HARİKA BİR NART HİKÂYESİ

YEMUZ Nevzat Tarakçı
19.08.2017

Tatildeyim.

Bilirsiniz tatil sıcak, sevimli bir kavram.

Tatil; eş, dost, sohbet, muhabbet demek.

Huzur ve içe doğru derinleşmek demek.

İşte böylesi bir tatildeyim.

Ortam gayet güzel, çay faslı, fonda www.adigaradio.ru çalıyor.

Kafkasya merkezli harika bir radyo.

Müzikler, sohbetler… tatilde insana bir başka tat veriyor.

Radyo, müziklere ara vermiş bir NART hikayesi anlatıyor.

Daha önce duymadığım ilginç bir hikâye.

Birden kulak kesildim.

Nefes almadan dinledim.

Harika, ibretlik bir hikâye, paylaşmaya değer.

O halde ben de radyo yetkililerine, çalışanlarına, bu hikâyeyi derleyene, seslendirene içtenlikle teşekkür ederek hikâyenin çevirisini yapıp bu ibretlik hikâyeyi sizlerle paylaşıyorum.

Öyle ya, kıssadan alırız belki hisse!

 

MELEKIPH ve ŞUJEY

(Melekıph’ın Altın Kesesi)

Nart Şujey, Melekıph’e âşık olur ve eşini boşar.

Hiç zaman kaybetmeden Melekıph’ın babasına elçi gönderir ve onu babasından ister.

Bu teklif kızın babasını şaşırtır.

Baba, Nart Şujey’in o dünyalar güzeli eşini boşayıp kendi küçücük kızını istemesine bir anlam veremez.

“Benim kız son derece akıllı, uyanık bir kız. Durumu kendisine bildireyim, o nasıl isterse öyle yapalım.” Der ve bu evlilik teklifini kızına götürür.

Melekıph, duydukları karşısında kahkahayla güler.

“Madem Şujey o güzelim, o masum eşini benim için boşadı, neden olmasın onunla evlenirim, yeter ki şu küçük deri keseyi altınla doldursun!” der ve eni boyu bir gelincik derisi kadar olan küçük altın kesesini babasına uzatır.

Baba, kızının bu isteği karşısında bir kez daha şaşırır çünkü kızının istediği meblağı çok azdır.

Sonuçta bir avuç altınla dolacak küçük bir kesedir bu ama baba, her şeye rağmen kızının evlenmesini istediği için ses çıkarmaz.

Nihayet Melekıph’ın küçük deri kesesini Şujey’in elçisine verirler.

Elçiye “Şujey, bu küçük deri keseyi altınla doldurursa bu iş olacak!” derler.

Elçi gider ve durumu Şujey’e anlatır.

Şujey, duyduklarına çok sevinir, ziyadesiyle mutlu olur.

Bir küçük deri keseyi altınla doldurmak oldukça basittir. Kesenin alacağı en fazla bir avuç altındır.

Sevinçle “Yarın hemen Melekıph’le evleniyorum!” der.

Hemen keseyi alır ve içi altınla dolu kocaman küpten bir avuç altın alarak keseye bırakır, kese dolmaz. Bir avuç daha, bir avuç daha… kese dolmaz.

Kese esnemekte, yandan açılmaktadır. Nihayet tahta kürekle bütün altınlarını boşaltır fakat kese yine dolmaz.

Şujey, şaşkındır, arkadaşlarının tüm altınlarını borç alır ama kese yine dolmaz. Küçücük kese, kocaman bir hayvan derisi kadar olmuştur, daha da açılmakta, daha da esnemektedir.

Şujey, çaresizdir. Düşünür, taşınır fakat bu işten vazgeçmekten başka çözüm de bulamaz.

Keseyi boşaltır. Arkadaşlarından borç aldığı altınları iade eder, kendi altınlarını da tekrar mücevher sandığına boşaltır.

Altın kese küçülür ve eski halini alır.

Şujey, bu işin aslını öğrenmeden keseyi Melekıph’a göndermeyi de gururuna yediremez.

Şujey, Nartlara haber salar ve Nartlar imdada yetişir. Şujey durumu onlara anlatır.

Nartlar dikkatle altın keseyi inceler fakat onlar da bu kesenin ne derisi olduğunu bir türlü anlayamaz, yani kesenin sırrı çözülemez.

Nartlar da çaresizdir.

Çareyi “Wuerserıj” denilen güngörmüş, tecrübeli yaşlı kadına gitmekte, ona akıl danışmakta bulurlar. Küçük deri keseyi alıp “Wuerserıj” a giderler.

Wuerserıj, “Biz Nartlar, tüm altınlarımızı bu küçücük keseye boşaltmamıza rağmen bu keseyi altınla dolduramadık, bu işin sırrı nedir?” diye sorarlar.

Wuerserıj, altın kesesini alır dikkatle inceler:

“Ey sevgili evlatlarım, ey yiğit Nartlar, yeryüzündeki bütün Nartlar tüm altınlarını bu küçük keseye boşaltsanız dahi bu keseyi altınla dolduramazsınız.”

“Bu kesenin malla mülkle dolduğunu/doyduğunu bugüne kadar gören duyan hiç olmadı.”

“Bu keseyi malla mülkle doldurmanın tek yolu var. Kesenin dip kısmına bir parça toprak koyun sonra altınları keseye dökün!” der. “Zira bu kese, insan kalbinin derisinden yapılmıştır.”

Nartlar, yaşlı kadının dediğini yapar. Kesenin içine bir parça toprak koyar. O da ne; kese, bir avuç altın bile almadan ağzına kadar dolar.

Şujey amacına ulaşmıştır, oldukça mutludur.

Altınla dolu keseyi elçiye verip Melekıph’a gönderir.

“İşte bak, Şujey senin gönderdiğin keseyi altınla doldurdu, artık onunla evlenmek durumundasın!” der elçi.

Melekıph, “O kesemi dolduran şeyin altın olduğundan emin misiniz?” der.

Elçi, “Olur mu, bakın işte kese altınla dolu, hem de saf altınla!” der.

Melecıph, “Hayır, Nartların, benim size verdiğim keseyi dolduracak kadar altını yok, keseyi dolduran altın değil topraktır!” der.

Elçi, kesenin ağzını açar, “Nasıl olur, işte bak kese saf altınla dolu!” der.

Melekıph, peki bana inanmıyorsan keseyi boşalt bakalım, der.

Elçi keseyi boşaltır, kesenin altında bir miktar toprak çıkar.

Melekıph, “O toprağı dökün ve altınları tekrar keseye bırakın!” der.

Elçi, söyleneni yapar. O da ne, kese yine genişlemiştir ve altınlar kesenin içinde kaybolmuştur!

Elçi itiraz eder “Siz bu kesenin altınla doldurulmasını istemiştiniz, biraz önce kese altınla doluydu, siz sözünüzde durmalı ve Şujey’le evlenmelisiniz!” der.

Melekıph, “Nart Şujey’e söyleyin, benim eş olarak kabul edeceğim insanın yüreği sevgi dolu olmalı, benim bağrımı toprakla doldurup beni toprağa gömecek insan bana eş olamaz!” der.

“Onun, benim içimi doldurabilecek sevgisi yok. Eğer beni gerçekten sevseydi o kese, altınsız bile dolardı. Ne yazık ki Nart Şujey’in içinde sevgi olmadığı için o keseyi sevgiyle değil toprakla doldurdu, ben asla böyle bir eş istemem!” der ve elçiyi gönderir.

Elçi, gidip durumu Şujey’e anlatır.

Şujey, elçiyi dinler ve Melekıph’e yeni bir elçi gönderir.

“Ey güzel Melekıph, size karşı duyduğum büyük sevgi ve aşk olmasaydı ben eşimi boşar mıydım? Sizi deliler gibi seviyorum, güzelliğiniz, aklımı başımdan aldı, ne olur beni anla!” der.

Melekıph, “Söyleyin ona; o, güzel, soylu ve masum eşinin kıymetini bilmeden onu boşadı. Nart Şujey, akıllı olsaydı küçük bir bahaneyle eşini boşamazdı, O, yarın benim için de bir bahane bulur!”

“Bilirsiniz, suçsuz köpek öldürülmez, masum kadını boşamak olmaz!” derler. “Şujey bana güvenmesin, vakit kaybetmeden eski eşiyle tekrar evlensin, Şujey, ondan iyisini bulamaz!”

Melekıph’ın sözlerini duyan Nart Şujey, yaptıklarından büyük mahcubiyet duyar, bin pişman olur ve eski eşiyle tekrar evlenir.

“Kıssadan hisse” derler ya işte size kıssa, bakarsın alırız hisse!