YEMUZ Nevzat Tarakçı
28.10.2013

Çerkes düğününün yapıldığı düğün salonunda akordeonumu arıyorum.

Boynu bükük akordeonumu göreniniz var mı?

Görenlerin insaniyet namına…

 

Kız Çerkes, oğlan Çerkes, davetliler Çerkes.

Ya düğün?

Peki nasıl olur bu?

Hani akordeonumuz, hani mızıkamız?

Hani “xabze”miz, nerede kültürümüz, hani düğünümüz?

 

Hani thamade, hani “huoh”?

Nerede zarif figürlerle güzel Setenay?

Hani yiğit Nart, hani Abrek?

 

Yoksa şu orkestrayla dans edenler mi?

Şu davul zurnayla oynayanlar mı?

Şu uzaklardan mahzun ve perişan seyredenler mi?

Yoksa orkestranın bitmesi, mızıkanın başlanası için ümitsizce bekleşenler mi?

 

Adige düğünü değil mi bu?

Yoksa,yanlış düğüne mi geldik?

Yoksa bundan sonraki düğün mü bizimkisi?

Bari kapanışa doğru orkestradan bir “kâfe” dinlesek!

 

Kim memnun salon düğünlerimizden?

Bayanlar mı, baylar mı, gençler mi, yoksa yaşlılar mı?

Teşhis ve hastalık hepimizce malum, tedaviyse onu bilmem işte.

 

Hani düğünler bizim kimliğimizdi, vitrinimizdi?

Gani düğünlerimiz gençlerimizin eğitim alanıydı?

 

Ne kadar acı değil mi?

Kaybetmek kültürü, kimliği, kişiliği…

Yaşamak biraz daha başkaları gibi… Sonra yok olup…

 

Rahatlar mıyız acaba top yekûn yok olunca düğünlerimiz!

Tozlu raflardaki kamera görüntüleri olur tesellimiz.

Anlatır bir varmış bir yokmuş diyerek neslimiz.

 

Hiçbir Çerkes, dilsiz, düğünsüz, oyunsuz, cenazesiz Çerkesolarak yaşayabilirim demesin.

Bunlardır bizim hayat damarlarımız.

 

Ne yazık ki biz araba modelleriyle, ev fiyatlarıyla uğraşırken sinsice geliyor yok oluş, tükeniş.

 

Dayandı kapımız yok oluş.

Yunafe yaparken, Lıbjayerken, kahkaha atarken. -Çok affedersiniz- sırtüstü yatarken!

 

Niçin yüreğimizi sızlatmıyor düğün salonlarımızın durumu?

Neden kahretmiyor bizi köy düğünlerimiz?

 

Yüreğimizi kavurmuyor mu gençlerimizin hali, büyüklerimizin duyarsızlığı, ümitsizliği!

Ya davul zurna!

Ya orkestra!

Ya alkol!

Nerde, kim gördü salonda boynu bükük mızıkayı, akordeonu?

Nerde mahcup bayanlar, hediyesini bırakıp kaçan yetişkinler?

Kız Çerkes, oğlan Çerkes, davetliler Çerkes,içeriye giremeyenler Çerkes.

Ya düğün?

Söyler misiniz nasıl ayakta kalacağız, nasıl yaşayacağız?

Nasıl direneceğiz yok oluşa?

Çalmadan mızıkamız, titremeden yüreğimiz!

Nasıl?

 

Eğer bu duyarsızlık devam ederse akıbet bellidir:

Biraz daha başkaları gibi yaşamak ve sonra yok olup gitmek!