KITIJ Cemil Biçer

Dilimize süreç içerisinde girmiş bazı sözcükler vardır; cafcaflı sözcüklerdir bunlar.

Konuşmalarınızda bu tumturaklı sözcüklerden serperseniz, dinleyenler —anlayanlar demiyorum, dikkat edin…!— sizde bir farklılık, bir keramet olduğuna vehmederler; onlara benzemediğiniz hissi uyandırır.

“Kurnaz” politikacılar ve “az gelişmiş aydınlar” bu esnaf kurnazlığı yöntemine çok sık başvururlar.

Türk siyasi hayatının nev-i şahsına münhasır figürlerinden Süleyman Demirel, nam-ı diğer “Morrison Süleyman”ın çok sık kullandığı “binaenaleyh” lafzı, bu sihirli sözcüklerin padişahıdır.

İkinci sırada ise (bence) “spesifik” sözcüğü gelir.

Duyduğunuzda hemen ürperirsiniz, “N’oluyor lan?” gibi bir hissiyata kapılırsınız.

Bu sihirli sözcüklerin sayısını istediğiniz kadar artırabilirsiniz. Türk dili, sözde milliyetçiler tarafından öyle bir hâle getirildi ki, aynı anadan aynı babadan doğmuş iki kardeş bile birbirini anlayamaz oldu.

Milletin gözünün içine baka baka “Ben ekonomistim.” diyebilecek kadar fütursuz bir yalancı olan şahıs, dün olağan TV konuşmasında, “Türk Lirası artık konvertibl paralar arasındadır.” dedi.

“Konvertibl”… Vay anam vay…

“Konvertibllll…” Haa!

Yapandan da yaptırandan da Allah razı olsun…

Padişahım çok yaşa!

Konvertiblını yesinler…