SÖZDE İNSANLIK, SÖYLEMDE ÇERKESLİK Mi?

YEMUZ Nevzat Tarakçı
14.10.2017

Sevinçleri ve acıları gönülden paylaşan,

Muhabbetle kucaklaşan bir toplumu kim istemez?

 

Kim istemez, daima yardımlaşan;

Sevgi, dostluk ve kardeşlik atmosferinde, kültürüne, toplumuna duyarlı, mutlu, huzurlu, örnek bir toplumda yaşamayı.

 

Kimin özlemi değil, toplumunun bu güzelliklerle, özgürce sonsuza kadar yaşaması?

 

İşte bu hayalin olmazsa olmaz şartı “sevgi” dir.

 

Bu hayaller, birbirimizi sevmeden olmaz, asla gerçekleşmez!

 

Sevgi değil mi kâinatın mayası.

 

Sevgisiz kim başarmış zor işleri.

 

Sorsun herkes kendine, “Ne kadar sevebiliyoruz birbirimizi?”

 

“Ne kadar seviyoruz eşimizi, dostumuzu, benliğimizi?”

 

Ya kültürümüz?

Kültürümüz, sevgisiz yaşayabilir mi?

 

Para, mal, mülk, kuvvet ve otoritenin insanları mutlu etmeye yetmediğini gün geçtikçe daha iyi anlıyor insan.

 

Demek ki paylaşmayı,

Yardımlaşmayı,

Dayanışmayı,

Birlikte yaşamayı öğreten sevgidir!

 

Menfaat,

kin,

haset… sevginin öldüğü yerde yeşermez mi?

 

Dil öğrenmenin, kültüre duyarlı kalmanın da temeli dildir.

Ne diyor büyük düşünür: “Ana dilinden başka bir dil öğrenmek istiyorsanız, önce yürekleri birbirine bağlayan evrensel sevgi dilini öğrenin.”

 

Sevgi hem en büyük sermaye, hem en büyük güçse bir insanın en önemli önceliği sevgiyi elde etmek, onunla yaşamak olmalıdır.

 

“Çağımızın delirmiş aklının tedavisi için, sevgi neşteri ve sevgi ilacı lazımdır.” Der bir başka düşünür.

 

Çünkü sevgi hem ilaçtır, hem hayattır, hem de güçtür!

 

Çevresinde güzellik arayan, hem güzellik görür, hem de iç dünyasını güzelliklerle doldurur.

 

Etrafında çirkinlik arayan insan da çirkin şeyler bulur; kalbini çizer, ruhunu daraltır.

 

Çevremizle iyi diyalog kurmak, dostluklar oluşturmak, kin ve nefreti kaldırmak, barış içinde yaşamak, hepimizin ideali olmalı.

 

Dilimizi mi öğreneceğiz?

 

Sevgisiz olmaz!

 

Kültürümüzü mü yaşayacağız?

 

Sevmeden olmaz!

 

Büyük işler mi başaracağız?

 

Hayatı doğru mu yaşayacağız?

 

Bu toplumu, ideal seviyeye mi çıkaracağız?

 

Birbirimizi sevmeden asla olmaz!

 

Yüreğindeki sevgi yakıtı tükenmiş,

Gözündeki heyecan pırıltısı sönmüş insan, her daim Çerkeslikle yatıp kalksa neye yarar?

 

Sözde insanlık, söylemde Çerkeslik ne anlam ifade eder?

 

Sevginin en durusu, en temizi, en uzun ömürlüsü bizlerle olsun.

 

Tebessümlerimiz hep sevgi dolu,

 

Bakışlarımız hep şefkat yüklü,

 

Dilimiz hep sıcacık olsun.

 

İnanın buna çok ihtiyacımız var!