Dr. YEDİC Batıray Özbek
29.01.2006

CC’de Wuppertal Sulh Mahkemesi’nce Avrupa Çerkes Dernekleri Federasyonu kuruluşunun resmi mazbatası yayınlandı. Konu çok önemli olmasına rağmen mazbata Almanca olduğu için, anlamadıklarından çoğu katılımcıların dikkatinden kaçtığını sanıyorum.

AB’de Çerkes günü nedeniyle Avrupa’daki dernekler çalkalanmış, kuruluş safhasında olan birliğimizi göstergesi olması gereken ‘Avrupa Çerkes Dernekleri Federasyonu’,  ikiye bölünerek birliksizliğimizi açıkça ortaya konmuştu.

Ayrılmada başı çekenler, yıllardır resmileşmediği halde, başarılı çalışmalara imzasını atan Almanya Çerkes Dernekleri Federasyonu’nu suçlamışlardır. Bu kökten yanlış bir tutumdu ve herkesin gözünden de kaçtı. Çünkü; Avrupa Çerkes Dernekleri Federasyonu’nun kurulması için 2004 tarihinde resmi olarak dilekçe verilmiştir.

Ayrımcı ‘’Avrupalı Çerkesler Federasyonunun’’ temsilcileri ‘’Avrupa Çerkes Dernekleri Federasyonunu‘’ kurması için görevlendirdikleri kişilere her nedense çamur atma da yarışmışlardır.

Karalanmak istenen bu kişiler kimdir?

1940 Suriye doğumlu olan Ömer Faruk Tamzok, Hannover günlük gazetelerinde 1960 yıllarında Çerkeslerin var olduklarını duyuran bir thamademiz. Yinal, Navrız ve Çeçan her biri anneleri Alman olduğu halde Adigece konuşan ve ikinci eşinden olan Nart ile dört çocuk babası.

Ben kendisini 1974 senesinde Heidelberg Üniversitesi’nde yaptığım toplantıdan bu yana tanırım. Adigece (her iki şiveyi) Arapça ve Almanca konuşur ve yazar. Adigece’yi her iki edebi dilde, Kiril ve Latin alfabesiyle okur yazar. Bir ‘eksiği!’ var: Türkçe bilmemesi.

1960 Türkiye doğumlu olan Ü. H. Bidanıko ise, Almanya’nın   Darmstad Teknik Üniversitesi mezunudur. Seksen kişiyle birinci sömestre okumaya başlayan Harun son sömestreye geldiğinde yirmi kişi kalarak bitirenlerden birisidir. On sekiz yaşından bu yana derneklerde aktif olarak çalışmaktadır. Adigece okur yazar; Türkçe, Almanca az da olsa Rusça ve İngilizce bilir. Goşenay ve Perit adlı yedi yaşında Adigece, Almanca ve Rusça bilen ikiz çocuk babası.

Bu kişilere çamur atmaya kalkışanların biyografilerine üstün körü bir bakalım. Pek çoğu otuz yaşından sonra Çerkes olduklarını hatırlayıp derneklere üye oldular ya da dernek kurdular.

Çoğu Çerkesce bilmez.

Çocuklarına anadillerini öğretemezler.

Çerkesce okuyup yazmasını bilmezler, öğrenmek de istemezler.

Anavatana  turist gidip ‘’burada …… bile yaşamaz’’ diyerek, anavatanına hakaret ederek alel acele kaçanlar.

Çamur atanların yazdıklarından bir iki cümle:

– Yalancılar, noterliğe dilekçe vermediler.

– Dilekçe numarası bile ellerinde yok.

– Hep uzatıyorlar, önlüyorlar.

Saygıdeğer hemşeriler bu suçlama, karalama ve çamurculara Wuppertal Sulh Mahkemesi, resmi mühürlü olarak cevap veriyor.

Avrupa Çerkes Kültür Dernekleri Federasyonu

Federasyona bildiriliş tarihi: 06.07.2006

En büyük talihsizlik ise Kaf-Fed yönetiminin tutumudur. Yıllardır beraber çalıştığı, DÇB’nin temel taşını beraber koyan kuruluşu bir tarafa iterek, hiç bilmediği, tanımadığı kişi ve dernekleri tercih etmelerinin nedenleri nedir acaba?

– Bölgecilik mi, kabilecilik mi?

– Ahbap çavuş ilişkileri mi?

Avrupa Avrupa Çerkes Kültür Dernekleri Federasyonu’nun kurulması için emek veren herkese; bilhassa Omar ve Harun’a teşekkür ederim.