MAMIRIKO Nuriyet
Adige Mak Gazetesi, Nisan 2013
Çeviri: AÇUMIJ Hilmi
HEŞH Kazbek adeta müzik için doğmuş, yüreği müziğe açılmış bir sanatçıydı. Eğer öyle olmasaydı kıyı boyu Shapsugh’da doğmuş Adige Öğretmen Enstitüsü Tarih Fakültesi’ni iyi derece ile bitirmiş Tarih ve Anayasa Öğretmenliği mesleğini edinmiş birisi bunları bırakıp sanat yoluna atılır mıydı?
1953 yılında Adigey’den Leningrad Konservatuarı’na müzik eğitimi almak üzere gönderilen bir grup Adige gencinin arasında o da vardı. Tanrı’nın ona bahş ettiği güzel sese akıcı dili ve alımlı görünüşü eşlik ediyordu. Şarkıları her zaman seviyordu, söylüyordu, zaten bu yüzden sahne sanatçılığı ve kompozitörlük konusunda henüz öğrenci iken bile verimli ve güzel çalışmalara yönlenebilmişti. Konservatuarı bitirdiği gibi Adigey’e geri dönerek sanat alanında çalışmaya başladı.
Mıyekuape Ses Sanatçısı – Konser Bürosu’nda çalışmaya başladığı gibi sahne aldığı etkinliklerde sahneye hakimiyeti ve güzel sesiyle insanlar arasında hemen kabul gördü. Sahnede sadece söylediği şarkılarla değil, tavırları ellleri kolları ile şarkıya verdiği destekle müzikten zevk aldığını hissettirerek sahneye hakim oluyor güler yüzü ilede seyircinin kalbini kazanıyordu.
Onun söylediği şarkılar arasında JENE Kırımıze’nin sözlerini yazdığı, kendisinin bestelediği ”Benim Adigey’im”, ”Adigey, Benim Şarkım”, ”Benim Shapsug’um”, ”Dostum, Hatırlıyor musun” şarkılarının gibilerin yanısıra HADAĞATL’E Asker’in yazdığı sözler üzerine yaptığı kendi bestelediği çok ünlenmiş olan ”Herkes Bana Senin Gözlerinle Baksaydı” isimli yapıtını herkes severek dinlemiştir. Hızlı bir ritme sahip espirili bir anlatımı olan, yaşamla özleşmenin güzelliğini sergileyen ”Şoförün Şarkısı” ve diğerleri büyük beğeni kazanmıştı.
HEŞH Kazbek, söylediği her şarkıyı ayrı bir usulle sahneleyebiliyordu, işte zaten bu onu yetenekli artistler arasına sokuyordu. Bu yüzden tiyatro eserlerinde yer alan çeşitli şarkıları besteleyebilmesi, tiyatral sunuma uyarlayabilmesi onun nitelikleri arasında yer alır olmuştu.
HEŞH Kazbek
Adigey’deki, Shapsugh köyü olan Hacıko’nun yetiştirdiği bu evladı espiritüel bir dille hitabet sanatına da hakimdi. Krasnodar’da bulunan Devlet Müzikal-Komedi Tiyatrosu’nda ve Filarmoni’de uzun yıllar çalıştı. Sanatçı sanki alev almışcasına enerjik bir şekilde sesi ile hareket ve tavırları ile sahneyi zaptettiğinde seyircileri adeta kendisine bağlaması ile dikkatleri çekiyordu. Heşh Kazbek yaşamdan son derece zevk alarak onunla bütünleşerek insanlara sanatını da sevdirerek, yeteneklerinin takdir edilmesini sağlayarak bir ömür geçirdi. Bizlerin yüreklerinde sonsuz bir güleryüzlükle sahnedeki haliyle hatırlanmak üzere yer aldı.
HEŞH Kazbek sahnede iken sergilediği performansı ile 8 yaşında İkinci Dünya Savaşı’nın ateşi ile karşılaşan hayatın zorlukları ile içi içe yaşayan, savaş ardı yıllarda da yoklukla-zorlukla mücadele eden, üzülmesine sebep olacak pek çok şeyle karşılaşan bir insan görüntüsü sunmuyordu. Böylece o çok sevdiği şarkıları ile bütünleşebiliyordu. Ülkesi, insanlar huzur dolu yaşam onun için çok kıymetliydi. Ünlü şairlerimiz YAHUTLE Sefer ve MEŞBAŞE İshak’ın bazı şiirlerini müzikle bir daha kanatlandırmıştı.
Mesleğinde başarılıydı, samimiydi. Yoğun çalışmasını biliyordu bu yüzdende layık olduğu ödüller sıfatlar da ona verilmişti. Adige Cumhuriyeti Onursal Sanatçısı ünvanına layık görülmüştü.
Besteci ve ses sanatçısı olan HEŞH Kazbek eğer aramızdan ayrılmamış olsaydı Ocak ayının 28’inde seksen yaşını doldurmuş olacaktı.
Ulusal sanatımızı zenginleştiren HEŞH Kazbek’in adını anmak onu unutmamak ise bize düşüyor.