KITIJ Cemil Biçer

Liderliğin yüzlerce tanımı ve açılımı var. Ben liderliği bir yönetim fonksiyonu olarak görmüyorum. Herkes kendi kendinin lideridir. Liderlik, illa ki, birilerini harekete geçirmek değildir. Liderlik fonksiyonu; insanları yönetmek değil, insanları yönlendirerek işi yönetmektir.

Türk insanının liderlik konusundaki temel sorunu, uzun vadeli plan ve program yapmaktan uzak durmasıdır. Orta ve kısa vadeli planlarla olguları yönetmeye çalıştığımızdan ötürü anladığımız anlamda liderlik ortaya çıkmıyor.

Bizim ülkemizde hâlâ ve hâlâ liderlik denildiğinde insanları yönetmek sanatı olarak algılanıyor. Oysa, 20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren çok şey değişti. Artık insanları yönetmek gibi bir terim kadük oldu.

İnsan yönetilmez, yönetilen insanlar sadece ve sadece zihinsel yetileri ortalamanın altında olan insanlardır ve onlar da profesyonel destek alırlar.

Bizim ülkemizde kabul edilmiş ve hatta çokça rağbet gören bir anlayış vardır: ‘Liderlik doğuştan gelir’ diye.

Adeta bir şehir efsanesi olmuştur bu yargı. Liderlik öğrenilebilir ve geliştirilebilir bir sanat dalıdır. Bir insan ne zaman bir başarıya imza atsa, bu insanı hemen bir lider olarak görüyoruz. Herkes kendi çapında başarılara imza atabilir ve kendince iyi şeyler yapabilir.

Hatta bunun bir kısmı diğer insanlara da katkı sağlayabilir. Oysa liderliğin olmazsa olmaz altın kuralları vardır; bunlar, uzun vadeli stratejik düşünme, vizyon, misyon, çalışma planları gibi olgulardır ve bir bütünsel mantık içinde olayı görebilmektir.