SIMONE’A MEKTUP

Nart Akhoumsatch

4 Mayıs 2025 tarihinde, yaşamın kaçınılmaz sonucunu deneyimledik ve ne yazık ki seni kaybettim……
O akşam, unutulmaz acı bir anım olarak belleğimde her zaman yer edecektir….

Seni sonsuzluğa uğurlarken ne büyük bir acı yaşadığımı ve kalbimin nasıl hüzünle dolduğunu kelimelerle ifade edemem……

Giderken ruhumun bir parçasını da alıp götürdün beraberinde……
Sensiz kendimi noksan ve çok yalnız hissediyorum…..

Akıllı, vicdanlı, kültürlü ve ahlaklı güzel bir insandın….
İnsanı, doğayı ve bütün canlıları severdin ve saygı duyardın…..

Şefkatin, dürüstlüğün ve güvenirliğin bende; sana karşı büyük bir saygınlık uyandırmıştı……

17 yıllık beraberliğimizde sadece bir kez tartışmamız olmuştu…..
Birbirimizi her zaman sevmiş ve mutlu etmiştik…..
Güzel bir eş, güzel bir arkadaş, bir dost ve sırdaşımdın sen……

Bir kez de olsa sesini tekrar duymayı ve ellerinden tutmayı ne de çok isterdim…..

Fiziken aramızda yoksun artık…

Ama kalbimde her zaman var olacaksın ve seni yanımda hissedeceğim her daim……

Ölüm; yok olmak değildir….

Aslında yeni bir yaşam moduna geçiştir, ölüm…..

Sen ki, kalbinde sevgi ve merhametin yuva yaptığı güzel karakterli biriydin…..
Tanrı da işte tam senin gibi güzel insanlar için cenneti vaat ediyor…..

Cennet yurdunda huzur ve mutluluk içinde ebedî yaşayacaksın sevgili Simone…….
Buna bütün kalbimle inanıyorum…..

Orada hastalık, üzüntü ve kötülükler de olmayacak artık……

Yıldızlar yoldaşın olsun sevgili hayat arkadaşım, aşkım, canım benim……

Bilmeni isterdim ki seni her zaman sevdim ve her zaman da seveceğim….
Özlemle, saygı ve sevgiyle anacağım seni…..

Duygularımı yazıya döktüğüm bu mektubumu meleklerin sana ulaştıracağına inanıyorum……

Saygıyla eğiliyorum önünde aşkım…..

Işıklar içinde huzurla uyu!!