BİRBİRİMİZİ SEVMEDEN ASLA OLMAZ!

YEMUZ Nevzat Tarakçı
16.06.2007

Kim istemez, sevinçleri ve acıları gönülden paylaşan, muhabbetle kucaklaşan bir toplumu?

Kimin hayali değil, daima yardımlaşan, sevgi, dostluk ve kardeşlik atmosferinde, kültürüne, toplumuna duyarlı, organize, mutlu huzurlu, her yönüyle örnek bir toplum.

Kimin özlemi değil, toplumunun bu güzelliklerle, özgürce sonsuza kadar yaşaması?

İşte bu güzelliklerin oluşması için, olmazsa olmaz bir şart vardır.

Sevmek!

Birbirimizi sevmeden olmaz, asla olmaz!

Sevgi değil mi kâinatın mayası.

Onsuz kim başarmış zor işleri.

Sorsun herkes kendine, “ Ne kadar sevebiliyoruz birbirimizi?”

“Ne kadar seviyoruz eşimizi, dostumuzu, kültürümüzü, benliğimizi?”  

Kültürümüz, sevgisiz yaşayamaz.

Ya dilimiz?

Dilimiz yaşayabilir mi?

Para, mal, kuvvet ve otoritenin insanları mutlu etmeye yetmediğini gün geçtikçe daha iyi anlıyoruz galiba.

Bunlar bireyselleştiriyor, düşmanlaştırıyor insanları.

Paylaşmayı, yardımlaşmayı, dayanışmayı, birlikte yaşamayı öğreten sevgidir. 

Menfaat, kin, haset sevginin azaldığı yerde yetişmez mi?

Ne diyor büyük düşünür: “ Ana dilinden başka bir dil öğrenmek istiyorsanız, önce yürekleri birbirine bağlayan evrensel sevgi dilini öğrenin.”

Sevgi hem en büyük sermaye, hem de en büyük güçse; bir insanın en önemli önceliği sevgiyi elde etmek, onunla yaşamak ve onunla ölmek olmalıdır.

“Çağımızın delirmiş aklının tedavisi için, sevgi neşteri ve sevgi ilacı lazımdır.”

Çünkü sevgi hem ilaçtır, hem hayattır, hem de güçtür.

Çevresinde güzellik arayan, hem güzellik görür, hem de iç dünyasını güzelliklerle doldurur, rahatlar.

Etrafında çirkinlik arayan insan da çirkin şeyler bulur; kalbini çizer, ruhunu daraltır.

Çevremizle iyi diyalog kurmak, dostluklar oluşturmak, kin ve nefreti kaldırmak, barış içinde yaşamak, hepimizin ideali olmalı.

Dilimizi mi öğreneceğiz?

Sevgisiz olmaz.

Kültürümüzü mü kavratacağız?

Sevmeden olmaz.

Büyük işler mi başaracağız?

Hayatı doğru mu yaşayacağız?

Bu toplumu ideal seviyeye mi çıkaracağız?

Birbirimizi sevmeden asla olmaz.

Yüreğindeki sevgi yakıtı tükenmiş, gözündeki heyecan pırıltısı sönmüş insan, her daim Çerkeslikle yatıp kalksa neye yarar?

Sözde insanlık, söylemde Çerkeslik ne anlam ifade eder ki! 

Sevginin en durusu, en temizi, en uzun ömürlüsü bizlerle olsun.

Tebessümlerimiz hep sevgi dolu,

Bakışlarımız hep şefkat yüklü,

Dilimiz hep sıcacık olsun.

İnanın buna çok ihtiyacımız var.