KITIJ Cemil Biçer

Yazılarımda zaman zaman, dedemin rahle-i tedrisatından edindiğim özlü sözleri kullanırım.
Bu metaforik sözlerden en sevdiğim örnek:

“Zıgoreke kıphoupser wuipşe yıl ohumke kıpşoguğır” özdeyişidir.

Mealini aşağıda açıklayacağım.

Ulu dedem, az konuşan, çok dinleyen bir bilgeydi. Uzun konuşmayı sevmez, lafı eğip büküp sündürenlerden de hiç hazzetmezdi.
“Lafın fazlası, salaklara söylenir.” derdi.

Meslek yaşamımda ilk ödülümü aldığımda, bu sevincimi dedemle paylaşmıştım.
Elimdeki ödül şiltini eline aldı, üzerindeki yazıları okudu, önünü arkasını kontrol etti. Belli belirsiz bir gülümsemeyle şilti bana geri uzatırken, yüz yıla yaklaşmış çileli, yorgun dudaklarından şu sözler döküldü:

“Zıgoreke kıphoupser wuipşe yıl ohumke kıpşoguğır…”
“Size ödül veren, sizin var olduğunuz makamda bulunuşunuzun teminatıdır.”

Övdü mü?
Sövdü mü?
Aylarca çözemedim bu sözlerdeki sihri.
Serde Çerkeslik var; dönüp sormak mümkün değil. Xabzemize göre,
“Ne demek istedin dede?” demek, ayıptır.

Aradan otuz yıl geçti…
Arşiv düzenlemesi yaparken gözüme ilişen birkaç gazeteyi okuyunca, rahmetli dedemin ne demek istediğini anladım.

Arşivimde önemli bulup dosyaladığım gazeteleri karıştırırken, 2004 tarihli bir gazetede şu haberi gördüm:

ABD Yahudi Kongresi (AJC), Erdoğan’a; ‘Terörizmle savaş, İsrail ve Filistin sorununa barışçıl bir çözüm bulma ve Türkiye’deki Yahudileri koruma çabalarından dolayı’ ödül verdi.

Hem de sürmanşetten…

Hemen altındaki bir diğer haberde ise şu yazıyordu:

ABD Kara Kuvvetleri Komutanı Orgeneral Ray Odierno, Washington’ı ziyaret eden Kara Kuvvetleri Komutanı Orgeneral Hulusi Akar’a liyakat nişanı verdi.
Ödülün, Hulusi Akar’ın Suriye konusundaki tutumu ve Türkiye ile ABD askeri kuvvetlerinin iş birliğine sağladığı katkılardan dolayı verildiği açıklandı.”

Göğsüm kabardı (!)
İçim bir hoş oldu…

Ulu dedem, soylu Şapsığ Şpaşigo KITIJ Smayll’in ruhuna rahmet olsun.