MIRZEBEÇIKO’NUN YARIN 95. DOĞUM YIL DÖNÜMÜ

TEWU Zamir
Özet çeviri; AÇUMIJ Hilmi

Emek ve büyük memleket savaşı gazisi, tarım sektörü organizatörü, sivil toplum kuruluşları çalışanı Araşıko Kanşav Mırzebeçıkonun yarın 95. doğum yıl dönümü olacak. O bir yıl kadar önce vefat etmişti, fakat insanlar O’nu iyi, güzel olarak hatırlamaya devam ediyor, ulusumuzun öncü emektarlarındaydı.

Araşıko Kanşav Çerkes Otonom Bölgesinde Xabez köyünde 1928 yılında doğdu. Hem otonomi hem de ülkeye samimi bir şekilde hizmet ederdi. Çalışmaya 15 yaşında başladı daha sonra komsomol, parti ve devlet hizmetinde çalıştı. ‘Büyük ülke savaşına 1941 -1945 yıllarında canını sakınmadan yaptığı hizmetlerden’ isimli devlet nişanını kazandığında 17 yaşındaydı.

40 yıl kadar Xabez sovhozu başkanlığını yaptı. Büyük memleket savaşı, savaş ardı yılları, SSCB’nin kalkındığı ve geliştiği dönemler gibi bir yaşam boyu uzunluğundaki dönem boyunca çalışmak kolay değil. Kanşav köyü, rayonu, memleketi ve ülkesine 70 yıl çalışarak hizmet etti. Elinden gelen tüm her şeyle ülkemizin tarımının kalkınmasına katkılarını sundu. Gençleri çalışmaya alıştırmak bu yönde geliştirmek için gösterdiği çalışmalardan dolayı «RF halk aydınlanması emekçisi» «Onursal tarım emekçisi» sıfatlarına layık görüldü.

Kanşav’ın SSCB ülkelerinde, Kuzey Kafkasya Cumhuriyetlerinde  pek çok dostu vardı. Onlardan birisi ise RF Emek Kahramanı, Adıgey, Kabartay-Balkar, Karaçay-Çerkes Cumhuriyetleri halk yazarı Meşbaşe İshak.

Meşbaşe İshak, Kanşav ile alakalı hatıralarını bizimle paylaştı.

— Areşıko Kanşav ile iyi tanışıyorduk. Beni onunla Argun Abubekir tanıştırmıştı, Ona ‘P’at’e’ derlerdi. Kolhoz işlerinde önder birisiydi. Uzun yıllar Koşhable kolhozunun yöneticisiydi. Bahsettiğim zaman, 60’lı yıllar. Çerkes Öğretmen okulunda okurken bir bayrama-şölene davet etmişlerdi. Şölen esnasında ilerlemiş yaşlarda gayet beyefendi birisi yanıma geldi;

— Soy adın ne? — diye sordu.

— Meşbaş’, — dedim.

— Soy adının anlamını biliyor musun?

— Biliyorum. Meşır bew zış’erer – Tarla-tapanı çok işleyen.

— Böyle bir soy adına sahip olan kimse, konuğum olmalı, ekmeğimden yemeli. Ben Koşhable kolhozunun başkanıyım.

Argun Abubeçir arabasına aldı, Xabez rayonundan Koşhableye gittik. Aralarında 50 kilometre kadar yol var. Sosyalist Emek Kahramanı ünvanını otonom bölgede ilk o kazanmıştı. İi yerine ulaştığımızda, Kanşav ile orada karşılaştık. «Bu Adıgeyden gelen yazar» diyerek beni tanıttı. Oradan da Abubeçirin yanına gittik.

Oğlu Oleg ufak bir çocuktu. Şimdi ise Oleg’in oğlu Bakanlar kurulu başkanı.

Çerkes tarihinde olağanüstü niteliklere sahip pek çok kişi yetişti: Şevcen Mos, ulusal politikanın, otonom bölgenin inşasında büyük emekleri geçen kişi, ilk yöneticilerimizden Hahurate Şıhançerıy, Berzec, Hut, Carıme… Kabartay tarafında — Kuako, Terçıko, Çerkesk tarafında —Temır Wumar, Argun Abubeçır. Onları herkes tanıyordu. Hopserıko Hızır, öğretmen okulunda birlikte okumuştuk, filoloji bilimdalında doktor ünvanını alan ilk kişilerdendi. Areşıko Kanşav da bu ünlü insanların arasında. O, 37 yıl kolhoz thamateliği yaptı.

Yazar Yurıy Bondarev Moskovada yaşıyordu. Onunla bir kez karşılaştığımızda:

— İshak sen Adıge misin, Çerkes misin?

— Evet, — dedim, — bir ulusuz, farklı isimlerle çağrsalar da bir milletiz.

— Areşıko Kançav’ı tanıyor musun?

— Bilmez olurmuyum! — şeklinde yanıtladım.