Metin Karayel
Alm. Kaukasus (gebirge n) (m), Fr. Caucase (m), İng. Caucasus. Rusya’nın güneyinde bulunan dağ sırası. Batısında, Karadeniz; kuzeyinde, Kuma Ovası; doğusunda, Hazar Denizi; güneyinde, Türkiye ve İran ile çevrilmiştir. 440 bin km2’lik bir alanı kaplamaktadır. Kafkas Dağları, Kuzey ve Güney Kafkaslar olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. Kuzeyde kalan sıra dağlara Büyük Kafkas, Güney Kafkas Dağlarına ise Küçük Kafkas Dağları denir. Bu iki dağ silsilesini Karadeniz’e dökülen Riyon Nehri ile Hazar Denizi’ne dökülen Kura nehirleri birbirinden ayırır.
Büyük (Kuzey) Kafkas Dağları 1300 km kadar bir uzunluğa sahip olmakla birlikte, yüksekliği 2 bin metrenin altına hiç düşmemektedir. Bu dağ silsilesi de kendi arasında Batı Kafkas, Orta Kafkas ve Doğu Kafkas olarak üçe ayrılmaktadır. Batı Kafkaslarda, Kafkas dağlarının en yüksek noktası Elbruz Tepesi (5 bin 633 m) bulunmakta olup, Terek nehrinin bir kolu tarafından açılan vadiye kadar (Hamison Geçidi) olan bölgedir. Orta Kafkaslardaki hiçbir yükselti 4 bin metrenin altında değildir. Bu kısımdaki en yüksek yer Kazbek (5 bin 047 m) olup, Sulak ırmağının açtığı vadiye kadar devam eder. Doğu Kafkaslar Sulak ırmağı vadisinden Apşeron yarımadasına kadar olan dağlardır. Burada en yüksek yer Bazardyuzu’dur (4 bin 466 m). Batı Kafkaslarda dağların genişliği 200 kilometreyi bulur. Büyük Kafkasların tepeleri hattından geçtiği farz edilen hat, aynı zamanda Asya ve Avrupa kıtalarını birbirinden ayıran hattır.
Bu sırada büyük volkanik kütleler hakimdir. Elbruz, Sakara (5 bin 060 m) ve Kazbek’in dördüncü zamanda püskürttüğü öne sürülmektedir. Bu hipotez sahiplerinin dayanak noktaları, halen sıcak su kaynaklarının ortaya çıkması ve zelzelelerin devam etmesidir. Bölgenin batı kısmında bulunan buzulların alanı 2 bin km2’dir.
Riyon Vadisi kanalıyla Karadeniz’den esen çok şiddetli ve nemli rüzgarlara açık olan batı kesim, sık ormanlarla örtülüdür. Doğu kesim ise kuraktır. Bölgede dağların yüksek olması sebebiyle geçit mümkün olmayıp, Terek ırmağının açmış olduğu Deryal Geçidi vasıtasıyla geçit mümkündür. Geçit, askeri ve ulaştırma bakımından büyük önem taşır.
Güney Kafkas Dağları birçok küçük parçadan meydana gelmiş olup, dağlar üzerindeki tepelerin ortalama yüksekliği 3 bin 720 m civarındadır. Genel olarak iki kütleden meydana gelmiş sayılabilir: Batum ile Yukarı Kura arasında Acaro-İmertya dağları (2 bin 580 m), Yukarı Kura ile Tiflis arasındaki Triyaletya Dağları (2 bin 750 m) ve Savsark dağlarıdır (3 bin 300 m).
Bölgenin yüzey şekilleri çok farklıdır. Küçük ovalar, volkanik tepeler, yamaçlar ve hemen yanlarında dik tıkaçlar ürkütücü bir manzara arz eder. Karadeniz’e açık yamaçlarının hemen hepsi sulak olan dağlar, doğuya doğru kuraklaşır. Yazları çok sıcak olan bu iklim bütün Azerbaycan ovasına hakimdir. Güney dağları bölgesi de yine geçit vermeyip, sadece Gümrü ile Karakilise arasındaki Akbulak geçidi vasıtasıyla geçit mümkündür.
Bölgede ülke ortası ile ulaşım ya Karadeniz ve Hazar Denizi kıyılarından veya geçitlerden yapılabilmektedir. Demiryolları da kıyılarda bulunmaktadır.
Büyük Kafkas Dağlarında maden yatakları vardır. Kömür azdır. Kuzey bölgelerde petrol çıkarılır. Riyo’nun orta bölümünde zengin manganez yatakları vardır.