KITIJ Cemil Biçer

Yazılarımda çokça Arabi ve Farsi kelimeler, deyimler kullanırım. Okunuşta daha lirik, daha şiirsel bir dalga rezonansı oluşturduğunu düşünürüm. Entelektüel görünmek gibi bir egosantrik takıntım yok.

Konu başlığını “müptezel” koymam da bu maksatlıdır. Müptezel yerine “beş para etmez” ya da “sıradan, bayağı” sözcüklerini kullanabilirdim. Aşağılama bildiren bir sıfat olarak kulaklar “müptezel” sözcüğüne aşina olmadığından, hakaretin debisini düşürür; kulağı tırmalamadan muhatabı refüze etmek mümkün olur.
“Beş para etmez” diyerek alacağınız tepkinin şiddetini de azaltmış olursunuz.

Bu kelimenin kullanımıyla vermek istediğiniz mesajın herkesçe alımlanamayacak olması hem gücü hem de zayıflığıdır. Türkçesi de bulunan bir sözcüğü Osmanlıcasıyla ifade etmek, diğer tüm Osmanlıca kelimeler için de biraz böyledir sanki.

“Müptezel” sözcüğünü genelde siyasî karakterler için kullanırım. “Hakir, itibarsız, haysiyetsiz, kepaze; elden ele, dilden dile düşmüş, orta malı” deyip basından sorumlu savcının kapısında içtima almaktansa “müptezelin biri” der geçerim.

Ülkemin gelmiş geçmiş bütün müptezellerine selam olsun…