгъэгуми
къащыхъугъ.
Тятэжъышхохэми
шхын
агъотыщтыгъэп.
12 Якъубэ
Мысырым
гъомлапхъэ
щыІэу
зызэхехым,
апэу
тятэжъхэр*
ащ
ыгъэкІуагъэх.
13 Ахэр
Мысырым
ятІонэрэу
зэкІохэм,
Юсыф ышхэм
зыкъаригъэшІэжьыгъ.
Фырхьаунми
Юсыф
иунагъо
ышІэу
хъугъэ.
14 ЕтІанэ
Юсыф ышхэр
ыгъакІохи,
ятэу
Якъубэ
къэбар
фаригъэхьыгъ,
зэкІэ
иунэкъощхэр,
нэбгырэ
тІокІищырэ
пшІыкІутфырэ,
Мысырым
къэкІонхэу.
15 Аущтэу
Якъубэ
Мысырым
кІуагъэ.
Ащ ежьыри
тятэжъхэри
щылІагъэх.
16 Ахэмэ
яхьадэхэр
Шехем
къалэм
ахьыжьхи,
Ибрахьимэ
тыжьын
ахъщэкІэ
Эмор
ыкъохэм
къащищэфыгъэ
къэунэм
чІалъхьажьыгъэх.
17 Тхьэм
Ибрахьимэ
къызэригъэгугъагъэм
игъэшъыпкъэжьыгъо
нахь
благъэ хъу
къэс, тэ
тлъэпкъ
Мысырым
нахьыбэ
щыхъущтыгъ,
18 нэмыкІ
лІэу Юсыф
зымышІэщтыгъэр
пачъыхьэ
хъуным
нэсыфэ.
19 А
пачъыхьэр
тицІыфхэм
тхьагъэпцІыгъэкІэ
адэзекІощтыгъ,
тицІыфхэм
ясабыйхэри
ымыгъэпсэунхэм
пае,
чІаригъэдзыжьхэзэ,
тятэжъхэм
лые
арихыщтыгъ.
20 А
мафэхэм
пегъымбар
Мусэ
къэхъугъ,
Тхьэм
дэжькІи
сабый
дэхагъ.
Мэзищэ ятэ
иунэ
щаІыгъыгъ,
етІанэ
губгъом
къыранагъ.
21 Губгъом
къыранагъэр
фырхьауным
ыпхъу
ыхьи,
ыкъом
фэдэу
ыпІугъ.
22 Аущтэу
мысыр
цІыфхэм
акъылышIуагъэу
ахэлъ
пстэури
Мусэ
рагъэшІагъ,
Муси
игущыІэхэмкІи
ышІэгъэ
ІофхэмкІи
лъэкІ зиІэ
лІы
хъугъэ.
23 Мусэ
ыныбжь
илъэс
тІокІитІум
зынэсым,
ышхэу
израиль
цІыфхэр
зэригъэлъэгъунхэу
рихъухьагъ.
24 Мысыр
лІы горэм
израиль
лІыхэм
ащыщэу
зыгорэм
лые рихэу
зелъэгъум,
ІэпыІэгъу
фэхъуи,
лые
къезыхырэм
ышІэгъэ
Іофым
ипэгъокІ
ригъэгъотызэ,
ыукІыгъ.
25 Мусэ
ышхэм
зэхашІыкІын
шІошІыгъ
Тхьэм
иIэмыркIэ
ежь ахэр
къиным
къызэрэхищыжьыщтхэр,
ау ахэмэ
зэхашІыкІыгъэп.
26
ЯтІонэрэ
мафэм
ышхэм
ащыщхэу
нэбгыритІу
зэзаохэу
Мусэ
зелъэгъум,
зэригъэшІужьынхэм
пае
ариІуагъ:
«Шъо,
лІитІум,
шъузэкъош,
сыд пае
лые
зэшъухыра?»
27 Ау ыш
лые
езыхырэр
Мусэ
еІункІи,
риІуагъ:
«Хэта о
тхьэматэ
укъытфэхъунэуи
хьыкум
къыттепшІыхьанэуи
укъэзгъэлъэгъуагъэр?
28
Тыгъуасэ
мысыр лІыр
зэрэуукІыгъэм
фэдэу
сыуукІынэу
уфая?»
29 А
гущыІэхэр
Мусэ
зызэхехым,
хэхьажьи,
Мадиам
хэгъэгум
кІуи,
итІысхьагъ.
Ащ къуитІу
къыщыфэхъугъ.
30 Илъэс
тІокІитІу
зытешІэм,
Синай
къушъхьэм
дэжь шъоф
нэкІым
пэнэ
куандэу
машІо
зыхэнагъэм*
хэтэу,
мэлэІич
горэ Мусэ
къыщыфэлъэгъуагъ.
31 Мусэ ар
зелъэгъум,
ыгъэшІэгъуагъ.
Нахь
тэрэзэу
еплъынэу
зекІуалІэм,
Зиусхьаным
ымакъэ
къэІугъ:
32
«Уятэжъышхохэм
я Тхьэу,
Ибрахьимэ,
Исхьакъ,
Якъубэ я
Тхьэр
сэры».
Мусэ
къэкІэзэзи,
Iуплъэнэу
тегушхуагъэп.
33 ЕтІанэ
Зиусхьаным
къыриІуагъ:
«О
уицуакъэхэр
зыщых,
сыда
пІомэ,
уздэщытыр
чІыпІэ
лъапІэшъ
ары.
34 Сэ
слъэпкъ
гузэжъогъу
Мысырым
зэрэщыхэтыр
слъэгъугъэ,
ящэІу
макъэхэри
зэхэсхыгъэ.
Ахэр
къиным
къыхэсщыжьынхэу
сыкъехыгъ.
КІо, о
Мысырым
узгъэкІожьыщт».
35 (ЕтІанэ
Стефан
ипсалъэ
джыри
къыпидзэжьыгъ:)
– Ахэмэ
амыдэу,
«хэта о
тхьэматэ
укъытфэхъунэуи
хьыкум
къыттепшІыхьанэуи
укъэзгъэлъэгъуагъэр?»
зыфаІогъэгъэ
Мусэр ары.
А Мусэ
дэдэр ары
ахэмэ
тхьэматэ
афэхъунэуи
шъхьафит
ышІынхэуи
Тхьэм
къыгъэкІуагъэр,
мэлэІичэу
пэнэ
куандэм
хэтэу
къыфэлъэгъуагъэм
иІэпыІэгъукІэ.
36 Муси
ары
израиль
цІыфхэр
Мысырым
къизыщыжьыгъэр,
Мысырыми,
Хы
Плъыжьми,
илъэс
тІокІитІо
шъоф
нэкІыми
Іофышхо
гъэшІэгъонхэр
ащызышІагъэр,
нэшэнэ
гъэшІэгъонхэри
къащызгъэлъэгъуагъэр.
37 А Мусэр
ары
израиль
цІыфхэм
языІуагъэри:
«Шъушыхэм
ащыщэу сэ
сфэдэу
пегъымбар
Зиусхьанэу
Тхьэм
къышъуфигъэкІощт».
38 Мусэр
ары
тятэжъхэу
шъоф
нэкІым
щызэрэугъоигъэхэм
ахэтыгъэр.
Мусэ
мэлэІичэу
Синай
къушъхьэм
къыщыдэгущыІагъэм
игъусагъ,
мыкІодыжьын
гущыІэхэри
тэ
къытфигъэнэжьынхэу
къыІэкІэхьагъэх.
39 Ау
тятэжъхэр
Мусэ
едэІунхэу
фаещтыгъэхэп.
Мусэ
зэрамыпэсэу
агухэмкІэ
Мысырым
зыфагъэзагъ.
40 Ахэмэ
Хьарунэ
раІуагъ*:
«Тапэ
итхэу
ахьынхэу
тхьэ
сурэтхэр
тфэшІых!
Мысырым
тыкъизыщыжьыгъэ
Мусэ
къехъулІагъэр
тшІэрэп».
41 А
мафэхэм
шкІэ
теплъэ
иІэу тхьэ
нэпцІ
ашІи,
къурмэн ащ
фашІыгъ.
Ахэмэ
ежьхэм
аІэкІэ
ашІыгъэ
тхьэ
нэпцІым
щыгушІукІхэу,
ешхэ-ешъошхо
ашІыгъ.
42 Ау
Тхьэм
ыкІыб
ахэмэ
къафигъази,
ахэмэ
уашъом
ипкъыгъохэм
тхьэ
пІалъэу
ялъэІунхэу
къыгъэнагъэх,
пегъымбархэм
ятхылъ
зэритым
фэдэу*:
«Шъо,
израиль
цІыфхэр,
илъэс
тІокІитІо
шъоф
нэкІым
шъузетым,
къурмэныпхъэу
шІошъубзыщтыгъэр
сэра
къызфэшъушІыщтыгъэр?
43 Хьау,
къурмэн
зыфэшъушІыщтыгъэр
сэрэп, ау
къэшъухьыщтыгъэр
шъуитхьэ
нэпцІэу
Молох*
зыцІэм
итхьэлъэІупІэ
щэтыр,
шъуитхьэ
нэпцІэу
Ремфан*
ижъуагъу,
сурэтхэри
ары. Мыхэр
арых
шъуялъэIунхэу
тхьэ
нэпцІхэу
шъушІыгъэхэр.
Арышъ,
къэлэшхоу
Бабилэн
нахьи нахь
чыжьэу
шъуипыйхэм
шъуязгъэщэщт».
44 –
Тятэжъхэм
шыхьатныгъэм
итхьэлъэІупІэу
чэтэнгъэІагъэр*
шъоф
нэкІым
щыряІагъ.
А
чэтэнгъэІагъэр
Тхьэм Мусэ
унашъо
къызэрэфишІыгъагъэм
фэдэу
ашІыгъагъ,
чэтэнгъэІагъэм
ишапхъэу
Мусэ
ылъэгъугъагъэм
тетэу.
45 Ащ
ыужым тэ
тятэжъхэм
а
чэтэнгъэІагъэр
къакІэныгъэу,
къыздахьыгъ.
Тхьэм
ахэмэ
апашъхьэ
хымэ
лъэпкъхэр
къырифыхэзэ,
Нун ыкъо
Ехьошуа
тятэжъхэм
япащэу а
лъэпкъхэм
яхэгъэгу
къызатырахым,
а
чэтэнгъэІагъэр
къыздахьыгъ.
ЕтІанэ
пачъыхьэ
Даутэ
имафэхэм
анэсыфэ,
чэтэнгъэІагъэр
а хэгъэгум
къинагъ.
46 Тхьэм
ынэшІу
къызщифэгъэ
Даутэ
Тхьэм
елъэІугъ:
«О Якъубэ
ури Тхь,
унэшхо
къыпфэсшІынэу
фит
сыкъэшІ».
47 Ау
пачъыхьэ
Сэлмэн ары
Тхьэм
унэшхор
48
фэзышІыгъэр.
Ау Анахь
Лъагэр
цІыфхэм
аІэкІэ
ашІыгъэ
унэхэм
арысэп.
Зиусхьаным
къызэриІорэр
пегъымбарым
итхылъ
зэритым
фэд*:
49 «Уашъор
ары
сипачъыхьэ
тІысыпІэ,
чІылъэри
ары
силъэгукІэтыныр.
Сыд фэдэ
уна
къысфэшъушІыщтыр?
Тыдэ щыІа
зызщызгъэпсэфыщт
чІыпІэр?
50 Мыхэр
зэкІэ
къэзгъэшІыгъэр
сэрыба?»
51 – Шъо,
цІыф
къаигъэхэр!
ШъугухэмкІи
шъутхьакІумэхэмкІи
Тхьэр
зымышІэрэ
цІыфхэм
шъуафэд.
Шъо
шъуятэжъхэм
шъуафэдэу,
Тхьэм ы
Псэ ЛъапІэ
шъупэуцу
зэпыт.
52
Шъуятэжъхэм
къин
зэрамыгъэщэчыгъэ
пегъымбар
горэ
щыІагъа?
Шъыпкъагъэ
ЗиІэр
дунаим
къызэрэтехьащтымкIэ
макъэ
къэзгъэІугъэхэри
аукІыгъэх.
Шъори
тетыгъо
зиІэхэм ар
аІэкІэжъугъахьи,
яжъугъэукІыгъ.
53
МэлэІичхэм
Тэурат
хабзэр
къызыІэкІалъхьагъэр
шъоры, ау
щытми
Тэурат
хабзэм
итхэр
жъугъэцакІэхэрэп.
Стефан
мыжъокІэ
еохэзэ
зэраукІыгъэр
54
Тхьэмэтэ
Хэсэшхом
хэтхэм
Стефан
къыІорэр
зызэхахым,
къызэкІэплъыхьагъэхэу,
ацэхэр
зэрагъэшхыщтыгъэх.
55 Ау
Тхьэм ы
Псэ ЛъапІэ
Стефан ыгу
инэу илъ
хъуи,
уашъом
дэплъыий,
Тхьэм
ищытхъушхуи
Исус Тхьэм
иджабгъукІэ
готэуи
ылъэгъугъ.
56 –
Шъуеплъ, –
къыІуагъ
Стефан, –
уашъохэр
зэІухыгъэхэу,
ЦІыф
Лъэпкъым ы
Къо Тхьэм
иджабгъукІэ
готэу
сэлъэгъу.
57
Джащыгъум
ахэмэ
атхьакІумэхэр
акудэхи,
мэкъэшхокІэ
куохэзэ
тезэрэгъэбэнагъэх.
58 ЕтІанэ
Стефан
къалэм
далъэшъуи,
мыжъокІэ
еохэзэ,
аукІэу
аублагъ.
Шыхьатхэм
ящыгъынхэр
Шаул*
зыцІэу
кІалэ
горэм
ылъакъохэм
адэжь
щагъэтІылъыгъэх.
...
|
|
|
İstefan'ın
konuşması
1 Başkâhin,
«Bu iddialar
doğru mu?»
diye sordu.
2>3 İstefan
şöyle karşılık
verdi:
«Kardeşler ve
babalar, beni
dinleyin.
Atamız İbrahim
daha
Mezopotamya'dayken,
Haran'a
yerleşmeden
önce, yüce
Tanrı ona
görünüp şöyle
dedi: `Ülkeni
ve
akrabalarını
bırak, sana
göstereceğim
ülkeye git.'
4 «Bunun
üzerine
İbrahim
Kildanilerin
ülkesini
bırakıp
Haran'a
yerleşti.
Babasının
ölümünden
sonra da Tanrı
onu oradan
alıp şimdi
sizin
yaşadığınız bu
ülkeye
getirdi.
5 Burada ona
herhangi bir
miras, bir
karış toprak
bile
vermemişti.
Ama İbrahim'in
o sırada hiç
çocuğu
olmadığı
halde, Tanrı
bu ülkeyi mülk
olarak ona ve
ondan sonra
gelecek
torunlarına
vereceğini
vaat etti.
6 Tanrı şöyle
dedi: `Senin
torunların,
yabancı bir
ülkede,
gurbette
yaşayacaklar.
Dört yüz yıl
köle olarak
çalıştırılacak,
kötü muamele
görecekler.
7 Ama ben'
dedi Tanrı,
`kölelik
edecekleri
ulusu
cezalandıracağım.
Bundan sonra
oradan çıkacak
ve bana bu
yerde
tapınacaklar.'
8 Sonra Tanrı
onunla,
sünnete dayalı
antlaşmayı
yaptı.
Böylelikle
İbrahim,
İshak'ın
babası oldu ve
onu sekiz
günlükken
sünnet etti.
Ve İshak
Yakup'un,
Yakup da on
iki büyük
atamızın
babası oldu.
9>10 «Yusuf'u
kıskanan
atalarımız,
onu köle
olarak Mısır'a
sattılar. Ama
Tanrı onunla
beraberdi ve
onu bütün
sıkıntılarından
kurtardı. Ona
bilgelik
vererek Mısır
kralı
Firavun'un
gözüne
girmesini
sağladı.
Firavun da onu
Mısır ve tüm
saray halkı
üzerinde
yönetici tayin
etti.
11 «Sonra tüm
Mısır ve Kenan
ülkesini
kıtlık vurdu,
büyük
sıkıntılar
başladı.
Atalarımız
yiyecek
bulamadılar.
12 Mısır'da
tahıl
bulunduğunu
duyan Yakup,
atalarımızı
oraya ilk
yolculuklarına
gönderdi.
13 Mısır'a
ikinci
gelişlerinde
ise Yusuf,
kardeşlerine
kimliğini
açıkladı.
Firavun
böylece
Yusuf'un
ailesini
tanımış oldu.
14 Yusuf haber
yollayıp
babası Yakup'u
ve tüm
akrabalarını,
toplam yetmiş
beş kişiyi
çağırttı.
15 Böylece
Yakup Mısır'a
gitti. Kendisi
de atalarımız
da orada
öldüler.
16 Kemikleri
sonra Şekem'e
getirilerek
İbrahim'in
Şekem'de Hamor
oğullarından
bir miktar
gümüş
karşılığında
satın almış
olduğu mezara
konuldu.
17 «Tanrı'nın
İbrahim'e
vermiş olduğu
sözün
gerçekleşeceği
zaman
yaklaştığında,
Mısır'daki
halkımızın
nüfusu bir
hayli
çoğalmıştı.
18 Sonunda
Yusuf'u hiç
tanımamış
başka bir kral
Mısır'da tahta
çıktı.
19 Bu adam,
halkımıza
karşı haince
davrandı,
atalarımıza
kötülük etti.
Onları, yeni
doğan
çocuklarını
açıkta bırakıp
ölüme terk
etmeye
zorladı.
20>21 «O
sırada, son
derece güzel
bir çocuk olan
Musa doğdu.
Musa, üç ay
babasının
evinde
beslendikten
sonra açıkta
bırakıldı.
Firavun'un
kızı onu bulup
evlat edindi
ve kendi oğlu
olarak
yetiştirdi.
22 Musa,
Mısırlıların
tüm bilim
dallarında
eğitildi.
Gerek sözde,
gerek eylemde
güçlü biri
oldu.
23 «Kırk
yaşını
doldurunca
Musa'nın
yüreğinde öz
kardeşleri
olan İsrail
oğullarının
durumunu
yakından görme
arzusu doğdu.
24 Onlardan
birine
haksızlık
edildiğini
gören Musa,
onu savundu.
Haksızlığı
yapan
Mısırlıyı
öldürerek
ezilenin öcünü
aldı.
25
`Kardeşlerim
Tanrı'nın
benim
aracılığımla
kendilerini
kurtaracağını
anlarlar' diye
düşünüyordu.
Ama onlar bunu
anlamadılar.
26 Ertesi gün
Musa, kavga
eden iki
İbraniyle
karşılaşınca
onları
barıştırmak
istedi.
`Efendiler'
dedi, `siz
kardeşsiniz.
Niye
birbirinize
haksızlık
ediyorsunuz?'
27 «Ne var ki,
soydaşına
haksızlık eden
kişi Musa'yı
yana
iterek,`Kim
seni başımıza
yönetici ve
yargıç yaptı?'
dedi.
28 `Yoksa dün
Mısırlıyı
öldürdüğün
gibi beni de
mi öldürmek
istiyorsun?'
29 Bu söz
üzerine Musa
Midyan
ülkesine
kaçtı. Orada
gurbette
yaşadı ve iki
oğul babası
oldu.
30 «Kırk yıl
geçtikten
sonra Musa'ya,
Sina dağının
yakınlarındaki
çölde, yanan
bir çalının
alevleri
içinde bir
melek göründü.
31>32 Musa
gördüklerine
şaştı. Daha
yakından
bakmak için
yaklaştığında,
Rab ona şöyle
seslendi:
`Senin
atalarının
Tanrısı,
İbrahim'in,
İshak'ın ve
Yakup'un
Tanrısı
ben'im.'
Korkuyla
titreyen Musa
bakmaya
cesaret
edemedi.
33 «Sonra Rab
ona,
`Çarıklarını
çıkart
ayaklarından!
Çünkü üzerinde
durduğun yer
kutsal
topraktır'
dedi.
34 `Mısır'da
halkıma
yapılan kötü
muameleyi
gözlerimle
gördüm,
iniltilerini
işittim ve
onları
kurtarmaya
geldim. Şimdi
gel, seni
Mısır'a
göndereceğim.'
35 «Bu Musa,
`kim seni
yönetici ve
yargıç yaptı?'
diye
reddettikleri
Musa'ydı.
Tanrı onu,
çalıda
kendisine
görünen
meleğin
aracılığıyla
yönetici ve
kurtarıcı
olarak
gönderdi.
36 Halkı Mısır
diyarından
çıkaran,
orada,
Kızıldeniz'de
ve kırk yıl
boyunca çölde
harikalar ve
mucizeler
yaratan oydu.
37 İsrail
oğullarına,
`Tanrı size
kendi
kardeşlerinizin
arasından
benim gibi bir
peygamber
çıkaracak'
diyen Musa
odur.
38 Çöldeki
topluluğun
arasında
yaşamış, Sina
dağında
kendisiyle
konuşan
melekle ve
atalarımızla
birlikte
bulunmuş olan
odur. Bize
iletmek üzere
kendisine
yaşam dolu
sözler
verildi.
39 «Ne var ki,
atalarımız
onun sözünü
dinlemek
istemediler.
Onu
reddettiler,
Mısır'a
dönmeyi özler
oldular.
40 Harun'a,
`Bize öncülük
edecek ilahlar
yap' dediler.
`Çünkü bizi
Mısır
diyarından
çıkaran o
Musa'ya ne
olduğunu
bilmiyoruz!'
41 Ve o
günlerde
buzağı
biçiminde bir
put yapıp ona
kurbanlar
sundular.
Kendi
elleriyle
yaptıkları bu
put için bir
şenlik
düzenlediler.
42 Bu yüzden
Tanrı onlardan
yüz çevirip
onları göksel
cisimlere
kulluk etmeye
terk etti.
Peygamberlerin
kitabında
yazılmış
olduğu gibi:
`Ey İsrail
halkı,
çölde kırk yıl
boyunca
bana mı
adaklar ve
kurbanlar
sundunuz?
43 Siz
Molok'un
çadırını ve
ilahınız
Refan'ın
yıldızını
taşıdınız.
Tapınmak için
yaptığınız
putlardı
bunlar. Bu
yüzden sizi
Babil'in
ötesine
süreceğim.'
44 «Çölde
atalarımızın
Tanıklık
çadırı vardı.
Musa bunu,
kendisiyle
konuşan
Tanrı'nın
buyurduğu
gibi, gördüğü
örneğe göre
yapmıştı.
45 Tanıklık
çadırını
önceki
kuşaktan
teslim alan
atalarımız,
Yeşu'nun
önderliğinde
diğer
ulusların
topraklarını
ele
geçirdikleri
zaman, çadırı
beraberlerinde
getirdiler.
Ulusları
atalarımızın
önünden kovan
Tanrı'nın
kendisiydi.
Çadır,
Davut'un
zamanına dek
kaldı.
46 Tanrı'nın
beğenisini
kazanmış olan
Davut,
Yakup'un
Tanrısı için
bir barınak
yapmaya izin
istedi.
47 Oysa Tanrı
için bir ev
yapan Süleyman
oldu.
48>50
«Ne var ki, en
yüce Olan,
elle yapılmış
konutlarda
oturmaz.
Peygamberin
belirttiği
gibi,
`Gök benim
tahtım,
yeryüzü
ayaklarımın
basamağıdır.
Bana nasıl bir
ev
yapacaksınız?
Ya da,
dinleneceğim
yer neresidir?
Bütün bunlar
benim elimin
eseri değil
mi? diyor
Rab.'
51
«Ey dik
kafalılar,
yürekleri ve
kulakları
sünnet
edilmemiş
olanlar! Siz
tıpkı
atalarınıza
benziyorsunuz,
her zaman
Kutsal Ruh'a
karşı
direniyorsunuz.
52>53
Atalarınız
peygamberlerin
hangisine
zulmetmediler
ki? Adil
Olan'ın
geleceğini
önceden
bildirenleri
de öldürdüler.
Melekler
aracılığıyla
buyrulan
Yasa'yı alıp
da buna
uymayan
sizler, şimdi
de adil Olan'a
ihanet edip
O'nu
katlettiniz!»
İstefan'ın
taşlanıp
öldürülmesi
54
Kurul üyeleri
bu sözleri
duyunca
küplere
bindiler,
İstefan'a
karşı
dişlerini
gıcırdattılar.
55
Kutsal Ruh'la
dolu olan
İstefan ise,
gözlerini göğe
dikip
Tanrı'nın
görkemini ve
Tanrı'nın
sağında duran
İsa'yı gördü.
56
«Bakın» dedi,
«göklerin
açıldığını ve
İnsanoğlu'nun
Tanrı'nın
sağında
durmakta
olduğunu
görüyorum.»
57
Bunun üzerine
kulaklarını
tıkayıp
çığlıklar
atarak hep
birlikte
İstefan'a
saldırdılar.
58
Onu kentten
dışarı atıp
taşa tuttular.
İstefan'a
karşı tanıklık
etmiş olanlar,
kaftanlarını
Saul adlı bir
gencin
ayaklarının
dibine
bıraktılar.
59
İstefan taş
yağmuru
altında, «Rab
İsa, ruhumu
al!» diye
yakarıyordu.
60
Sonra diz
çökerek yüksek
sesle şöyle
dedi: «Ya Rab,
bu günahı
onlara
yükleme!» Bunu
söyledikten
sonra
gözlerini
yaşama kapadı.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Çerkesce İncil, Adigece İncil,
Çerkezce incil, Adıgece incil, Cerkesce
İncil, Adığece İncil, Cerkezce İncil,
Adighece İncil, Adyghe Bible, Cherkes
Bible, Adighe Bible, Circassian Bible,
Adigabze İncil, Adığabze İncil, Çerkesce
İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil,
Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece
İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil,
Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe
Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil,
Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece
İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil,
Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce
İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible,
Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian
Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce
İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil,
Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece
İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil,
Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe
Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil,
Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece
İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil,
Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce
İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible,
Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian
Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce
incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil,
Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece
İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible,
Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze
İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce
İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil,
Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece
İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil,
Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe
Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil,
Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece
İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil,
Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce
İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible,
Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian
Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce
incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil,
Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece
İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible,
Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze
İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce
İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil,
Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece
İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil,
Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe
Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil,
Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece
İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil,
Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce
İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible,
Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian
Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce
incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil,
Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece
İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible,
Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze
İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce
İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil,
Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece
İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil,
Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe
Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil,
Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece
İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil,
Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce
İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible,
Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian
Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce
incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil,
Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece
İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible,
Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze
İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce
İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil,
Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece
İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil,
Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe
Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil,
Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece
İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil,
Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce
İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible,
Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian
Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce
incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil,
Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece
İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible,
Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze
İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce
İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil,
Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece
İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil,
Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe
Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil,
Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece
İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil,
Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce
İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible,
Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian
Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce
incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil,
Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece
İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible,
Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze
İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce
İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil,
Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece
İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil,
Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe
Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil,
Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece
İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil,
Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce
İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible,
Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian
Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce
incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil,
Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece
İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible,
Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze
İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce
İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil,
Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece
İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil,
Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe
Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil,
Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece
İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil,
Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce
İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible,
Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian
Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce
incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil,
Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece
İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible,
Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze
İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce
İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil,
Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece
İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil,
Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe
Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil,
Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece
İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil,
Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce
İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible,
Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian
Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce
incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil,
Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece
İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible,
Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze
İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce
İncil, Adigece İncil, Çerkezce incil,
Adıgece incil, Cerkesce İncil, Adığece
İncil, Cerkezce İncil, Adighece İncil,
Adyghe Bible, Cherkes Bible, Adighe
Bible, Circassian Bible, Adigabze İncil,
Adığabze İncil, Çerkesce İncil, Adigece
İncil, Çerkezce incil, Adıgece incil,
Cerkesce İncil, Adığece İncil, Cerkezce
İncil, Adighece İncil, Adyghe Bible,
Cherkes Bible, Adighe Bible, Circassian
Bible, Adigabze İncil, Adığabze İncil,
Çerkesce İncil, Adigece İncil, Çerkezce
incil, Adıgece incil, Cerkesce İncil,
Adığece İncil, Cerkezce İncil, Adighece
İncil, Adyghe Bible, Cherkes Bible,
Adighe Bible, Circassian Bible, Adigabze
İncil, Adığabze İncil, |
|